به گزارش مبلغ، محمود شفیعی نوشت: حقیقت این است که هر چند این مساله، تعطیلی ۵۰ هزار مسجد، اگر صحت داشته باشد دیگر مساله نیست؛ بلکه بحرانی بزرگ در حیطه ایمان و دینداری بشمار می رود، اما ارزیابی درستی از ریشه آن صورت نگرفته و بلکه ریشه بحران وارونه شده است.
ریشه درست مساله این است که نه حمایت کمتر دولتهای گذشته از نهادهای دینی، که مسجدها بیش از اندازه سیاسی شده اند. مسجد اگر به جای انجام کارویژه های ذاتی خود، در خدمت یک جناح و باند و ایدئولوژی خاص و بدتر، در خدمت تصمیمات سیاسی رسمی قرار گرفت؛ مسجد اگر در خدمت دعا و تمجید از مقامات مملکت قرار گرفت؛ مسجد اگر به محل دخالت های سیاسی به نفع این و آن قرار گرفت؛ مسجد اگر از روحانی مستقل که بتواند مستقل از دستورات دولتی، به هدایت مردم و نقد دولت و دولتیان بپردازد، خالی شد؛ مسجد اگر به مکانی برای تمجید از سیاست های غلط داخلی و خارجی دولتمردان تبدیل شد؛ در مسجد اگر نشد به جای دعاهای مجیزگویانه سیاستمداران در پایان منبر، به چهار تا دعای انتقادی از حکومتیان پرداخت؛ مسجد اگر به جای اصالت دادن به معنویت در خدمت شکلی از سلطه سیاسی قرار گرفت؛ مسجد اگر …..؛ همین وضعی می شود که هست.
آقایان سوراخ دعا را گم کرده اند. دولتیان باید بدانند که نه بخشی از حل مساله که خود عین مساله و ریشه آن هستند. اولین شرط برگشت علائم حیاتی به مساجد این است که حکومتیان اجازه دهند مساجد به شکل مدنی و فارغ از تبدیل شدن آنها به ابزار سلطه سیاسی اداره شوند.
۵۷۲۴۵
نظر شما