پایانی برای متجاوزان خمینی شهر

از خروسخوان، جمعیت آمده اند در پارک بهشت خمینی شهر و منتظرند تا متجاوزان اعدام شوند.
هنوز آفتاب ندمیده که جمعیت از دور و بر حصاری که کشیده اند و سربازانی که گذاشته اند آنجا تا کسی وارد محوطه اعدام نشود، فاصله می گیرند. چون ماشین حمل اعدامیها، از زندان سر می رسد. با دیدن اولین اعدامی که از در پشت خودرو پیاده می شود، همهمه میان جمعیت می افتد. چند نفر، خود را به نرده ها نزدیک می کنند و سربازها آنها را با تشر، عقب می زنند. مردم زیادی جمع شده اند و همدیگر را هل می دهند تا بهتر بتوانند اعدامیها را ببینند.
چند نفری که دیده اند جا خیلی تنگ است، از تیرهای برق، بالا می روند و در حالی که تیر را به آغوش گرفته اند، سر می گردانند تا در آن سوی نرده های آهنی و سربازهای نیروی انتظامی که جلوی ورود مردم به محوطه را گرفته اند، اعدامی ها را ببینند که می آیند تا به طناب دار، بوسه بزنند. در آن دور دست، کوه امامزاده محمد، پیداست و سنگ سبز عباس، که بالای گنبد امامزاده، ایستاده و به این صحنه نگاه می کند.
آن میان، وسط محوطه اعدام، دو سکو بلند آهنی، گذاشته اند و زیرشان چارپایه هایی از جنس آهن، قرار داده اند. اول، قران می خوانند و بعد، نماینده دادستان، حکم را می خواند. دادستان عمومی و انقلاب اصفهان، حبیبی نیز در میان مسئولان اجرای حکم است. حالاست که عباس، رجبعلی، اصغر و منصور، با چشم بندهایی که به صورت دارند، پای چوبه دار می روند.
یکی از افراد نیروی انتظامی، طناب را به دور گردن آنها می اندازد. حکم خوانده می شود: محکومان به جرم تجاوز به عنف، حبس غیرقانونی و آدم ربایی مجازات می شوند. مجازات آنها اعدام، 28 سال زندان و 74 ضربه شلاق است. انها اما پیش از اعدام طعم شلاق را چشیده اند. اعدام هم بعد از آن اجرا می شود. 28 سال زندان هم در برابر اعدام چیزی نیست.  
بعد از چند لحظه، چهارپایه از زیر پای محکومان، کشیده می شود تا طناب دار، حیات را از بدن محکومان به اعدام، دور کند. حالا به ردیف، چهار محکوم به اعدام، تبدیل به اجسادی شده اند که منتظرند تا پزشک قانونی، فوتشان را تایید کند. به این ترتیب، پرونده تجاوز به عنف در خمینی شهر اصفهان، برای 4 نفر از محکومان، بسته می شود. 4 نفر از متهمان این پرونده، هنوز فراری اند و 7 نفر دیگر از متهمان، یا تبرئه شده اند و یا در انتظار اجرای احکام زندان وشلاق خود هستند.
حالا آفتاب سر زده و به اجسادی می تابد که آویخته از طنابها، در انتظار گور مانده اند. ساعت 6 و 33 دقیقه است که اجساد پایین آورده می شود تا در سرای ابدیشان، شاید آرام گیرند.
47/233