آیت الله مصباح یزدی: اصلاح طلبان در انتخابات کار خودشان را می‌کنند/احتمال طراحی دشمن برای نفوذ عناصرش به مجلس با لباس اصول‌گرایی

  رییس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در طی کمتر از یک ماه، دو بار درخواست دیدار شواری مرکزی جبهه پایداری انقلاب اسلامی را که تحت نظارت و هدایت ایشان فعالیت می‌کند، پذیرفت.

 

آیت الله مصباح در دومین دیدار با اعضای شورای مرکزی جبهه پایداری که در ششم بهمن ماه برگزار شد، طی سخنانی اخلاقی بار دیگر خلوص و جهت الهی در کارها را مورد تأکید قرار داد.

 

اهم اظهارات آیت الله مصباح یزدی به شرح زیر است:

 * ما چند نفر طلبه و غیر طلبه برای مسأله‌ای نگران بعضی مسائل سیاسی کشورمان هستیم. تا همین حد هم کار مقدسی است؛ شاید اگر کمی عینک آدم ریزبین باشد، بتواند بگوید این نگرانی واجب شرعی و واجب متعین است.

 *آیا این احتمال وجود ندارد که دشمنان نظام برای این‌که افراد خودشان را به مجلس بفرستند، کسانی را در لباس اصول‌گرایی مطرح کنند؟ ما که همه را نمی‌شناسیم، کسانی هستند که ممکن است با قیافه‌ای حق به‌جانب تظاهر به اصول‌گرایی کنند، از مقام معظم رهبری هم تعریف کنند و احیانا هم از حامیان واقعی خود بد بگویند، آیا درست است که ما به‌عنوان حفظ وحدت و برای این‌که لیست ما رأی بیش‌تری بیاورد یا تعداد رأی دهندگان بیش‌تر شود، چنین کسانی را بپذیریم؟ اگر چنین شد ما برنده‌ایم یا آن‌ها؟

 * نباید بگذاریم کسانی که احتمال می‌دهیم نفوذی دشمنان هستند رأی بیاورند، والا اگر به اسم حفظ وحدت انعطاف داشته باشیم و اجازه دهیم چند نفر هم از آن‌ها بیایند، عملا بخشی از قدرت مجلس را در دست می‌گیرند؛ بالاخره یک دشمن هم زیاد است.

 * باید واقعا به دنبال این باشیم که کسی که اصلح است به مجلس برود، یعنی کسی که بهتر برای اسلام و نظام خدمت می‌کند از هر طایفه و تحت هر عنوانی که می‌خواهد باشد.

 * من صحبت بعضی از سیاست‌مداران را عرض می‌کنم؛ حاصل صحبت‌هایی که من در این زمینه‌ها شنیده‌ام در چند جمله خلاصه می‌شود: نکته اول این‌که آمریکا و کشورهای غربی و همه دشمنان خارجی اسلام مارهای زخم‌خورده‌ای هستند که برای جلوگیری از استقرار و ثبات نظام ما هر چه بتوانند تلاش می‌کنند تا بین ما ایجاد اختلاف، شکاف و تشنج بکنند. نکته دوم این است که گروهک‌های داخلی که دلبستگی به این نظام، اسلامیت نظام و ارزش‌های اسلامی، به خصوص ولایت‌فقیه ندارند، تصمیم دارند هر چه بتوانند نیروهایشان را متراکم کنند؛ زمان انتخابات هم فرصت خوبی است که جای پایی باز کنند. دشمنان داخلی اگر این کار را نکنند یعنی به دست خودشان قبر خود را کنده‌اند؛ تنها کاری که می‌تواند موجب ادامه حیات این‌ها بشود، همین است که با هم ائتلاف کنند و پشت پرده کاری کنند که نامی از آن‌ها در صحنه سیاسی کشور باقی بماند.

 *از این دو مقدمه نتیجه گرفته می‌شود که ما، هم از جانب دشمنان خارجی در معرض تهدید هستیم و هم از طرف گروهک‌ها و دشمنان داخلی. در نتیجه بزرگ‌ترین وظیفه ما این است که در مقابل همه این‌ها به وحدتی برسیم که بتوانیم برنده انتخابات بشویم. اگر بین خود ما اختلاف بیافتد حتما شکست می‌خوریم. بنابراین واجب‌ترین کاری که بر عهده ماست، این است که اختلافات را کنار بگذاریم. این مقدمه و نتیجه آن خیلی منطقی به نظر می‌رسد و گمان نمی‌کنم کسی در این مقدمات تردید کند؛ اما نتیجه عملی که از آن گرفته می‌شود چیست؟ چه وحدتی، چگونه و با چه کسانی این مقصد را تأمین می‌کند؟ یکی از آقایان که من با او صحبت می‌کردم، می‌گفت ما باید کاری کنیم که اولا حضور مردم در انتخابات حداکثری باشد، کسانی به بهانه‌های مختلف انتخابات را تحریم نکنند، کاری نکنیم که شرکت در انتخابات کم شود و درصد کمی از مردم شرکت کنند. بنابراین باید در پذیرش افراد و کسانی که نامزد انتخابات می‌شوند کمی انعطاف وجود دااشته باشد و نهایتا هم سعی کرد که اصول‌گرایان لیست واحدی بدهند.

 *من به‌عنوان طلبه‌ای که درس و بحثی داریم و اگر مسأله‌ای با دین و اسلام ارتباط پیدا کند، می‌گوییم این مسأله با اسلام می‌سازد یا نمی‌سازد، در جواب این آقا گفتم شما تصور می‌کنید ما می‌توانیم کاری کنیم که مخالفان اصول‌گرایی در انتخابات شرکت نکنند؟ مثلا اگر ما لیست واحدی بدهیم آن‌ها در انتخابات شرکت نمی‌کنند؟ بر فرض که این تصور صحیح باشد و بتوانیم این کار را بکنیم، اما آیا این صحیح است که ما انتخابات را آن چنان یک جانبه برگزار کنیم که در مجلس هیچ کسی از مخالفین اصولگرایان حضور نداشته باشد و همه یک دست باشند؟ اصلا این کار نه شدنی است و نه صحیح است؛ اصلاح‌طلبان در هر حال در انتخابات شرکت می‌کنند و لیست خودشان را می‌دهند، طرفدارانشان هم به آن‌ها رأی خواهند داد، چه ما یک لیست سی نفری یا دو لیست بدهیم، یا نه. رفتار ما تأثیری در رأی دادن آن‌ها نخواهد گذاشت. آن‌ها تصمیم دارند در انتخابات شرکت کنند و چند نفری هم برنده خواهند داشت؛ این واقعیتی است که هنوز هم کسانی طرفدار آن‌ها هستند؛ صریحا هم حمایت می‌کنند. اشخاص نسبتا موجهی هم دارند که مردم از آن‌ها چندان بدی ندیده‌اند و اگر اصلاح طلبان آن‌ها را معرفی کنند رأی می‌آورند. پس ما یک لیست یا دو لیست بدهیم برای آن‌ها فرقی نمی‌کند؛ آن‌ها کار خودشان را می‌کنند.