به گزارش خبرآنلاین، کریس مارکر فیلمساز، عکاس و مقاله‌نویس بود و تاثیر عمیقی بر سینمای مدرن علمی تخیلی گذاشت.
او در خانواده‌ای مسیحی با نام کریستین فرانسوا بوش ویل نو به دنیا آمد و در تمام زندگی‌اش هاله‌ای از ابهام اطراف خودش خلق کرد. او که به ندرت مصاحبه می‌کرد این ابهام و معما را وارد دنیای فیلمسازی خودش کرد.
او در خانواده‌ای مسیحی با نام کریستین فرانسوا بوش ویل نو به دنیا آمد و در تمام زندگی‌اش هاله‌ای از ابهام اطراف خودش خلق کرد. او که به ندرت مصاحبه می‌کرد این ابهام و معما را وارد دنیای فیلمسازی خودش کرد.
حتی درمورد محل تولد مارکر نیز قطعیتی وجود ندارد. برخی می‌گویند در نویی سور سن در شمال غرب پاریس به دنیا آمده و برخی منابع محل تولد او را مغولستان ذکر کرده‌اند. او پس از جنگ و آموختن از ژان پل سارتر در پاریس با نوشتن مقالاتی برای مجله معتبر کایه‌دوسینما و همچنین انتشار شعر و رمان و البته مقاله به شهرت رسید و پس از آن به فیلمسازی مستند روی آورد.
فیلم‌های مارکر هوشمندانه و تفکربرانگیز هستند و ویژگی اصلی آن‌ها تجربی بودنشان است، تجربی هم از نظر مضمون و هم از نظر فرم. عجیب هم نیست که ژان-لوک گدار از جمله افرادی است که بسیار تحت تاثیر مارکر قرار گرفت.
نمایی از «اسکله»
معروف‌ترین و مهم‌ترین اثر مارکر «اسکله» نام دارد که سال 1962 ساخته شد. این فیلم 27 دقیقه‌ای ترکیبی از عکس و صدای راوی است و در آن کابوسی ضدآرمان‌شهری تصویر می‌شود که بعدها تخیل کارگردانی چون تری گیلیام را در زمان ساختن فیلم «12 میمون» در سال 1995 تحریک کرد. گفته می‌شود «اسکله» بر ریچارد کلی و دانکن جونز نیز تاثیر عمیقی گذاشته است.
ماجرای «اسکله» در فرودگاه اورلی پس از یک حمله اتمی می‌گذرد و داستان زندانی بدون نام است که در زمان پس و پیش می‌رود.
دیگر فیلم مهم مارکر «بی آفتاب» نام دارد که سال 1983 ساخته شد و ترکیبی از مواد خام داستانی و مستند است و نتیجه فیلمی مقاله‌ای است درمورد حافظه و تاریخ. بودجه این فیلم آن‌قدر کم بود که مارکر حاشیه صوتی فیلم را روی نوار کاست ضبط کرد.
نمای معروف «اسکله»
مارکر در سال‌های بعد با روی باز به استقبال فناوری دیجیتال رفت و از آن برای چیدمان‌های چندرسانه‌ای در موزه هنرهای معاصر نیویورک استفاده کرد، «سطح 5» (1996) و «ناحافظه» (1998) برخی از این چیدمان‌ها هستند.
مارکر تا زمانی که سینما وجود داشته باشد به عنوان یکی از بزرگان تجربه‌گرایی و یکی از خلاق‌ترین فیلمسازان در خاطره‌ها می‌ماند. آلن رنه، کارگردان بزرگ فرانسوی فیلم «هیروشیما، عشق من» و «سال گذشته در مارین باد» سال 1955 فیلم «شب و مه» را ساخت. کریس مارکر در این فیلم دستیار رنه بود. رنه در توصیف مارکر گفته بود: «او نمونه تمام عیار انسان قرن بیست و یکم است.»
58241
نظر شما