به گزارش خبرآنلاین، پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیتالله خامنهای در گفت وگو با آیتالله گرامی، از شاگردان امام(ره) به بررسی و تحلیل ماهیت، ابعاد و چگونگی جاذبه و دافعه امام(ره) پرداخت.
اهم اظهارات وی را در ادامه بخوانید.
*در جریان پیروزی انقلاب، زمانی که بختیار اعلام حکومت نظامی کرد، اگر به ذهنشان نیامده بود که مردم به خیابان‌ها بریزند و حکومت نظامی را بشکنند، تمام زحمات از سال 42 به بعد از بین می‌رفت و کشتار مفصلی صورت می‌گرفت. در تمام موارد ایشان به دنبال انجام وظیفه بود.
*امام وقتی در نجف بودند با این‌که برخی افراد نسبت به ایشان رعایت آداب را نمی‌کردند، اما ایشان نسبت به مراجع نجف خیلی احترام قائل بودند. مرحوم امام خیلی احترام می‌گذاشتند و این حفظ حیثیت دیگران که ایشان به آن اهتمام داشتند بر مبنای جنبه‌های خدایی بود.
*امام(ره)در زمان خود آقای بروجردی ایشان در درس خود در مسجد سلماسی که من هم حضور داشتم، بر ضرورت غلبه بر هوای نفس صحبت کردند و آن‌گاه گفتند: «برای کسی که خدا پرچم را به دست او داده خضوع نمی‌کنیم!» ایشان اشاره داشتند به برخی افراد که حرمت آقای بروجردی را رعایت نمی‌کردند. بر همین اساس مرحوم امام(ره) در زمان آقا بروجردی نه رساله دادند و نه کتاب‌هایی را که جنبه فتوایی داشت، منتشر نکردند.
*گاهی راه وصول به اهداف ما بر حسب اقتضائات زمانی تغییر می‌کند. امام از ظرفیت تمامی افراد و گروه‌ها استفاده کرد. یکی از آقایانی که بعدها در جریان انقلاب همراهی نمی‌کرد و چه بسا مزاحمت‌هایی هم ایجاد می‌کرد، آن اوایل کاملاً با مبارزات همراهی داشت و امام هم از او استفاده می‌کرد ولی وقتی از نهضت جدا شد، امام از او انتقاد کرد.
*یادم هست که درباره یکی از روحانیونی صحبت می‌کردیم که در جریان 28 مرداد عقیده‌اش این بود که باید شاه را نگه داریم و به همین دلیل وسیله‌ای شد در دست آمریکایی‌ها. اما همین آقا بعدها جزو انقلابیون قرار گرفت و مطرود شاه شد. من یک وقتی به مرحوم امام گفتم که آقای فلانی که آمده در صف مبارزه، خیلی خوشنام نیست و مورد انتقاد مبارزین است. اما امام فرمود: «ما از ایشان بدی ندیدیم.» منظورشان در جریان نهضت بود و تا آخر عمر هم بدی نکرد و در مسیر مبارزه ماند تا از دنیا رفت.
*امام با تمام علاقه و رفاقتی که به برخی یاران خود داشتند و در زمان شاه هم برای زندانی شدن و محکومیت آن‌ها بیانیه داده بودند، اما در مسئله انقلاب کوتاه نمی‌آمدند. در واقع می‌توان گفت که انقلاب، دین ایشان بود و مراعات آن را می‌کردند؛ چون انقلاب واقعاً انقلاب بزرگی بود. مسئله کوچکی که نیست. اشکالات زیادی وجود دارد اما اصل انقلاب خیلی عجیب بود نه در ایران بلکه در دنیا؛ یعنی نهضت های آزادی بخش جهانی تحت تاثیر واقع شدند.
*حضرت امام(ره) با کمال علاقه‌ای که به آقای منتظری داشت و تعبیر «حاصل عمر» را برای ایشان به‌کار برد، به ناچار حاصل عمرش را کنار گذاشت، چون انقلاب به منزله دین مرحوم امام بود و احساس کرد که روش ایشان، روش متناسب با انقلاب نیست. در هر حال از این طرف هم معتقدم که اقدامات آقای منتظری از روی هوا و هوس نبود.
*انقلاب ایجاد شده و نام تشیع در دنیا مطرح شده است و این مثبتات خیلی مهمی است. البته نواقصی هم هست ولی اگر مدام این نواقص را در رادیو و تلویزیون بگوییم، به‌تدریج بر اصل انقلاب اسلامی تأثیر می‌گذارد. من فکر می‌کنم مادامی که قانون عمل می‌شود - چه زمان مرحوم امام(ره) چه بعد از ایشان- انتقاد زیاد، به‌صلاح مملکت نیست و این موجب می‌شود که زبان دشمن باز شود و ضربه بیشتری به ما بزند. نباید انتقادها طوری باشد که دشمن به همه‌مان جسارت کند. در زمان آقای بروجردی رییس شهربانی قم یک اشتباهی کرد که قضایای آن مفصل است. ما خدمت آقای گلپایگانی رسیدیم و ایشان فرمود که درست است فلان اشتباه صورت گرفته و به ما توهین شده است اما ما نباید در واکنش خود به‌گونه‌ای رفتار کنیم که توهین بزرگتری به ما بشود. منظورشان این بود که مقابل آقای بروجردی کار کردن، توهین به همه ما است.
/29212
نظر شما