*یکی از نقاط آسیب ما در شناخت جغرافیای مواجهه در انتخابات‌های گذشته، دو قطبی کردن رقابت‌ها به سوی خیر و شر مطلق بوده است. حال آنکه از نیروهای خودی تا نیروهای دشمن طیفی از آرایش سیاسی وجود دارد که بر مبنای جذب حداکثری و دفع حداقلی می‌توان بخش عمده‌ای از آنها را جذب و نیز از متحد شدن بخشی از آن با دشمن پیشگیری نمود.
*در یک مدل کلی شاید بتوان این طیف را در 5 دسته تعریف نمود.
1- عناصر خودی: در مبنای ما کسانی خودی هستند که ریشه اعتقادات آنها انطباق کامل با تئوری ولایت فقیه امام دارد و در این وادی به درک شهید صدر رسیده اند که می‌گفت: «ذوبوا فی الخمینی کما هو ذاب فی الإسلام» کسانی که ولایت فقیه را از جنس ولایت رسول اکرم می‌دانند.
2- شریک: گروهی که اگرچه درک گروه اول از ولی فقیه را ندارند، اما در مسیر انقلاب متحد او هستند؛ پیشاپیش ولی خدا سپر بلا نخواهند شد اما پشت سر ایشان حرکت می‌کنند؛ نظر ارشادی او را شاید جامه عمل نپوشانند، اما در هنگام حکم کردن امامت امت، اطاعت خواهند کرد.
3- رقیب: گروه سوم اما اگرچه رقیب دو گروه اول هستند، اما در چارچوب نظام و در مسیر قانون گام بر می‌دارند. قانون شکنی نکرده و ولایت فقیه را محصور در ده بند ذیل اصل صد و ده تعریف می‌کنند بدون توجه به الزامات قید «ولایت مطلقه فقیه» در قانون اساسی
4- حریف: اگر از خطوط قرمز عبور کنیم به حریف خواهیم رسید. کسانی که اعتقادات آنها کاملا در نقطه مقابل ما قرار دارد اما هنوز دست بر اقدام عملی در دشمنی با نظام نزده‌اند.
در ادبیات دینی ما این گروه تفاوت آشکاری با کسانی که بر علیه حکومت بغی انجام داده‌اند؛ خواهند داشت.
5- دشمن: نهایت عدم تطابق اعتقادی با مبانی حزب الله و اصلیترین ستون خیمه حزب الشیطان است. گروهی که در عمل دشمنی خود را با ولایت فقیه ابراز نموده است و باغی گردیده است.
*در بازخوانی تاریخ پس از انقلاب گاهی چنین استباط می‌شود که دو قطب بیشتر در عرصه سیاسی صف آرایی نکرده است. هنگامی که «ائتلاف بزرگ» با محوریت حزب جمهوری اسلامی رخ می‌دهد؛ در برابر آن عملا کسانی قرار می‌گیرند که اگرچه در دو دسته اول نبوده اما در دسته پنجم نیز نبودند. لکن با عدم مرزبندی با دشمن و پذیرش حمایت دشمن از خود همگی در مدت زمانی اندک متحدان دشمنان نظام شدند.
این رویکرد متاسفانه‌گاه دردناک‌تر از این بود. به عنوان نمونه زمانی که جریان مدعی خط امام سعی بر اثبات خود داشت، جریان مقابل که مملو از صفوف مریدان امام و عناصر دسته اول بود را برچسب «اسلام آمریکایی» زد و سعی بر الحاق آن به دشمن داشت که با صبر و بصیرت آنها، چنین موضوعی محقق نگردید.
*انتخابات آینده انتخاباتی چند ضلعی و با مشارکت گروه‌هایی است که هیچ یک در زمره دشمنان نمی‌گنجند. برای جامعه سیاسی ایران که عادت به مدل دو قطبی دارد شاید تن دادن به شیوه جدید قدری دشوار به نظر می‌آید اما لازمه گام بر داشتن بصیرت مدارانه شناخت دقیق جغرافیای انتخاباتی جدید بر اساس میزان نزدیک یا دور بودن مبنای اعتقادات آنها با ستون خیمه نظام، ولایت فقیه است.
1717
نظر شما