علیرضا سجادپور ترجیح داد برای نخستین بار در نشست رسانه‌ای فیلم «پایان‌نامه» حاضر شود و از نزدیک شاهد جلسه پرتنش اهالی رسانه‌های گروهی با عوامل سازنده این فیلم باشد. سجادپور مدیری صریح است پس همین کافی بود تا به حدس و گمان رسانه‌ای درباره مواضع او نسبت به سینمای سیاسی و البته فیلم کلاهداری بسنده نکنیم و مستقیم سؤالات‌مان را با سجادپور مطرح کنیم. او هم مثل همیشه بی‌محافظه‌کاری پاسخ داد؛ هرچند شرط کرده بود درباره مصادیق سخن نگوید!
آلمان‌ها و مشخصه‌های یک فیلم سیاسی از نگاه شما چیست و چرا معتقدید این‌گونه سینمایی نیازمند احیاست؟
ژانر سیاسی در سینمای ایران سال‌ها مغفول مانده و حتی تاحدودی کنار گذاشته شده این هم دلایل مختلفی می‌توانسته داشته باشد از وجود محدودیت‌ها و عدم توجه سینماگران به این ژانر گرفته تا ملاحظات و عدم دقت‌نظر مسئولان سینمایی و حتی فشارهای بیرونی در کل ژانر سیاسی عملا از سینمای ایران حذف شده بود و زمانی که تیم جدید معاونت سینمایی سکان را در دست گرفت فضا به سمتی رفته بود که به دلیل مهجور ماندن ژانرهای جدی، نزدیک به 75 درصد محصولات سینمای ایران هم در مرحله تولید و هم اکران در سیطره کمدی‌های سطحی بود احیای ژانرهای پرتب و تاب و بحث‌برانگیزی مانند سیاسی و اجتماعی، برهمین مبنا در دستور کار قرار گرفت.
باید این نکته را فراموش کرد که برای احیای یک ژانر فراموش شده با وجود حساسیت‌های بسیار بالا ما در آغاز راه می‌بایست اندکی آسان‌گیری می‌کردم تا این ژانر از سکوت و رخوت پیشین خارج شود. قطعاً در این زمینه باید راحت میگرفتیم تا سینماگران ما برای ورود به این حوزه انگیزه و اعتماد کافی داشته باشند. برهمین اساس هم نباید این تولیدات را با متر و معیارهای یک شاهکار سینمایی قضاوت کنیم این آثار طبیعتاً ضعف و کمبودهایی در پرداخت داشتند اما این اتفاق باید رخ می‌داد.
در زمینه احیای این ژانر با توجه به فضای سیاست‌زده کشور ما قطعاً با موانعی هم مواجه بودیم برای مواجهه با این مقاومت‌ها چه تمهیداتی در نظر گرفته‌اید؟
به نکته صحیحی اشاره کردید به واسطه برخی فضاسازی‌های جناحی و سیاسی در سینمای ایران تا همین جا هم ما شاهدیم معدود افرادی که در بخش‌های صنفی و یا حتی در میان منتقدان و روزنامه‌نگاران لانه کرده‌اند سعی دارند قواعد بازی را به هم بریزند و با هوچی‌گری اجازه تولید فیلم در این ژانر را ندهند.
اجازه دهید کمی فضای بحث را مصداقی‌تر کنیم دقیقا منظور شما از برخی تلاش‌ها چیست و آیا می‌توانید به نمونه‌ای از آن اشاره کنید؟
بارزترین نمونه این رفتارها و تحرکات را ما حین اکران فیلم «پایان‌نامه» در سالن رسانه‌های جشنواره بیست‌ونهم دیدیم آن‌هم در شرایطی که من این فیلم را در سایر اکران‌های مردمی جشنواره هم دنبال کردم و جز در این اکران هیچ نمونه دیگری نداشتیم فقط در سالن منتقدان شاهد بودیم که جمعی در حدود 20 تا 30 نفره از همان ابتدای تیراژ فیلم نعره کشیدند و پیدا بود به دنبال درک کیفیت فیلم نیستند و هنوز فیلم را ندیده‌اند آماده جوسازی هستند این برخورد با یک فیلم سینمایی برخوردی سخیف بود فرماندهان حزبی این گروه اندک می‌خواستند به این فیلم ضربه بزنند اما خوشبختانه می‌بینیم که این فیلم در آستانه اکران عمومی قرار دارد و حس می‌کنم با استقبال مردم هم مواجه خواهد شد.
این حس شما برآمده از همان حس مثبتی که نسبت به این فیلم و کارگردانش دارید نیست؟
من نسبت به هیچ یک از آثار توجه ویژه نداشته‌ام اما تمام تلاشم را برای احیای ژانر سیاسی در سینمای ایران به خرج داده‌ام. شما حتی دیدید که من در نشست‌های خبری جشنواره حاضر نمی‌شدم اما برای این فیلم خاص و با توجه به ژانر سیاسی در سینمای ایران، شخصا در نشست خبری حاضر شدم تا از یک فیلم سیاسی دفاع کنم قصد عقب‌نشینی در برابر فشارها را نداشتم.
در مورد فیلم «پایان‌نامه» به نظر شما این فیلم ظرفیت اکران جهانی هم دارد؟ برخی معتقدند فضاسازی این فیلم به خصوص در پایان‌بندی می‌تواند مصداق «سیاه‌نمایی» باشد.
من تا الان چنین تعبیری درباره فیلم پایان‌نامه نشنیده بودم.
یعنی معتقدید این که در زمان حدوداً 24 ساعته فیلمی که تمامی کاراکترها، در فضای گانگستری به قتل می‌رسند تصویر صادقانه‌ای از فضای امروز ایران به مخاطب خارجی ارائه شده؟
ببینید عوامل این فیلم هنوز برای اکران جهانی درخواستی را مطرح نکرده‌اند و اگر این درخواست مطرح شود می‌تواند در شورای ویژه این کار مورد بررسی قرار گیرد و تا زمان تشکیل این شورا نمی‌توانم حکم قطعی درباره تشکیل این شورا صادر کنم اما اگر نظر شخصی من را بخواهید بدانید و این‌که در آن شورا چه رأی‌ای خواهم داد قطعاً نظرم مثبت است و فکر نمی‌کنم فیلم سیاه‌نمایی داشته باشد.
پایان‌بندی فیلم را چگونه تحلیل می‌کنید؟
به عقیده من این فیلم درباره سوء‌استفاده جریان فتنه در حوادث پس از انتخابات ریاست‌جمهوری است و حرفش این است که دست این جریان به خون کسی آلوده است و می‌خواهدآن را گردن نظام بیندازد. این را سیاه‌نمایی نمی‌دانم، این در واقع پاسخی است به جوسازی رسانه‌های بیگانه علیه ایران.
57301
نظر شما