عکاس ایرانی و چشم‌انداز ماه گرفتگی بر پهنه کهکشان / عکس

برای مشاهده این عکس در ابعاد بزرگ (3429x1000 پیکسل) حجم 1.2 مگابایت، اینجا را کلیک کنید.
برای مشاهده این عکس در ابعاد متوسط (1600x470 پیکسل و حجم 324 کیلوبایت، اینجا را کلیک کنید. 

در گوشه راست تصویر، منطقه رو-مارافسای را می‌بینید که سحابی خوش‌رنگی در آنجا جا خوش کرده است. روشن‌ترین ستاره سمت راست که به رنگ زرد مایل به نارنجی می‌درخشد، قلب‌العقرب است، یک غول‌سرخ که شعاعش 800 برابر خورشید است و قرار است تا چند میلیون سال آینده منفجر شود. خوشه ستاره‌ای کروی M4 نیز به فاصله نزدیکی از سمت راست آن مشخص است که یکی از وسیع‌ترین خوشه‌های ستاره‌ای کروی در آسمان زمین به‌شمار می‌رود. این خوشه ستاره‌ای کروی میزبان پیرترین ستارگان کهکشان ماست که عمر برخی از آنها به 12.75 میلیارد سال می‌رسد.

در زیر ماه گرفته، رشته‌ای تاریک را می‌بینید که یک سحابی تاریک است، ابری از مواد میان‌ستاره‌ای که نور مریی را از خود عبور نمی‌دهند و به همین دلیل تاریک به نظر می‌رسد.

در سمت چپ ماه گرفته نیز دو سحابی دیده می‌شوند، سحابی مرداب یا M8 که یکی از بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین سحابی‌های نشری قابل مشاهده از زمین است و کمی بالاتر از آن، سحابی سه‌پاره یا M20 که با آن رنگ‌های آبی و سرخ به وضوح قابل تشخیص است.

در انتهای چپ تصویر نیز جسمی بزرگ توجه شما را به خود جلب می‌کند که چیزی نیست جز خوشه ستاره‌ای کروی M22، مجموعه‌ای از چندصدهزار ستاره پیر که در فضایی کروی به قطر حدود 70 سال‌نوری متمرکز شده‌اند.

البته در این منطقه شلوغ کهکشان اجرام غیرستاره‌ای بیشتری نیز دیده می‌شود که برای مشاهده آن‌ها در ابعاد بزرگ‌، می‌توانید اینجا را کلیک کنید.

5353