میلاد کفایی بازیگر سینما و تئاتر با اشاره به وضعیت کلاسهای آموزش بازیگری درباره اصلیترین مشکل سینمای ایران گفت: یکی از اصلیترین مشکلاتی که سینمای ایران در حوزه بازیگری درگیر آن است و آن مساله عرصه را برای فعالیت سالمتر سینما تنگتر میکند، کلاسها و آموزشهای فشرده و کلاسهای بازیگری است. مطمئن هستم که عمده کلاسهای بازیگری در حال حاضر با استادانی بسیار حرفهای برگزار میشوند ولی به دلیل اینکه عموما فشرده و غیرمتمرکز هستند نمیتوانند با خروجی بازیگرانی که تحصیلات و آموزههای خود را در دانشگاهها و دورههای آکادمیک و با بازی در تئاترهای متعدد فراگرفتهاند، مقایسه کرد.
وی با اشاره به دلیل انتقاد خود به کلاسهای فشرده بازیگری تصریح کرد: آموزش کلاسهای بازیگری به دلیل زمان کوتاه و فشرده خود، به هیچ وجه آکادمیک نیستند و هنرجوها به دلیل ارتباطی که استاد با بدنه سینما دارد و البته هزینهای که خودش پرداخت میکند به عرصه بازیگری وارد میشود. بازیگرانی که از داخل یک حباب شکننده وارد سینما میشوند و حتی اگر استعداد بازیگری داشته باشند، سواد و علم این حرفه را ندارند و ثمره آن بازیهای ساده و البته تکراری میشود که در آثار سینمایی و سریالها مشاهده میکنیم.
برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد برای فیلم کوتاه «گیر» در شانزدهمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه دانشجویی نهال ادامه داد: به نظر من دو آموزشگاه حرفهای و اصولی بازیگری در سینمای ایران، آموزشگاههای استاد سمندریان و زندهیاد امین تارخ هستند که همراه با فضای آکادمیک دانشگاهها فعالیت میکردند و رقابتی که بین این آموزشگاهها و دانشگاههای سینمایی و هنری وجود داشت، رقابت سالمتری بود اما در حال حاضر مباحث مالی برای ظهور یک بازیگر حرف نخست را میزند.
میلاد کفایی با بیان شرایط وحشتناک حضور بازیگر_اسپانسر توضیح داد: شاهد آن هستیم که یک بازیگر میتواند به عنوان بازیگر و اسپانسر در حوزه تولید فیلم کوتاه ظاهر شود و هر سال بالغ بر چهار فیلم کوتاه بازی کند و تنها دلیل پرکار بودن آن بازیگر، هزینهای است که برای تولید یک فیلم کوتاه به عنوان تهیه کننده و یا اسپانسر پرداخت میکند و این شرایط بسیار وحشتناک است. به این دلیل که تهیه کنندگی در سینما به ویژه سینمای کوتاه به دلیل ساختار مستقل آن امر بسیار کارشناسانهای است و احتمال دارد ورود این پولهایی که برای دیده شدن یک بازیگر وارد سینمای کوتاه میشود، ضربه سنگینی به بدنه فیلم کوتاه ایران وارد کند.
کفایی در ادامه درباره بازی در فیلمهای ژانر محور عنوان کرد: بازیگر ژانر بودن بسیار لذت بخش است، اما زمانی که یک بازیگر میخواهد در یک فیلم ژنریک ایفای نقش کند باید به تمام گروه تولید فیلم اعتماد داشته باشد. موفقیت یک بازیگر در نقشآفرینی در یک فیلم ژانرمحور وابسته به فعالیت تمام اعضای گروه است و به دلیل امکانات ناکافی و محدودیتهای متعدد در روند تولید، کمتر بازیگری برای حضور در یک ژانر رغبت دارد، چون تولید یک فیلم ژانر محور در سینمای کوتاه ایران گنگ و مانند یک هندوانه دربسته است.
بازیگر فیلم کوتاه «نفسگیر» با بیان اینکه فیلم کوتاه «حیوان» ساخته برادران ارک یک نمونه موفق در تولید فیلم کوتاه ژانر محور است، عنوان کرد: واقعا فیلم کوتاه «حیوان» ساخته برادران ارک یک نمونه بسیار موفق در تولید فیلم کوتاه ژانر محور است و معتقد هستم که اگر کیفیت را فدای هزینههای رایج تولید فیلم ژانر محور نکنیم، میتوانیم خروجیهای مطلوبی روی پرده تماشا کنیم. البته این نکته را هم باید بگویم که وجود نداشتن بازگشت سرمایه در تولید یک فیلم کوتاه، تهیه کنندهها و کارگردانها را برای تولید این قبیل آثار سرد میکند.
بازیگر فیلم کوتاه «بیریختی» با انتقاد از فیلمسازهایی که سینمای کوتاه را پولی برای رسیدن به سینمای بلند میدانند، توضیح داد: متاسفانه کارگردانها فیلم کوتاه میسازند که روزی بتوانند به سینمای بلند راه پیدا کنند و در این شرایط استقلال سینمای کوتاه به عنوان یک هویت سینمایی خاص و کاملا مستقل از بین میرود. در عوض زمانی که سینماگران بزرگ ما در سال یک فیلم کوتاه بسازند و چرخ این سینما را بچرخانند و اجازه ندهند که سینمای کوتاه به حاشیه برود، میتوان به مستقل بودن این سینما باز هم امید داشت.
میلاد کفایی در پایان گفت: در این دوره از جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران فیلمی ندارم اما در پایان و در راستای صحبتی که عرض کردم باید این را هم بگویم که جشنوارههایی مانند جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران یکی از بسترهایی است که سینمای کوتاه را زنده نگه میدارد. البته ای کاش به غیر از جشنوارهها، شرایطی را برای فیلمهای کوتاه فراهم میکردیم که فارغ از پاتوقهای اکران فیلم کوتاه، فیلمسازها نیز بتوانند با اکران فیلمهای خود کسب درآمد کنند.
۵۵۲۲۶
نظر شما