خبرگزاری مهرنوشت: دانشگاه استانفورد پس از دانشگاه هاروارد دومین دانشگاه آمریکا است که هم در سطح جهانی و هم در سطح ملی از اعتبار علمی بسیار بالایی است و با وجود آنکه 124 سال از تاسیس آن می گذرد تنها 11 رئیس را به چشم دیده است.
"لیناد استانفورد" فرماندار و سناتور کالیفرنیا به همراه همسرش "ژین استانفورد" این دانشگاه را درسال 1885 تاسیس کردند و نام آن را به یاد فرزند خود "لیناد استانفورد پسر" که چند هفته قبل از تولد 16 سالگی اش در اروپا به دلیل ابتلا به بیماری از دنیا رفته بود استانفورد گذاشتند.
دانشگاه استانفورد همه ساله در حدود 6 هزار و 700 دانشجوی دوره لیسانس و در حدود هشت هزار دانشجوی فارغ التحصیل دارد. این دانشگاه از تعدادی مدرسه با عناوین مدرسه بازرگانی، مدرسه حقوق، مدرسه پزشکی و مدرسه مهندسی تشکیل شده است.
دانشگاه استانفورد در منطقه "سیلیکون ولی" (Silicon Valley) واقع شده است و دانشجویان آن معروفترین شرکتهای دنیا از جمله نایک، اچ- پی، سان میکروسیستم، ان- ویدیا، یاهو، سیسکو سیستم، سیلیکون گرافیکس و گوگل را تاسیس کرده اند.
مدیریت و سازمان دانشگاه
دانشگاه استانفورد یک واحد صنفی معاف از مالیات است و هیئتی متشکل از 33 عضو متولی آن است. اعضای هیئت امناء هر پنج سال یکبار تغییر می کنند. وظیفه این هیئت تعیین رئیس دانشگاه است و با وجود اینکه اعضای آن هر پنج سال یکبار تغییر می کنند اما از زمان تاسیس این دانشگاه تاکنون که 124 سال از آن می گذرد تنها 11 رئیس بر کرسی ریاست این دانشگاه تکیه زده اند. این نشان می دهد که با تغییر اعضای هیئت امناء رئیس دانشگاه تغییر نمی کند.
روسای دانشگاه استانفورد
1- دیوید استار جوردن
اولین رئیس دانشگاه استانفورد (پس از موسس) که بین سالهای 1891 تا 1913 (22 سال) عهده دار این سمت بود دیوید استار جوردن است. وی ماهی شناس و فعال صلح و رئیس دانشگاه استانفورد و دانشگاه ایندیانا بود.
2- جان کسپر برانر
بین سالهای 1913 تا 1915 (دو سال) جان کسپر برانر رئیس استانفورد بود. این زمین شناس آمریکایی در سال 1887 هیدرواکسید آلومینیوم (فلز بوکسیت) را در آلاسکا کشف کرد. وی علاوه بر دانشگاه استانفورد عهده دار پستهای ریاست آکادمی علوم ایندیانا و رئیس انجمن لرزه نگاری آمریکا در 1911 نیز بوده است. وی در سال 1882 مدرک لیسانس خود را از دانشگاه کورنل و در سال 1885 مدرک دکتری را از دانشگاه ایندیانا دریافت کرد.
3- ری لیمن ویلبور
ری لیمن ویلبور رئیس استانفورد بین سالهای 1916 تا 1943 (27 سال) بود. این پزشک آمریکایی سومین رئیس استانفورد و سی و یکمین وزیر کشور ایالات متحده به شمار می رفت. وی در سال 1896 مدرک لیسانس و در 1897 فوق لیسانس خود را از دانشگاه استانفورد دریافت کرد و در سال 1899 از کالج پزشکی کوپر فارغ التحصیل در رشته پزشکی شد.
4- دونالد برتراند ترزیدر
دونالد برتراند ترزیدر رئیس این دانشگاه از 1943 تا 1948 (5 سال) بود. وی در زمان تصدی خود در این پست در اثر سکته قلبی در گذشت.
5- آلوین سی. یوریچ
سرپرست دانشگاه استانفورد از 1948 تا 1949 و رئیس دانشگاه ایالت نیویورک از 1949 تا 1951 آلوین سی. یوریچ بود. وی تحصیلات خود را در رشته روانشناسی از کالج شمال مرکزی دانشکاه ماینی به اتمام رساند و در 1992 در این رشته از دانشگاه مینه سوتا مدرک دکتری دریافت کرد. وی که معاون دانشگاه در زمان ترزیدر بود پس از درگذشت ناگهانی وی به مدت یکسال سرپرست استانفورد شد.
6- جی. ای. والاس استرلینگ
جی. ای. والاس استرلینگ رئیس دانشگاه از 1949 تا 1968 (19 سال) بود. وی که در سال 1906 در اونتاریوی کانادا متولد شده بود لیسانس و فوق لیسانس خود را به ترتیب از دانشگاه تورنتو و دانشگاه آلبرتا دریافت کرد و در سال 1932 از دانشگاه استانفورد در رشته تاریخ مدرک دکتری گرفت.
7- کنث سانبورن پیتزر
کنث سانبورن پیتزر رئیس استانفورد از 1968 1970 (دو سال) بود. وی استاد و محقق شیمی نظری بود و لیسانس خود را در 1935 از موسسه تکنولوژی کالیفرنیا و دکتری خود را در سال 1937 از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی دریافت کرد. وی از 1951 تا 1960 رئیس کالج شیمی استانفورد و از 1961 تا 1968 سومین رئیس دانشگاه رایس بود. پیتزر همچنین از 1949 تا 1951 مدیر تحقیقات کمیسیون انرژی اتمی ایالات متحده و عضو آکادمی ملی علوم آمریکا بود.
تحقیقات این شیمیدان بر روی خصوصیات ترمودینامیک مولکولها بود که در این زمینه جوایز معتبر علمی زیادی را از جمله مدال ملی علم و مدال پریستلی را دریافت کرد.
8- ریچارد وال لیمن
ریچارد وال لیمن عهده دار پست ریاست این دانشگاه از 1970 تا 1980 (10 سال) بود. لیمن در سال 1983 موسسه مطالعات بین المللی استانفورد را تاسیس کرد و اولین مدیر آن شد. وی همچنین بین سالهای 1980 تا 1988 رئیس بنیاد راکفلر بود. در سال 2002 مرکز ملی بشریت در بزرگداشت لیمن "جایزه ریچارد دبلیو. لیمن" را بنیان نهاد.
9- دونالد کندی
بین سالهای 1980 تا 1992 (12 سال) دونالد کندی رئیس این دانشگاه بود. وی تمام مدارج علمی خود را در دانشگاه هاروارد پشت سر گذاشت و در سال 1956 در رشته زیست شناسی از هاروارد فارغ التحصیل شد. وی در زمان ریاست جمهوری کارتر به مدت 26 ماه کمیسر سازمان غذا و داوری آمریکا بود. وی از سال 2000 تا 2008 سردبیر ویژه مجله علمی "ساینس" بود.
10- جرالد کاسپر
جرالد کاسپر رئیس استانفورد از 1992 تا 2000 (8 سال) بود. کاسپر که در هامبورگ آلمان متولد شده است مدارک خود را از دانشگاه هامبورگ (1961)، دانشگاه یل (1962) و دانشگاه فریبرگ (1964) دریافت کرد. وی بین سالهای 1964 تا 1966 استادیار علوم سیاسی دانشگاه کالیفرنیا در برکلی بود و در 1966 استاد دانشگاه شیکاگو شد. همچنین از 1979 تا 1987 رئیس مدرسه حقوق بود.
11- جان اچ. هنسی
جان اچ. هنسی رئیس فعلی و یازدهمین رئیس دانشگاه استانفورد است که از سال 2000 تاکنون ریاست این دانشگاه را به عهده دارد. وی تحصیلات لیسانس خود را در رشته مهندسی الکترونیک در دانشگاه ویلانوا و فوق لیسانس و دکتری خود را در رشته علوم رایانه در دانشگاه ایالت نیویورک دریافت کرده است.
وی در سال 1984 شرکت " MIPS کامپیوتر سیستم" را تاسیس کرد، بین سالهای 1989 تا 1993 مدیر لابراتوار سیستمهای رایانه ای استانفورد شد، از 1994 تا 1996 کرسی استادی دپارتمان علوم رایانه ای را به عهده داشت و بین سالهای 1996 تا 1999 رئیس مدرسه مهندسی استانفورد شد.
به گزارش مهر، بررسی مدیریت در دانشگاه بزرگی چون استانفورد و موفقیتهای قابل توجه این دانشگاه به خصوص در رده بندی های دانشگاههای دنیا و تحقیقات مهم علمی نشان می دهد ثبات مدیریتی و برنامه ریزیهای بلند مدت و کاملا علمی تا چه اندازه می تواند در موفقیتهای یک دانشگاه موثر باشد.
نگاهی گذرا به مدیریتهای دانشگاه استانفورد نشان می دهد مدیریتها به واسطه تغییر دولتها تغییر نکرده اند و آنچه در این دانشگاه و دانشگاههای مطرح دنیا از ارزش بسزایی برخوردار است حرکت بر مبنای علمی حتی در بخش مدیریتی است.
دانشگاه استانفورد در رده بندی دانشگاههای دنیا بر اساس شانگهای و وبومتری رتبه دوم دنیا را به خود اختصاص داده و این موفقیت می تواند مرهون برنامه ریزی بلند علمی در این دانشگاه و ثبات مدیریت آن باشد.
گروه حوزه و دانشگاه خبرگزاری مهر فردا یکشنبه در ادامه این سلسه گزارشها به بررسی مدیریت دانشگاه هاروارد دیگر دانشگاه برتر آمریکا و دنیا می پردازد. در این سلسله گزارشها به بررسی دانشگاههای ایران نیز پرداخته می شود.
نظر شما