حق «جوان ایرانی» را خوردند، یک آب هم روش

1. به‌گمانم اوایل سال 89 بود که فراخوان «جشنواره‌ ملی جوان ایرانی» منتشر شد؛ جشنواره‌ای پرطمطراق با هیاهوی خبری فراوان که آواز دهلش از همان پایتخت هم گوش شهرستان‌نشین‌ها را کر می‌کرد. جشنواره‌ای خوش‌آب و رنگ که دبیران بخش‌های مختلفش را از «چهره‌ها» انتخاب کرده بود؛ بازیگران سینما و تلویزیون، هنرمندان مشهور، و بانی‌اش «سازمان ملی جوانان (سابق)».

 

2. این بنده‌ کم‌ترین هم مثل بسیاری از «جوانان ایرانی» در آن جشنواره شرکت کردم؛ در رشته‌ «ادبیات و طنز» با شعر طنزی که توانست «رتبه‌ دوم» این بخش را به دست آورد.

باری، در آیین اختتامیه‌ جشنواره شرکت کردیم؛ اتفاقاً یادم مانده که جناب «بذرپاش»، رییس سابق سازمان ملی جوانان سابق، نطق غرایی کردند در مدح «جوان ایرانی» که نامش زینت‌بخشِ! جشنواره شده بود.

الغرض، نام‌مان را خواندند و روی صحنه، لوح را از دستان باکفایت مسئولان محترم گرفتیم، اما خبری از جایزه‌ نقدی یک‌میلیون تومانی نبود. به سالن انتظار که رسیدیم، گفتند یک شماره‌حساب بدهید، که دادیم و یک «کارت عابربانک» دادند، که گرفتیم؛ بعد هم افزودند که: نصف جایزه را به شماره حساب‌تان واریز می‌کنیم و نصف دیگرش را به کارت می‌ریزیم؛ کی؟ طی دوسه روز آینده...

 

3. امروز که این یادداشت را می‌نویسم، روز 16 خردادماه سال 1391 است؛ نمی‌دانم دقیقاً چند روز از آن اختتامیه‌ی پرطمطراق با نطق‌های غرایش گذشته، اما می‌دانم که بیش از دوسه روز است و اگرچه نصف جایزه‌ مذکور به حساب واریز شد (حدود دو ماه بعدش به‌گمانم) اما نصف دیگرش (پانصدهزار تومان ناقابل!) به کارت عابربانک واریز نشد که نشد! و موجودی کارت مذکور، صفر ماند که ماند!

 

4. در این مدت بارها پی‌گیر شده‌ام؛ از طریق سازمان جوانان شهرم (که افتاد به نامه‌نگاریِ اداریِ بی‌ثمر)، از طریق دبیر بخش ادبیات جشنواره (که پی‌گیری‌های او هم ثمری نداشت) و از طریق تماس‌های مکرر تلفنی و صحبت با کسانی که نمی‌دانستم کی‌اند و چه‌کاره‌اند اما کارمند همان سازمان سابق بودند و یادم مانده که یکی‌شان مشفقانه گفت: «فایده‌ای نداره، فقط خرج تلفنت زیاد می‌شه!»

 

5. مدتی است که «جشنواره‌ ملی جوان ایرانی» بار دیگر فراخوان داده؛ با همان شکل و شمایل و البته با این تفاوت که در عنوانش به جای «جوان ایرانی» نوشته‌اند: «حضرت علی‌اکبر(ع)» و این بار، بانی‌اش «وزارت ورزش و جوانان». تبلیغات هم با همان رنگ و لعاب و هیاهو ادامه دارد تا باز «جوان ایرانی» را به جشنواره بکشانند.

این‌همه را نوشتم تا بگویم؛ در دوره‌ قبلی جشنواره، «حق جوان ایرانی» را خوردند، یک آب هم رُوش! و هنوز و همچنان هم... پس انصافاً اگر بنا بر همین رویه است، دست‌کم نام مبارک «حضرت علی‌اکبر(ع)» را از عنوان جشنواره بردارید؛ چرا که خودش، پدرش و جدّ بزرگوارش شهیدان راه حق و عدالتند. والسلام.