ماهنامه «نسیم بیداری» در شماره نوروزی خود در پرونده‌ای با عنوان «رازهای سرزمین من» اعیاد ۱۰۰ سال گذشته و حوادث مهم آن ایام را روایت کرده است.

به گزارش خبرآنلاین در بخشی از روایت سال 1358 این گزارش آمده است:
* نوروز بی‌تاج و تخت با همه نوروزهای گذشته متفاوت بود... در تهران اما گوینده تلویزیون از مردم می‌خواست به پیام نوروزی «امام خمینی رهبر انقلاب اسلامی ایران» گوش فرا دهند. از شاه و خانواده سلطنتی و دعای تحویل سال توسط شیخ حسین علی راشد دیگر خبری نبود. دو تن دیگر نیز برای اولین و آخرین بار در آغاز سال نو و به صورت رسمی از تلویزیون سراسری پیام فرستادند. یکی آیت الله سید کاظم شریعتمداری و دیگری مهندس مهدی بازرگان نخست وزیر دولت موقت انقلاب اسلامی. برای نسلی که پس از آن سال‌ها دیده به دنیا گشوده یا دوران کودکی را در آن زمان می‌گذرانده دشوار است که باور کند خانم گوینده تلویزیون سراسری که بینندگان را به شنیدن پیام‌های نوروزی فرامی خواند و برنامه‌ها را اعلام می‌کرد، بدون حجاب و البته بی‌آرایش و با پوشش بیشتر نسبت به دوران گذشته بر صفحه تلویزیون ظاهر شد و این ادعا را هم حافظه آن نسل و هم آرشیو سازمانی تایید می‌کند که هنوز «صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران» خوانده نمی‌شد و به نام قدیم، هم چنان «رادیو تلویزیون ملی ایران» بود. سرپرست موقت آن – صادق قطب‌زاده – البته برای برنامه‌های کودک گویندگان نوجوانی را انتخاب کرده بود که روسری یا مقنعه به سر داشتند و این دختران نوجوان، اولین گویندگان با حجاب تلویزیون پس از انقلاب به حساب می‌آیند.
*امام خمینی در نخستین پیام نوروزی پس از پیروزی انقلاب اسلامی اشاره‌ای هم به رادیو تلویزیون داشت: «به مجرد اینکه پیچ رادیو را باز می‌کردند اعلیحضرت آریامهر کذا شروع می‌کردند تبلیغات کردن. تبلیغات میان تهی که مردم را از مسایل اصلی دور می‌کردند. بنا، بر این بود.... که مردم را در سطح وسیعی خام کنند و غافل کنند و چپاول کنند. حالا که بحمدالله اسلامی شده و وظایف اسلامی را می‌خواهد عمل بکند. حالا بایدیک فکری برای رادیو تلویزیون بشود. چنانچه فکر شده و می‌شود. لیکن بیشتر عنایت شود که کسانی که در اینجا در خدمت طاغوت بودند و فساد می‌کردند تصفیه بشوند.»
*تلویزیون در برنامه‌های خود مطبوعات را به باد انتقاد می‌گرفت و این رویکرد در نوروز 58 و در روزهایی که روزنامه‌ها منتشر نمی‌شدند نیز ادامه یافت. در آن روز‌ها از تلویزیون، فیلمی با عنوان «کارناوال بزرگ» پخش شد که داستان آن درباره دوز و کلک‌های مطبوعات جنجالی در آمریکا و به قصد فریب افکار عمومی و کسب تیراژ است. این فیلم با عنوان اصلی «تکخال در آستین» ساخته بیلی وایدر است و کرک داگلاس در آن بازی می‌کند و چون مسعود کیمیایی مدیریت شبکه 2 را بر عهده گرفته بود انتخاب و سلیقه او دانسته شد. چرا که قطب‌زاده از فیلم و سینما سررشته‌ای نداشت و در عین حال با مطبوعات هم هیچ میانه‌ای نداشت: «هر مزخرفی را به نام نظر مردم می‌نویسند. آخر، کدام مردم؟»
* در تلویزیون گفته می‌شود بحث‌هایی از قبیل سیزده به در، جشن مهرگان، ماه‌های سال، نوروز و پرچم را از کتاب درسی حذف کنند و این باعث نگرانی مردم می‌شود که سنت‌های خود را از دست بدهند.» نخست وزیر، پیشنهاد محمد علی رجایی مشاور وقت دکتر شکوهی وزیر آموزش و پرورش را نیز برای کاهش تعطیلات نوروزی دانش آموزان نپذیرفته بود. (سال بعد‌تر در مقام کفیل وزارت آموزش و پرورش در صدد برآمد تعطیلات نوروزی دانش آموزان را به‌‌ همان 4 روز و نهایتا یک هفته تقلیل دهد اما در این­جایگاه نیز توفیقی نیافت و جالب اینکه نوروز بعد و در مقام نخست وزیر جمهوری اسلامی این ایده را پی­نگرفت و فروگذاشت).

/29217

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 204897

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 1 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 2
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • جوون نسل سوم! IR ۲۲:۱۴ - ۱۳۹۱/۰۱/۰۴
    17 2
    هي روزگار... :-/
  • بدون نام US ۲۲:۳۹ - ۱۳۹۱/۰۱/۰۴
    33 3
    "به مجرد اینکه پیچ رادیو را باز می‌کردند شروع می‌کردند تبلیغات کردن. تبلیغات میان تهی که مردم را از مسایل اصلی دور می‌کردند. بنا، بر این بود.... که مردم را در سطح وسیعی خام کنند و غافل کنند و چپاول کنند." چقدر جالب و شبیه