به روسیه باج دهیم، باید به دیگران هم امتیاز بدهیم

در موضوع رابطه بین ایران و روسیه، واقعیت این است که می​شد انتظار داشت روس​ها اینچنین از ایران امتیازگیری کنند و بخواهند که در ازای حمایت از برنامه هسته​ای ایران، از حق مسلم​مان در دریافت غرامت تاخیر در ارائه موشک S300 بگذریم. آنچه که اخیرا یک روزنامه روسی نوشته بازخوانی سخنان مقامات روسی در گذشته بود.قرارداد بین کشورها تابع موافقت​نامه​های دوجانبه، پروتکل​های الحاقی و قوانین بین المللی است که نقض قرارداد و نحوه اخذ غرامت در آن آمده و باید روس​ها مطابق تعهدات خود، غرامت ایران را پرداخت کنند. در چنین شرایطی که زمزمه​ای از سوی روسیه شنیده می​شود که ایران بخشی از حقوقش را کنار بگذارد؛ باید به دو نکته توجه کرد. نخست اینکه ابران و روسیه در حال حاضر در یک جبهه در مقابل آمریکا وغرب قرار دارند؛ چه آنکه در ناتو و یارگیری​های غرب، ایران از جمله همسایگان روسیه است که می​تواند در حمایت از مواضع وی گام بردارد. همچنین بعد از ایران و سوریه و معارضین آمریکا در منطقه، روسیه در منطقه نقش دارد و روس​ها می​دانند که ایران نقش بسزایی برای مقابله با حضور آمریکا در منطقه دارد. از این رو در چنین شرایطی ایران نباید برای توافقاتش با روسیه، باج و امتیاز بدهد.

روسیه باید بداند که خاکریز محل مقاومت موقتی است؛ او اگر هم​پیمانانش را در اطراف روسیه که خاکریز او هستند از دست بدهد، به زودی باید در خاک خود با آمریکا رویارو شود. از این رو بر مسئولان کشور است که غرامت تاخیر در ارائه موشک S300 و نقض این قرارداد از سوی روسیه را حتما بگیرد و گرنه این باج​گیری​ها عرف می شود و از این پس نه تنها روسیه که دیگر کشورها نیز به بهانه​های مشابه، می​کوشند که شرایط اضطرار را به ایران تحمیل کنند. از این رو نباید این باب باج خواهی را باز کنیم. بویژه آنکه جمهوری اسلامی ایران، خساراتی مثل جایگزینی موشک​های بومی را نیز در این زمینه متحمل شده است.

بر این باورم که نیاز روسیه و ایران، یک نیاز متقابل است؛ اما روس​ها می​خواهند دست برتر را داشته باشند. این را هم نباید فراموش کنیم که از زمان جنگ سرد تا کنون (پس از سال 45) رابطه ما با روسیه هممواره به ضرر منافع ایران بوده و ما در این رابطه دچار زیان​های جدی شدیم. حال انکه این روس​ها هستند که برای گام برداشتن برخی کشورها نظیر ایران در قلمرو سیاست خارجی​شان باید امتیار بدهند نه اینکه امتیاز گیری کنند. امتیار خواهی آنها گویای آن است که ما داریم راه را اشتباه می رویم و آینده روشتی پیش روی رابطه ما و روسیه قرار ندارد.

روس​ها همواره بر اساس منافعشان پیش رفته​اند و هرگاه لازم بوده دوستانشان را قربانی کرده​اند. باید به یاد داشته باشیم که این دوستی برای ما پرهزینه است و روس​ها پای آن نمی​نشینند و همه قلمروهای بین اللمللی را زیر پا می​گذارند. بر مسئولان جمهوری اسلامی است که در سطح کلان به دنبال یک راهبرد کلان و یک متحد جایگزین به جای روسیه باشند.