پنج نفر از دوستانی که سوای محیط کار، گاه به گاه آخر هفته برنامه کوهنوردی و تفریح داشتند در یکی از روزهایی که مسیری خوش آب و علف را در جنوب غربی استهبان و شرق شهرستان فسا برای کوه‌پیمایی نیم روزی خود انتخاب کرده بودند، به هنگام استراحت در روستایی مشرف به روستای گرده یکی از دوستان که گویا شناخت اندکی ار برخی گیاهان دارویی داشته به سراغ گیاهی با نام تاتوره می‌رود.
البته نه او نه نه دیگران تا آن روز نه اسم این گیاه علفی را می‌دانستند و نه از خطرات احتمالی آن کمترین آشنایی را داشتند. محمد یکی از بچه‌های گروه که خود صاحب اولاد و عیال است اعلام می‌کند که خودش دیده بومی‌ها از این گیاه به عنوان ماده مخدر در فیلتر سیگار ریخته و بسیاری هم بابت حالت توهم‌زایی که با مصرف آن دارند در ظرفی جوشانده و از آن نهایت استفاده را می‌کنند.
بعد حتی خودش قدری از این گیاه را مزه کرده و تبلیغاتی را به دروغ با هدف شاد کردن دوستان بیان می‌کند. او اظهار می‌کند که در حالتی سبک و نشئه‌ای دوست داشتنی بسرمی‌برد، حال اینکه طعم تلخ این گیاه و حالت تهوعی که به او دست داده بود را پنهان می‌کند تا مقدار بیشتری از این گیاه را به خورد یکی از اعضای گروه کند که از ابتدای گردش اظهار می‌کرده: «بس است ، من خسته‌ام امروز. برگردیم».
این پیشنهاد افزون بر یک شوخی ، البته با اطلاعاتی کلی بیشتر برای رفع خستگی به محمود تعارف می‌شود. از آن‌جا هم که مصرف آن قی‌آور بوده به میزان زیادی از گیاه از جانب محمد به او داده می‌شود
گیاه تاتوره به شدت سمی است و در زمین‌های بایر و در ارتفاعات می‌روید. داروهایی که از این گیاه برای مصارف درمانی و سم زدا تهیه شده آن‌ها نیز طبق نظر رسمی کارشناسان طعم تلخ و شوری دارند. با این وجود گیاه وحشی تاتوره بدون توجه به عواقب آن در حد و میزان زیادی به این رفیق چندین ساله ارائه می‌شود.
عوارض مصرف تاتوره پیش‌تر از محمود در احوالات کسی رویت می‌شود که تنها قدری از گیاه را خورده است. اقبالی که این فرد داشته این است که با حالت تهوعی که به او دست می‌دهد دانه‌های قهوه‌ای رنگی را که خورده بود با دست بردن در گلوی خود از طریق استفراغ همه دانه‌های قهوه‌ای رنگ حاوی داتورین را از معده خارج می‌کند.
محمود اما از شدت مسمویت بی‌از آنکه بی قراری کند به شدت بی‌حال می‌شود و طبق اظهار دوستانش تنها در ناحیه شکم دردی را متحمل بوده است. دردی که به دلیل شدت گرفتن گروه را مجبور می‌کند تا از ادامه مسیر منصرف شده و او را به نزدیک‌ترین مرکز درمانی منتقل کنند. اتفاقی که هرچند به موقع انجام می‌شود اما به دلیل میزان گیاه مصرف شده کاری از پیش نبرده و محمود از دنیا می‌رود.
خانواده متوفی در ادامه به طرح شکایت از مسبب این حادثه اقدام نموده و با طرح شکایت در دادگاه ذیصلاح طی یک رسیدگی زمان بر در نهایت محمد را با درصد تقصیر ۱۰۰ درصدی به پرداخت دیه‌ای معادل ۳۶۰ میلیون تومان محکوم می‌کنند.
از نکات جالب این پرونده به غیر از عوامل موثر در فوت تعیین تقصیر صد در صدی محمد است که به دلیل وقوع مرگ در ماه حرام با تغلیظ دیه نیز مواجه می‌شود. موضوعی که در ادامه با اعتراض نسبت به حکم بدوی در مرحله تجدیدنظر هم تایید می‌شود تا دوستی که نه با سوء نیت مجرمانه بلکه برای انبساط خاطر دوستان و ایضا کمک در رفع خستگی جسمانی گیاهی را به دوستی قدیمی پیشنهاد داد به قلت غیرعمد او محکوم شود.
اگرچه با همت گروه صلح و سازش ستاد دیه اولیاء دم تا حدود صد میلیون تومان از اصل بدهی را گذشت کرده‌اند و شخص محکوم‌علیه تا میزانی از تسهیلات این نهاد مردمی بهره‌مند شده اما در شرایط فعلی این زندانی بابت الباقی ۸۰ میلیون تومانی خود از تیر ماه سال ۱۳۹۶ همچنان در بند حضور دارد.
۲۳۴۷۲۳۷
نظر شما