*واقعیت موجود درباره هاشمی رفسنجانی این است که همیشه توسط گروه‌های مختلف و چهره‌ها با بهانه‌های مختلف مورد چنین هجمه‌هایی قرار گرفته و همچنان می‌گیرد. اصلا شاید به همین دلیل است که ترجیحشان این است که بیشتر یک حاشیه‌نشین باشند.
*اتفاقات این دو سال و اندی نشانگر این است که هاشمی رفسنجانی در سیبل قرار دارد و به همین دلیل او تصمیم گرفته است تا کمتر ظاهر شود تا بدرفتاری‌هایی که نسبت به خودش دید را دیگر مشاهده نکند.
*طبیعی و البته قابل انتظار است که گروهی نتوانند یا نخواهند هاشمی رفسنجانی را بربتابند. توانمندی‌های او و همچنین قدرت عملش به طور آشکارا ضعف ضعیفان را برجسته می‌کند و دقیقا به همین دلیل است که تحت هر شرایطی دنبال تخطئه‌اش هستند. البته سرسخت‌ترین منتقدان و مخالفانش هم به توانایی هاشمی رفسنجانی علم کامل دارند. اما با آگاهی از این مساله که «هاشمی حاشیه‌نشین» فرصت تصمیم‌گیری و دخالت نخواهد داشت، با اشکال مختلف به ستیز با او می‌پردازند تا بتوانند برنامه‌های خود را اجرایی کنند.
* البته هاشمی هم خود خواسته یا نا‌خواسته با سکوت خود به آن‌ها کمک می‌کند.
*افراد اگر ببینند که برنامه‌ریزی‌های گستردهای برای تخریبشان تدارک دیده شده است، خواه یا ناخواه به این نتیجه می‌رسند که به نوعی حاشیه‌نشینی را در اولویت قرار دهند و همین مساله دقیق مشخص هاشمی برای حاشیه‌نشینی و حتی ابراز علاقه از خداحافظی با سیاست است.
* دولت حاکم هیچ ابایی ندارد که از هاشمی فاصله بگیرد و خود را در نقظه مقابل او قرار بدهد و با توجه به موقعیتی که دارند توانسته‌اند به راحتی عرصه را به یکی از چهره‌های تاثیرگذار تاریخ انقلاب تنگ کنند. این در حالی است که هاشمی همچون 50 سال گذشته دغدغه کشور و اسلام را به سایر دغدغه‌هایش ترجیح می‌دهد و هدف اصلی‌اش این است که اهداف و آرمانهای انقلاب به سرانجام مطلوبی برسند.
* در این شرایط به او باید حق داد که تحرک چندانی نداشته باشد. البته شنیده‌ها حاکی از آن است که به وزارت خارجه توصیه شده تا از ملاقات هاشمی با میهمانان خارجی تا حد امکان ممانعت به عمل آورد و همچنین استانداران را از استقبال‌های معمول و عرف منع کرده‌اند.
*هاشمی رفسنجانی که نزدیک به 5 دهه در همه اتفاقات بزرگ و کوچک نهضت امام خمینی و نظام جمهوری اسلامی مهره‌ای تعیین کننده و برجسته بوده، محکوم به وضعیتی است که می‌توان بر اساس آن او را بازنشسته دانست.
*شک نکنید که شخص وی تمایل زیادی برای عملی کردن تصمیمش به بازنشستگی دارد اما معذوریت‌هایی هستند که به او این اجازه را نمی‌دهد. از جمله اینکه بعد از اینکه انتخابات دهم ریاست‌جمهوری شرایط دشواری و البته خاصی را موجب شد، خیلی‌ها هاشمی رفسنجانی را متهم به این کردند که هم‌رای و هم‌نظر با مخالفان و معترضان بود. به همین دلیل او بیم این را دارد که در صورت کنار رفتن از سوی همین کسانی که محدودش کرده‌اند، به این متهم شود که با کناره‌گیری پشت نظام را در شرایط حساس فعلی خالی کرده است. پس باید به هاشمی حق داد که از چنین اتهام خطرناکی گریزان باشد.
*هاشمی در شرایطی است که از طرفی از بدرفتاری‌ها دلخور است و دوست دارد کنار برود و از سوی دیگر نگران قضاوت‌های غلط است که مبادا او را مهره‌ای معرفی نکنند که اهمیتی به نظام قایل نیست و به همین دلیل است که او ماندن در پست‌های بی اثر را به رفتن و قید همه چیز را زدن ترجیح می‌دهد.
*مجمع تشخیص مصلحت نظام زمانی می‌تواند مهم تلقی شود و کارایی داشته باشد که توسط ارگان‌های دیگر به رسمیت شناخته شود. وقتی شورای نگهبان و همچنین دولت هیچ ابایی از نادیده گرفتن این مجمع ندارند، اثرگذاری خود را از دست می‌دهد و پس رییسش هم نمی‌تواند فردی تاثیرگذار تلقی شود.
1717
نظر شما