آغاز: پیش از لغو اجرای گروه شهنازی، در یک ماه گذشته،سه کنسرت موسیقی لغو شد.البته شاید کنسرت های دیگری هم لغو شده باشند که نگارنده از آن بی خبر باشد،اما خبر لغو سه کنسرت به رسانه ها کشید و دست اندرکاران درباره آن سخن گفتند. این سه کنسرت در فاصله اول تا 15 تیر قرار بود در شهرهای همدان،نور و کرمان برگزار شود. کنسرت احسان خواجه امیری در شهرستان نور که دلیل لغو آن را دست اندرکاران کنسرت تفکیک جنسیتی اعلام کردند ،اما مسئولان فرمانداری گفتند چنین مشکلی نداشتند و دلیل لغو کنسرت همزمانی آن با روزهای امتحان کنکور و بی اقبالی شهروندان و عدم استقبال از این کنسرت بود.
کنسرت دیگر تمدید برنامه گروه قمر به آهنگسازی نوید دهقان و آواز سالار عقیلی بود که به دلیل تقاضای عجیب مدیرارشاد این شهر مبنی بردادن 240 بلیت رایگان به ایشان،با مخالفت تهیه کننده کنسرت روبرو و برگزار نشد.تا کنون دست اندرکاران ارشاد هیچ توضیحی درباره این رفتار ندادند.
کنسرت سوم هم به اجرای شهرداد روحانی باز می گشت که به دنبال لغو مجوز آن رئیس انجمن موسیقی کرمان هم از سمتش استعفا داد. استعفای رئیس انجمن موسیقی از آن جهت جالب توجه است که انجمن موسیقی و شعبات آن در شهرستان تابعی از ادارات کل ارشاد استانند و به همین دلیل معلوم نیست در ارشاد کرمان چه بلبشویی است که اتاق بغل دستی هم از همکار خود خبر ندارد و دیدگاهی متضاد با یکدیگر دارند.
میانه: با تمام این توضیحات کنسرت گروه شهنازی به سرپرستی داریوش پیرنیاکان با آواز حمید رضا نوربخش قرار بود در اواخر هفته قبل در کرمان برگزار شود اما به دلایلی که آقای پیرنیاکان گفته اند این کنسرت برگزار نشد. توضیحات آقای پیرنیاکان به شکل تلویحی تایید می کند که در لغو این کنسرت ارشاد دخالتی نداشته است،چنانکه اداره کل ارشاد کرمان نیز در اطلاعیه ای که روی خروجی سایت خود قرار داده ،تاکید کرده است اختلاف و عدم توافق بین برگزار کنندگان کنسرت دلیل لغو آن بوده و نه ندادن مجوز یا لغو مجوز.نگارنده هم با این سخن سرپرست گروه شهنازی موافق است که مجوز اجرا باید کارآیی عملی داشته و نافذ باشد و تنها برگ کاغذی را نماند که دیگران به آن اعتنایی نکنند،اما تا زمانی که توضیح دست اندرکاران تالار برگزاری این کنسرت شنیده نشود، قطعا داوری کامل درباره چند و چون لغو این کنسرت منصفانه نخواهد بود.
سخن اصلی نگارنده اما باز می گردد به جایگاه حقوقی آقای پیرنیاکان و انتخاب تیتر این نوشته هم بر همین مبنا صورت گرفته است.
قاعده هر کار صنفی این است که نمایندگان یک صنف عموما به گونه ای رفتار می کنند که همه گاه منافع جمع صنف بر منافع فردی و شخصی رجحان داشته باشد. آنها اگر حس کنند حرکتی و ایرادی در یک مجموعه ای وجود دارد که اسباب آزردگی خاطر جمع صنف را سبب می شود و البته با قوانین موجود در کشور و سیاست های حکومت در تضاد نیست، نسبت به آن رفتار واکنش نشان می دهند. انتظار طبیعی جامعه و اهالی موسیقی از آقای پیرنیاکان و هئیت مدیره خانه موسیقی این بود که در برابر لغو کنسرت ها، تا پیش از لغو کنسرت آقای پیرنیاکان ،واکنش نشان دهند. به تعبیر دقیق تر خانه موسیقی و سخنگوی آن باید هنگامی که سه کنسرت خواجه امیری در نور،گروه قمر در همدان و شهرداد روحانی در کرمان لغو شد، با تجهیز امکانات خانه موسیقی و پی گیری دلایل لغو این کنسرت ها توضیح قانع کننده ای برای افکار عمومی و به خصوص اهالی موسیقی می دادند و در کنار آن موضع خود را هم در این زمینه مشخص می کردند.
می توان این بحث را از زاویه ای دیگر هم مطرح کرد و آن اینکه اگر کنسرت گروه شهنازی در کرمان لغو نمی شد،آیا آقای پیرنیاکان نسبت به لغو کنسرت های دیگر اعتراض می کرد؟ سخن بر سر این نیست که خانه موسیقی در گذشته این کار را نکرده است، بله این نهاد در چند مورد ، از جمله لغو کنسرت همایون شجریان و آقای سراج واکنش نشان داد و حتی زمانی که نگارنده بازرس خانه موسیقی بود، در بیانیه ای که شورای عالی خانه موسیقی انتشار داد، پی گیری دلایل لغو کنسرت ها( در زمان خودش که به گمانم تیرماه سال 87 بود) از جمله مسائلی بود که مورد تاکید قرار گرفت. اما در این نوبت و به خصوص در ماجرای لغو سه کنسرت اخیر هیچ واکنشی از سوی خانه موسیقی مشاهده نشد. حتی در سایت خانه موسیقی که قاعدتا باید این گونه خبرها می آمد، خبری از لغو سه کنسرت روی خروجی نیامد. از سوی دیگر با توجه به اینکه سخنگوی خانه موسیقی باید تنها در صورتی از این نامه و عنوان استفاده کند که هیئت مدیره در این زمینه جلسه و مصوبه ای داشته باشد، انتقاد آقای پیرنیاکان از این جایگاه هم محل تردید است، چرا که هیئت مدیره خانه موسیقی در این مدت هیچ مصوبه و دستورالعملی درباره نوع مواجهه با لغو کنسرت ها نداشت. بر چنین بنیادی است که جامعه موسیقی با آقای پیرنیاکان این پرسش را مطرح می کند که اگر کنسرت شما لغو نمی شد، آیا باز هم اعتراض می کردید؟ و اگر پاسخ ایشان آری است؟ پرسش دوم این است که چرا برای لغو کنسرت های دیگر در 15 روز گذشته هیچ گونه اعتراض و انتقادی را از شما شاهد نبودیم؟
انجام: به همین دلیل است که برخی از اهالی موسیقی و از جمله نگارنده معتقدند بهتر بود آقای پیرنیاکان این بار هم سکوت می کردند و یا حداقل از منظر سخنگوی خانه موسیقی این مباحث را مطرح نمی کردند و تنها از منظر شخصی حقیقی، به عنوان داریوش پیرنیاکان سرپرست گروه شهنازی،انتقاد خود را مطرح می کردند تا این شائبه در میان اهل موسیقی قوت نگیرد که آنها( نمایندگان اهالی موسیقی در خانه موسیقی) تنها زمانی به فغان و فریاد می آیند که منافع فردیشان به خطر افتد؟
نظر شما