طرح‌های حمایت از زنان ؛ از روی میز دولت تا اجرا

زنانی که مادر شدن و حفظ شغل آن هم به صورت همزمان همیشه دغدغه اصلی‌شان بوده و هست، این روزها خبرهایی از مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری می‌شنوند که اگر همه چیز همان‌طور که وعده داده می‌شود پیش برود، این گروه از زنان با ترس از دست دادن کار یا از هم پاشیدگی خانواده به خاطر نداشتن فرزند خداحافظی خواهند کرد. دو روز پیش مریم مجتهدزاده رئیس این مرکز و معاون رئیس‌جمهور با تشریح لایحه دورکاری که این روزها روی میز هیات دولت است، اعلام کرد: در صورت تصویب این لایحه شرایطی پیش خواهد آمد تا مرخصی زایمان مادران به دو سال افزایش یابد و این گروه از زنان بتوانند با استفاده از مزایای مرخصی بدون حقوق از حق بازنشستگی و عیدی نیز بهره‌مند شوند. ا
این در حالی است که به گفته او در صورت پیشرفت موفقیت‌آمیز این لایحه زنانی که صاحب فرزند شده‌اند، همچنین می‌توانند تا 6 سالگی کنار فرزندشان بمانند با این شرط که سه سال از خدمتشان را که در خانه می‌گذرانند، دورکاری کنند. 

حالا او 2 خبر خوش دیگر هم برای زنان آورده. مجتهدزاده دیروز در حالی که با 2 خبرگزاری فارس و مهر گفت‌وگو می‌کرد، به لوایح پیشنهادی مرکز تحت فرمانش به دولت برای حمایت از مادران شاغل اشاره کرد و توضیح داد که لایحه مرخصی 3 ساله به دانشجویانی که مادر می‌شوند به کمیسیون لوایح دولت ارائه شده که در صورت تصویب دانشجویانی که در زمان تحصیل بچه‌دار می‌شوند 3 سال به سنوات تحصیلی‌شان اضافه می‌شود.

البته بخش دوم گفته‌های او به مذاق زنان بویژه زنان سرپرست خانوار که همیشه از بی‌پشتوانه بودن در رنجند خوشتر خواهد آمد، چرا که به گفته مجتهدزاده با دستور رئیس‌جمهور و موافقت بانک مرکزی شرایطی پیش آمده تا زنان کارآفرینی که خودسرپرست یا سرپرست خانوار هستند، بتوانند از یارانه نقدی خود به عنوان ضمانت بانکی استفاده کنند، یعنی طرحی که مرحله اول آن با امضای تفاهم‌نامه‌ای با صندوق مهر امام رضا آغاز شده است.

این بسته خبری امیدوارکننده البته اولین اخبار حاوی وعده‌های خوش برای زنان نیست، چرا که تا به حال خبرهایی از این دست زیاد به گوش زنــــان رسیده، اما اجرا شدنشان کمتر به چشم آمده است. این یک واقعیت است که با این‌که مرخصی زایمان و تربیت فرزند حق مسلم هر مادر شاغل و فرزند تازه به دنیا آمده اوست، اما فشار بیکاری و اضطراب‌های موجود در محیط‌های کاری به اندازه‌ای است که آن حقوق مسلم را زیر پا می‌گذارد و زنان را به برگشت سریع به محل کار وادار می‌کند.
این در حالی است که دانشجویانی نیز که صاحب فرزند می‌شوند از این قاعده مستثنی نیستند، چرا که آنان به امید گرفتن هر چه سریع‌تر مدرک تحصیلی و برنامه‌ریزی براساس آن وارد دانشگاه می‌شوند که گرفتن مرخصی تحصیلی آن هم به مدت 3 سال نمی‌تواند گزینه مورد علاقه بسیاری از زنان دانشجو باشد.
در این میان دورکاری نیز حکایت خودش را دارد، همان طرحی که مولود دولت دهم است و در حالی که هنوز به نتیجه مطلوب نرسیده در حال افول است. منتقدان دور کاری هنوز هم نسبت به بهره‌وری کارمندان در خانه متقاعد نشده‌اند، چرا که معتقدند وقتی در ادارات که سیستم‌های نظارتی افراد را تحت نظر دارد راندمان کاری تا این حد پایین است چطور می‌توان به انجام مطلوب کار در خانه امید داشت، ضمن آن‌که کارمندان نیز دورکاری را نوعی از دور به در شدن و مطرود ماندن می‌دانند. موسی‌الرضا ثروتی از جمله این منتقدان است که لایحه مرکز امور زنان ریاست جمهوری را از زاویه دید یک نماینده مجلس نقد می‌کند. این عضو کمیسیون اجتماعی مجلس می‌گوید: هر تصمیمی که در کشور اتخاذ می‌شود بار مالی دارد و تا وقتی پشتوانه مالی طرح‌ها کاملا مشخص نباشد، نمی‌توان به آینده آنها امیدوار بود. پس اگر تصمیمات مرکز امور زنان قرار است اجرایی شود باید ابتدا منابع تامین مالی آنها مشخص شود، این در حالی است که به نظر می‌رسد اگر در شرایطی که 5 میلیون زن بی‌سرپرست و سرپرست خانوار در نوبت خدمات بهزیستی و 5 تا 6 میلیون نفر در نوبت دریافت خدمات کمیته امداد هستند بهتر است اگر منابع مالی ای در کشور وجود دارد به سروسامان دادن این افراد اختصاص یابد.
ثروتی درحالی این اظهارات را بیان می‌کند که به وارد کردن موضوع دورکاری در طرح‌های حمایت از مادران شاغل نیز زیاد خوشبین نیست، چرا که معتقد است میزان بهره‌وری در دور کاری بسیار پایین است و فقط زمانی می‌توان به نتیجه آن خوشبین بود که قدم به قدم سنجیده عمل شود.
47301