الهام نداف: سینمای ایران پس از انقلاب اسلامی، توانسته چهره‌های ماندگاری را به مخاطبان بشناساند. یکی از این چهره‌ها اکبر عبدی است. کسی که توانسته در سینمای ایران تاثیر به سزایی بگذارد.
عبدی در سال های اولیه دهه 60 با حضور در تلویزیون و سینما موقعیت خود را به عنوان بازیگری توانا و صاحب سبک تثبیت کرد. حضور در چند مجموعه تلویزیونی مثل «محله برو و بیا» و «باز مدرسه‌ام دیر شد» باعث شد کارگردان‌های مهم سینما با توانایی و قابلیت‌های این بازیگر آشنا شوند.
اما «اجاره‌نشین‌ها» به کارگردانی داریوش مهرجویی اوج هنرنمایی عبذی بود. او نشان داد علاوه بر استعداد هنری، قابلیت‌های فیزیکی‌اش هم به خدمت بازی او درمی‌آید و گریم‌های متفاوت و سنگینی روی صورت او می‌نشیند.
عبدی در طول سی سال فعالیت در سینمای ایران، در بیش از 70 فیلم بازی کرده است. تجربه همکاری با کارگران‌هایی مثل علی حاتمی، محمدرضا هنرمند، ناصر تقوایی، داریوش مهرجویی و ... سبب شد عبدی استعدادهای کشف نشده‌اش را هم شکوفا کند.
با این حال جشنواره فیلم فجر تنها دوبار این بازیگر را شایسته دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل را برای دو فیلم «مادر» و «خوابم می‌آد» دانست.
بهانه ساخت این چند رسانه‌ای، اکران فیلم «خوابم می‌آد» در سینماها و حضور متفاوت اکبر عبدی در این فیلم است. او برای اولین بار در تاریخ سینما در این فیلم نقش یک زن را بازی می‌کند. فیلمهای زیر بدون شک خاطرات مشترکی را برای علاقه مندان به سینما زنده می‌کند.
57246
نظر شما