معاون امور سینمایی وزیر ارشاد با انتقاد از منتقدان بی‌انصاف جشنواره بیست و نهم فیلم فجر، گفت: «گروه‌هایی یک ماموریت دارند و آن این که به بهانه‌های واهی و در حوزه‌های مختلف بذر شک و تردید بکارند تا جو بی‌اعتمادی و نگرانی را بر مردم و به‌خصوص مؤمنین و نیروهای اصلی انقلاب حاکم کنند.»
این دوره از جشنواره فیلم فجر، علی‌رغم این که پیش و در حین برپایی، برای همه رسانه‌ها و منتقدان جذابیت‌های زیادی داشت، اما پس از آن، گویا به مذاق بسیاری از افراد خوش نیامده به طوری که حتی یک نکته مثبت در برپایی جشنواره پیدا نمی‌کنند. البته برخی از این گروه‌ها بنا به مسائل و کشمکش‌های قبلی، پیش از شروع جشنواره هم مشغول حاشیه‌سازی بودند و برخی دیگر، با دیدن برخی فیلم‌های جشنواره خوراک لازم را برای تاختن، پیدا کردند. ارزیابی شما از این تلاش طاقت‌فرسا برای زدن «معاونت سینمایی» و «جشنواره فیلم فجر» چیست؟
بسم‌الله الرحمن الرحیم، واقعیت این است که در شرایطی که دولت مردمی و انقلابی آقای دکتر احمدی‌نژاد در همه زمینه‌ها به لطف الهی و تحت رهبری حکیمانه رهبر معظم انقلاب اسلامی و با حمایت مردم، راه‌های پیشرفت و عمران و عزت استقلال را طی می‌کند، گروه‌هایی به بهانه‌های واهی و در حوزه‌های مختلف بذر شک و تردید می‌کارند تا جو بی‌اعتمادی و نگرانی را بر مردم و به‌خصوص مؤمنین و نیروهای اصلی انقلاب حاکم کنند.
در راستای همین برنامه است که متأسفانه دیده می‌شود گروه‌هایی از حاشیه‌سازان، با عینک بدبینی و قضاوت‌های غیرمنصفانه ارزش‌های جشنواره 29 فجر و برنامه‌های متعدد آن و همچنین فیلم‌های سینمایی این دوره را یکسره به زیر سئوال می‌برند و ظاهراً از ایجاد این بدبینی و سیاه‌نمایی غیر واقعی لذت می‌برند و شاید فکر می‌کنند با این روش که دل‌های مؤمنین و وفاداران نظام را بلرزانند، برای خود حسناتی ذخیره کرده‌اند.
یعنی شما با انتقاد خارج از دایره سیاه‌نمایی مشکلی ندارید؟
خیر و اتفاقا انتقاد راهگشا در هر شرایطی کمک‌حال ما است. در واقع می‌خواهم بگویم که سینمای ایران و جشنواره فیلم فجر که آینه انعکاس دهنده آن است، یک پدیده منفصل از دیگر حوزه‌های فرهنگی نیست و از طرفی جشنواره امسال و فیلم‌های تولید شده در سال 89 که برای نمایش به جشنواره فیلم فجر رسیده‌اند، یک حلقه منفصل از روند سینمای ایران محسوب نمی‌شوند که بخواهیم نقاط ضعف آنها را جداگانه مورد ارزیابی قرار دهیم. اگر بخواهیم یک قضاوت عادلانه و منصفانه داشته باشیم برای هر ادعای خود باید شاخص‌هایی بیاوریم و نمی‌توان در خلاء و فضایی وهم‌انگیز و بدون شاخص، به قضاوت درست دست یافت.
شاید بیشتر منتقدان بر اساس وعده‌های از پیش داده شده، به این نتیجه می‌رسند که عملکرد مطلوب آنها رقم نخورده است اما در بسیاری از موارد، واقعا متر و معیاری برای قضاوت و حمله وجود ندارد و صرفا حکم به "عملکرد ضعیف " می‌دهند...
در همان موارد هم درست قضیه را موشکافی نمی‌کنند و برعکس جلوه می‌دهند! به عنوان مثال متأسفانه دیده می‌شود افزایش تولیدات سینمای ایران را که باید به عنوان یک شاخص ارزشمند محاسبه کرد کم کم در بعضی اذهان منفی جلوه می‌دهند. من می‌گویم چگونه است از امنیت شغلی می‌نالیم و وقتی تولیدات دو برابر شده (که نتیجه آن افزایش دو برابری فرصت کاری است و به تعبیر دیگر، کاهش بیکاری در سینما است) این نتیجه ساده، مثبت ارزیابی نمی‌شود؟ یا وقتی از هجوم شبیخون فرهنگی دشمن می‌نالیم و از کمبود محصولات فرهنگی و تولیدات داخلی شکوه می‌کنیم، پس چگونه است وقتی هنرمندان و نویسندگان و سینماگران ایرانی دست به کار می‌شوند تا بخشی از حجم محصولات سینمایی در دسترس مخاطبان ایرانی را با تولیدات داخلی و بومی پوشش دهند از این اقدام مثبت حرفی به میان نمی‌آید؟
همین تنوع را هم به پای مدیریت سینمایی نمی‌نویسند. یعنی علی‌رغم آن که دم از لزوم دوری دولت از دستوری کردن فعالیت سینماگران می‌زنند، در اینگونه موارد - چون بحث حمله به معاونت سینمایی مطرح است و دستمایه‌ای ندارند- به این قائل می‌شوند که مدیریت سینما باید برای فعالیت سینماگران چارچوب درست کند تا آنها فعالیت کنند و معاونت سینمایی حاضر در این کار قصور دارد و هر چه هست فعالیت خود سینماگران است!
ما که در این موارد ادعایی نداریم. ما فقط باید فضای مساعد را برای فعالیت سینماگران فراهم کنیم و نه این که کیفیت خوب تک تک فیلم‌های موفق را به پای خودمان بنویسیم یا در خلق آنها نقش داشته باشیم. من تعجب می‌کنم از برخی از این اظهارنظرهای مدعیان و متخصصان نقد! اتفاقا من حرکت فیلمسازان ایرانی را خودجوش ارزیابی می‌کنم.
در واقع اگر به محتوا و کیفیت و تأثیرات مثبت کارها نگاهی بیندازیم، سینماگران ایرانی امسال یک حرکت خودجوش و ارزشمند را شروع کردند و آن پرداختن به سوژه‌ها و موضوعات مختلف که نهایتاً رنگین کمان فرهنگی ایران اسلامی رخ نمود به طوری که در اکثر موضوعات مهم و استراتژیک یک یا چند اثر مناسب داریم. موضوعاتی از قبیل مقاومت اسلامی ، دفاع مقدس، تحکیم خانواده، فرهنگ و تمدن ایرانی، بازگشت به هویت دینی و ایمانی، فیلم‌های سیاسی و توجه به ابعاد مختلف جنگ نرم، و موضوعات دیگری که هر کدام ذائقه‌ای را پوشش می‌دهد و قانع می‌سازد.
با شاخصهای تعریف شده و مشخص، معاونت سینمایی پای عملکرد خود در دوره بیست و نهم جشنواره می‌ایستد؟
مدیریت جدید در معاونت سینمایی با افتخار از روند تحولات خود یاد می‌کند و این را بر اساس شاخصهای روشن و شفاف که هر منصفی هم می‌تواند به‌خوبی به قضاوت آن بنشیند، یاد می‌کند.
فکر می‌کنید مهم‌ترین دستاورد امسال جشنواره فیلم فجر چه بوده است؟
امسال پس از یک دوره طولانی بیش از ده سال - که بسیاری از فیلم‌ها گرفتار ابتذال، سطحی نگری و لودگی شده بودند- با همت فیلمسازان، جهش بزرگی در راستای فاصله گرفتن از این نوع سینمای کم‌ارزش دیده می‌شود.
برخلاف دوره گذشته، در این دوره جشنواره فیلم‌های شاخص نیز که تحسین همگان را به دنبال داشته‌اند، جملگی از اداره نظارت و ارزشیابی شما پروانه ساخت گرفته‌اند و حمایت شده‌اند...
بله، اکثر فیلم‌های ارزشمند این دوره فیلم‌هایی است که با حمایت جدی معاونت سینمایی به ثمر رسید و بعضی از این آثار، سال‌هاست که در بایگانی نویسندگان آن خاک می‌خوردند اما در این دوره شناسائی و حمایت شدند و نهایت ساخته و ارائه شدند.
و در مقابل انتقادهای سالم و سازنده دلسوزان فرهنگ و هنر کشور چه می‌گوئید؟ آنها که اتفاقا حرف‌شان با دیروز شما که منتقد بسیاری از کم‌داشت‌های محتوایی سینمای ایران بودید، یکی است؟
روشن است که نمی‌توان به یکباره به همه توقعات و خواسته‌های دلسوزان و علاقمندان فرهنگ انقلاب و اسلام پاسخ مثبت داد. به هر حال سال‌ها طول کشیده که شرایط فرهنگ و سینمای ما به این روز گرفتار شده و درست کردن این شرایط یک شبه صورت نمی‌گیرد ولی اگر یک جهش قابل توجه در اصلاح امور دیده می‌شود، این بی‌انصافی‌ها و قضاوت‌های عجولانه و بعضاً خشم‌آمیز دیگر چه معنائی دارد!
گاه احساس می‌شود این اعتراضات و بیانیه‌های بی مبنا و غیر منصفانه بیشتر ریشه در رقابت‌های سیاسی و تسویه حساب‌های گروهی و شخصی و نگرشی دارد. من بارها اعلام کرده‌ام چندان تمایلی ندارم به روند اتفاقات فیلمسازی و اهداف و برنامه‌ها و نتایج فیلمسازی دوره اصلاحات که تاکنون نیز ادامه دارد بپردازم و بیشتر علاقمند هستم با ایجاد جو اعتماد و همدلی و دلسوزی به اصلاح روند فیلمسازی در ایران اسلامی بپردازم که به نظر می‌رسد شیوه درست‌تری است همچنان که فیلمسازان عزیز هم در سالجاری با تولیدات خوب خود پاسخ مثبتی به این سیاست‌ها نشان دادند.
ولی ناچارم شما را به یک قضاوت در سه مقطع سال‌های 79-83 و 86 و 89 دعوت کنم امیدوارم این مقایسه کسی را نرنجاند اما برای اطمینان همه کسانی که به سلامت فکری و شادابی فضای فرهنگی و هم‌سوئی آن با ارزش‌های اخلاق مداری و دین آگاهی و امیدآفرینی می‌اندیشند، فقط به یک مورد اشاره می‌کنم. در حالی که درسال 79 و در بخش مسابقه سینمای ایران تنها 5 فیلم است که رویکرد اخلاق‌مدار و خانواده‌گرا و مرتبط با اهداف نظام دارد و این تعداد در سال 83 به 7فیلم و در 86 به 12فیلم می رسد. در سال 89 تعداد این نوع فیلم‌ها به 30 فیلم بالغ می‌شود.
چشم‌انداز شما برای ارتقای این زمینه در آینده سینمای ایران چیست؟
بنیاد سینمایی فارابی به عنوان وکیل مردم مومن و انقلابی ایران موظف است از آثاری ارزشمند که اهداف بلند نظام انقلاب اسلامی را دغدغه اصلی کار خود قرار داده حمایت نماید و مرکز گسترش سینمای مستند تجربی و نیمه حرفه‌ای نیز خود را موظف به پاسداری از همین اصول می‌داند. فیلم‌ها و آثاری که توسط این دو نهاد فیلمسازی معاونت مورد حمایت قرار گرفته‌اند بدون استثناء اکثر آنان جزو کارهای شاخص و ارزشمندی است که برای سینمای دینی و اخلاق‌گرا و ارزشمند و به معنای ساده‌تر فیلم‌های خوب ما افتخار آفریده‌اند. برخلاف دوره‌های گذشته که حتی بعضی فیلم‌های توقیف شده در آن دوران با حمایت این دو مرکز شکل گرفته است دردوره جدید هیچ فیلمی که بخواهد در راستای اهداف سیاه‌نمایی و غیر فرهنگی کارکردی داشته باشد مورد حمایت این دو موسسه معاونت قرار نگرفته است. چطور این اقدامات مثبت دیده نمی‌شود!؟
گویا از منتقدان دل پرخونی دارید.
باز هم تکرار می‌کنم که پذیرای نقدهای اصولی و راهگشا هستم اما متأسفانه بعضی‌گویی فقط با منفی بافی و گزارشات معوج و مغشوش و عیب جوئی احساس فرهنگی بودن می کنند و از اینکه نقاط مثبت و تحولات اصلاح‌گرایانه را ببینند و از فیلم‌های ارزشمند یاد کنند و آنها را به مخاطبان خود معرفی کنند طفره می‌روند. من امیدوارم کسانی که به عنوان دغدغه های انقلابی و اسلامی تاکنون به سیاه نمایی فعالیت‌های مدیریت جدید معاونت سینمایی دست به قلم برده‌اند دیگر از این روش دست بکشند و این ماموریت را به همان جریانات شبه ماسونی وابسته به‌خارج و طرفدار فتنه بسپارند که آنها به‌خوبی از عهده این کار برمی‌آیند!
54
نظر شما