نیاز ها و سطح تفکرات انها تغییر کرده البته دراینجا قصد ندارم انها راقضاوت کنم بلکه فقط اشاره میکنم که اینها نه مانند ماهستند ونه شبیه برادران و خواهرانمان و نه چون پدران و مادران ما و ....البته هرچه هستند خوب یا بد دست پرورده و حاصل نظام تعلیم وتربیت کشور , فرهنگ حاکم بر خانواده ها و شرایط فرهنگی و اجتماعی ساخته به دست خودمان هستند.
این نسل تحمل شرایط سخت رابدون چون وچرا برنمی تابند خسته می شوند ودرهرمورد باید توجیه و قانع شوند تا امری رابپذیرند و همچنین بی چون وچرامطیع سیاستمداران و سران سیاسی نمی شوند از قهرمان سازی و تسلیم شدن به افراد کاریزماتیک رویگردان هستند.و این گونه نیست که سخن رانان اگر هماهنگ درپشت تریبونهایی بگویند ماست سفیداست بپذیرند وخواهند گفت نخیرماست درمنزل ما کمی هم رنگ کرم داشت. وای به روزی که افرادی بخواهند ثابت کنند که ماست سیاه است!
از سوی دیگر مشکلی که ازسالهای ۸۴ به بعد درجامعه شدت یافت شکاف های مختلف اجتماعی بود که البته از قبل وجودداشت تنها واضح ترشدوشدت روز افزون گرفت و گاهی سردمداران جامعه هم به آتش آن دمیدند.شکاف بین حزب اللهی و غیرحزب اللهی ,باحجاب و بی حجاب و شل حجاب ,شکاف بین طرفداران آبی و قرمز و سپس تیم های اصفهانی و تبریز و...شکاف بین چپ و راست که از دوران "یت"و "یون"وخط یک و دو وسه شروع شده بود ونیز اصولگرا و اصلاح طلب و... به حداعلی رسید و گاهی هم بحث های قومیتی مطرح شد و متاسفانه بعضی از نهادها و ارگانها که وظیفه ایجاد همبستگی ملی راداشتند خودعامل بوجود اورنده و تشدید کننده این افتراق بودند.حالا دیگربحث فقیر و غنی و.....نیز جای خوددارد.والبته انتخابات مجلس و ریاست جمهوری نیز خودوسیله ای برای بروز و تشدید این جریان بودند.و برندگان و بازندگان انتخابات نیزبلد نبودند بعدازاتمام مسابقه روی حریف راببوسند و دستش رابگیرندو درکنارخودبنشانندتا تماشاگران و هوچی ها نیزیادبگیرندو بایکدیگر رفاقت کنند. اینها باعث خستگی نسل جوان شدوناامیدی رانیز به آن افزود.
چیزی که مسلم است آمریکائیها و اسرائیلیها وبخشی ازاپوزیسیون خودفروخته و بی مقداربه وسیله اطلاعات جمع اوری شده توسط ایادی داخلی شان ازاین اوضاع باخبربودندوامیدداشتند با دمیدن دراختلافات و حتی تهدید نظامی مملکت رااز هم بپاشند.
دونالدترامپ بلندپرواز امیدداشت تا با استفاده ازاهرم تحریم و تهدید ایران رادرموضع ضعف و نه برابر به پای میز مذاکره بکشاند و هم قهرمان ملی شود وهم حاکم بلا منازع جهان و موفق نشد ولی تحریم های اعمال شده و محدودیتهای معاملات ما با جهان دراثر نپیوستن به پیمانهای جهانی باعث نوعی فقرمزمن بخشی از اقشارجامعه دربرابر فربه شدن کاسبان تحریم شد.
نتیجه این دودستگی ها و فشارهای روحی و روانی که گاهی ناشی از تبعیض یا احساس تبعیض هم می شد با محدویتهای قدرت خرید ناشی از تحریم ازیک سو و برملا شدن اختلاس ها و سو ء استفاده های کلان مالی هم افزایی ایجاد کرد تا نسل خسته و مردم خسته به نوعی نا امیدی نیز دچارشوند.
اینک ترامپ رفت و باندمواجب بگیرش هم انشاالله خواهندرفت بگذریم که بعضی ازذفرقه هایی که خودراخیلی هم متعهد میدانند ازاین که قاتل شهیدسلیمانی رای نیاورده ناراحتند و فکرمیکنند بهار زندگی شان بااوپیوندخورده است.
اینک مشخص است که بایدن شیوه ای دیگردارد. روش کاربایدن برای ما قبلا تجربه شده ومیدانیم ازیک سو زبان ملایم تری دارد وازسوی دیگر قطعا منافع ملی خودش رابرمنافع ملی ما ترجیح می دهد.بنابراین هم میشودبااو عزتمندانه باحکمت و مصلحت مذاکره کرد و هم باید حواسمان جمع باشد که قربانی مطامع منافع ملی او نشویم.
فرصت خوبی برای مذاکره منصفانه درزمینه های مشترک ومنافع طرفین ونه آنچه غرب دیکته میکند به دست امده و جامعه ونسل جوان نیز نیاز به تنفس و آسایش دارند.می ماند تابو شکنی به نحوی که رئیس جمهوربرای روبرونشدن باهمتای آمریکایی درسازمان ملل خودرا پنهان نکند و ازپاسخ گویی به تلفن طفره نرود و ازسوی دیگرکاسبان تحریم باتذکر ازسوی کسانی که برایشان قابل قبول هستند برآتش تقبیح حرف زدن با مخالف ندمند.
مملکت نیاز به تنفس دارد.
دست به دست هم بدهیم و یادمان باشد که مردم بانشاط و سرحال مملکت بهتری خواهندساخت.
نظر شما