این جرأت و جسارت را در خود می‌بینم که مستقیماً و بدون هیچ پنهان‌کاری علناً نظر خود را با ذکر اسم اعلام نمایم.

درپاسخ به مطالب صفحة جامعه آن رسانه مورخ 18/5/90 با عنوان «اقدامات پژوهشگاه قانونی و شرعی است»، پاسخ به موهوماتی که مربوط به اینجانب ثریا مکنون درج شده بود را جهت روشن‏شدن اذهان عمومی  تقدیم می‌نمایم. البته این جرأت و جسارت را در خود می‌بینم که مستقیماً و بدون هیچ پنهان‌کاری علناً نظر خود را با ذکر اسم اعلام نمایم.

1. اینجانب در سال 1356 در حالی که استادیار دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تهران بودم، پروندة کامل شدة خود را برای تبدیل وضعیت به درجه دانشیاری کامل و ارائه نمودم، ولی با پیروزی انقلاب اسلامی و بی‌ارزش شدن نمادهای دوره پهلوی در نظر من و نیز با تعطیلی 4 ساله دانشگاهها و مسئولیتی که بعداً همسرم (شهید دکتر محمدعلی عمدی معاون وزارت صنایع) با خون خود برای تولید شاخصه‌های دینی در جامعه‌ به دوش بنده گذاشت، خود را به پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی منتقل نمودم که البته ، بنابه درخواست شخصی  و به منظور تأسیس اولین گروه تحقیقاتی در موضوع مطالعات زنان در حوزة دین و به نوعی پشت‌پا زدن به تمام شاخصه‌ها از جمله ارتقاء و موقعیت برتر دانشگاه تهران، ریاست دانشگاه الزهراء، ریاست مؤسسه سوادآموزی بزرگسالان (یونسکو) بود. طی این سالها تمام همّ خود را برای پیشبرد نظریة و طرح مبنایی «مهندسی توسعة منزلت دینی زن» معطوف نمودم و  البته در کنار انجام این امر خطیر بیش از هشت طرح تحقیقاتی در گروه بررسی مسائل زنان را سرپرستی و به پایان رساندم.

2. هر چند هدف اینجانب در این سالها برای چاپ مقالات در نشریات علمی ـ پژوهشی و یا ارائه مقاله در کنفرانس‌های بین‌المللی کسب رتبه نبود، ولی بنابه مقتضیات و یافته‌های تحقیقاتی خود به‌تدریج بیش از سی مقاله در نشریات پژوهشی، ترویجی، مروری و کنفرانس‌های معتبر داخلی و خارجی ارائه کردم. اطلاعات مربوط به اینجانب در رزومه شخصی در سایت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی (ihcs.ac.ir) موجود است( اگرچه رزومه اینجانب و آقای دکتر نامدار در دو روز گذشته از روی سایت برداشته شده‏بود). لذا این قسمت هم همانند سایر ادعاها کاملاً کذب است.

3. عدم بازنشستگی اینجانب به دلیل دستور وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در توقف حکم،آن هم بدلیل ادامه و تکمیل طرح تحقیقاتی مدل‌سازی در مطالعات زنان بوده است. (وگر نه چندین بار حکم بازنشستگی اینجانب توسط ایشان تا مرحله امضاء پیش‏رفته‏بود)

4. از دیگر نکات تغییر منصب اینجانب از ریاست گروه بررسی مسائل زنان (که مؤسسس آن بوده‌ام) به قول ایشان «به دلیل تنوع» و جایگزینی با فوق‌لیسانس دانشگاه آزاد در رشته اقتصاد بوده است که این حرکت خود غیرقانونی و برخلاف مصوبه جلسه 684 مورخ 10/12/89  شورای عالی انقلاب فرهنگی و آئین‌نامه جامع مدیریت دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی ـ پژوهشی و فناوری مورخ 23/12/67 است که مدیر گروه علمی ـ‌ پژوهشی بنابه ماده 8  همین آئین‌نامه باید  عضو هیأت علمی باشد و حتی بعنوان سرپرست هم بیش از 3 ماه در این پست قانونی نیست البته حتی نحوه رسمی ‏شدن ایشان بعنوان کارشناس جای سوال دارد و مدارک آن موجود است، اگرچه برای فعالیت‏های فعلی پژوهشگاه نیازی به اساتید با‏تجربه و تحصیل‏کرده و متعهدی نیست. برگزاری چندین سخنرانی در روز، همایش و کارگاه به‏جای اجرای طرح‏های پژوهشی اساسی با همین سطح علمی امروز کفایت می‏کند.

                                                                            ثریا مکنون عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 167224

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
9 + 8 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 2
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بدون نام IR ۱۴:۲۹ - ۱۳۹۰/۰۵/۱۹
    0 3
    این اعضای هیئت علمی درامد کلان دارند و هیچ کاری برای کشور انجام نمیدهند
  • بدون نام IR ۱۵:۳۳ - ۱۳۹۰/۰۵/۱۹
    1 0
    ﺍﯼ ﺑﺴﺎ ﻋﺎﻣﯽﻣﺴﺘﻐﻨﯽ ﺧﻮﺵ ﺧﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﺯ ﮐﻪ ﺩﮔﺮ ﻣﻌﯿﺎﺭ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﺑﯿﺪﺍﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ