بعد از عربستان ، نوبت مصر است

در این ارتباط،برقراری رابطه بین ایران و مصر دارای آثار مثبتی بوده و بعد از بهبود مناسبات با عربستان می تواند دستاورد جدیدی در حوزه سیاست خارجی محسوب شود.در مورد اهمیت این موضوع توجه به نکات زیر حائز اهمیت است.
1- مصر یک بازیگر کلیدی در بخش غربی آسیای غربی است و رابطه هر یک از بازیگران غرب آسیا با مصر، موجب افزایش قدرت و نفوذ منطقه ای آن بازیگر خواهد شد.دراین چارچوب همکاری همه جانبه تهران و قاهره نقش و نفوذ ایران را در غرب آسیا افزایش خواهد داد. ایران نیز قدرت مسلط در شرق آسیای غربی و دارای روابط خوب با عراق،سوریه،لبنان و حوزه های خلیج فارس و دریای خزر است و حضور مصر را در این مناطق تسهیل می کند.
2- مصر دروازه ورود به شمال و مرکز آفریقاست و بلحاظ موقعیت خاص جغرافیایی از لحاظ دسترسی به مناطقی چون کانال سوئز و دریای سرخ، برای ایران اهمیت دارد. تسهیل در عبور ناوهای ایرانی از کانال سوئز و دسترسی به مدیترانه بر قدرت دریای ایران می افزاید و نزدیکی ایران و مصر می تواند نوعی تعادل سیاسی-امنیتی در حوزه های حمل و نقل دریایی در غرب اسیا ایجاد کند. برای مصر نیز حوزه های خلیج فارس،دریای عمان و دریای خزر مرکز تولید و صدور انرژی، تبادلات کالا و نیروی کار و تجارت محسوب شده و حضور ایران در منطقه اوراسیا و نوع ارتباط این کشور با روسیه و چین نیز برای مصر حائز اهمیت است.از این بایت، ایران یک نقطه اتصال به منافع اقتصادی و انرژی برای مصر در آسیا می تواند باشد.
3- ایران و مصر در حوزه های مرتبط با امنیت از جمله خلع سلاح عمومی هسته ای، جلوگیری از تروریسم و افراط گرایی تکفیری، ممانعت از مداخله خارجی در منطقه و تامین امنیت در غرب آسیا با یکدیگر منافع و دیدگاه مشترک دارد.
4- دو کشورعلیرغم فقدان روابط رسمی، در مجامع بین المللی بخصوص در زمین آزادی فلسطین و قدس شریف، دیدگاه های نزدیک به هم داشته و از چالش با یکدیگر پرهیز کرده اند. در زمان سفر بایدن به عربستان و اعلام طرح ناتوی خاورمیانه،مصر اعلام کرد که در این روند حضور نخواهد داشت. «عبدالفتاح السیسی» رئیس‌جمهور مصر نیز در سفربه عمان بطور غیرمستقیم به ایران اطمینان‌داد که نه تنها تمایلی به درگیری با ایران ندارد بلکه خواهان دوستی با تهران است.مقامات ایران هم در مقاطع مختلف اعلام کرده اند که از تقویت و گسترش روابط میان تهران و قاهره که به‌ سود منطقه و جهان اسلام است استقبال می کنند.
5- برقراری روابط ایران و مصر جبهه چندجانبه گرایی را تقویت کرده و مجموع کشورهای اسلامی،آسیای، آفریقایی واتحادیه های منطقه ای در آسیا و افریقا را به یکدیگر نزدیک می کند. ارتباطات دو کشور همچنین تلاش غرب برای قراردادن مصر در ردیف کشورهای مخالف ایران را خنثی می سازد.
6- در حوزه فرهنگی، محبت اهل بیت(س) در میان مردم مصر دارای جایگاه ویژه ای است و به همین دلیل وهابیت نتوانسته در آن کشور نفوذ گسترده داشته باشد. اولین دارالتقریب مذاهب در مصر ایجاد شد و همکاری حوزه علمیه قم با الازهر در زمان آیت الله بروجردی و شیخ شلتوت موجب هم افزایی اسلامی و نزدیکی میان تشیع و تسنن گردید. در واقع محبت اهل بیت(س) حلقه اتصال مردم دوکشور و پشتوانه مهمی برای روابط سیاسی دو کشور تلقی می شود.
7 - ایران و مصر از نظر آثار باستانی و تاریخی از جمله کشورهای مهم جهان در حوزه گردشگری محسوب می شوند. وجود زیارتگاه هایی همچون مسجد راس الحسین(ع)، مسجد حضرت زینب(س)،مرقد سیده نفیسه و اثار باستانی همچون اهرام ثلاثه در مصر و وجود اماکن مقدس مانند حرم رضوی و مرقد حضرت معصومه و آثاری همچون تخت جمشید در ایران،دارای جاذبه ای گردشگری برای مردم دوکشور است. موقعیت مصر در کنار دریای مدیترانه، دریای سرخ و صحرای سینا و حضور ایران در کنار خلیج فارس و دریای عمان و دریای خزر نیز محیط های بسیار مناسبی برای گردشگران دوکشور خواهد بود.
سیاست تقویت روابط بین دو کشوردر مقاطع مختلف حتی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی وجود داشته و به دلیل اهمیت متقابل هرکشور، معمولا نزدیکی ایران و مصر در چارچوب تامین منافع ژئوپلیتیک در غرب آسیا یک محور اساسی در سیاست خارجی بوده است. باید توجه داشت که در نظم آینده جهان که مبتنی بر تفوق چندجانبه گرایی خواهد بود، مربع ایران،عراق،عربستان و مصر می‌تواند پایه‌گذار محیط امنیتی‌ـ‌سیاسی جدیدی در غرب آسیا باشد و شرایط امنیتی جدیدی را جایگزین شرایط فعلی نماید.
در مجموع مناسب است تجدید رابطه سیاسی با مصر در دستورکار سیاست خارجی ایران قرار گرفته و تدابیر عزتمندانه و هوشمندانه برای تحقق این مهم اتخاذ گردد.