در تعالیم دینی و آداب قرآنی آمده است که اگر در قبور پیامبر اکرم (ص) مشرف شدید نباید صدای خود را بلند کنید و فریاد نکشید، لذا سعی کنید ادب و احترام را در حریم مزار بزرگوار رعایت کنید. زمانی که به قبور پیامبر رفتیم آن‌ها را باید شاهد و حاضر خود بدانیم و دعاهای مخصوص آن‌ها خوانده شود تا رفعت مقامی برای ما شود.
پیامبر (ص) مقام هدایت و اتصال به خداوند دارد و اگر بتوانیم به ظاهر پیام و ظاهر مزار و باطن معنای پیامبر متصل شویم، بی شک در مسیر هدایت الهی و به سوی کمال انسانیت در درگاه خداوند و عبودیت قدم برداشته ایم و از مقام رسالت بهره برده ایم.
درخواست و نیاز و محتاج دیدن، شرط اصلی مقام عبودیت و الوهیت است. آنچنانکه در مقام زیارت جامعه کبیره آمده است: « پیامبران راه‌های استوار برای رسیدن به خدا هستند» لذا انسان‌ها باید از همه امتیازها و امکانات بهره برداری کرده تا خود را در پرتو مقام هدایت و الوهیت قرار دهند.
عرضه این نیاز و احتیاج ما، موجب شکستن حصارهای حجاب هاست که انسان را در قفس محدودیت ها محصور می کند.
میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز
آن نیاز و این توسل چه نتایجی برای انسان خواهد داشت؟
اول: توسل به ظاهر و باطن پیامبر(ص) و معصومین(ع)، راهگشای عبور از تاریکی های مسیری است که برای کسب رتبه و شان نورانی الهی به آن نیازمندیم. این توسل، عرصه شکوفای عقل و روح است و نزدیکی و قرب به رحمت وجودی پیامبر(ص). قرآن در توصیف پیامبر (ص) فرموده است: « ما تو را مبعوث نکردیم مگر مایه رحمت انس و جن شوی»؛ نکته این است که رحمت خداوند انسان را از جهل و خستگی‌های نفخ بشری به سمت عقل و علم و اندیشه رحمانی و الهی می‌برد و آیه‌های خداوند اسبابی برای رسیدن انسان به مقام‌های بالاست.
دوم: اینکه پیامبر (ص) انسان‌ها را دعوت به سوی نور، آزادی، رحمانیت، برابری، عقل و کمال کرده است و در جای دیگری در قرآن آمده است: « مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ»
این آیه به این اشاره دارد که پیامبر حتی با کفاری که باعث زحمت و دشمنی با اسلام هستند، ابتدا با نگاه و زبان و بیان رحمانی برخورد می‌کند و اگر پس از تلاش های متعدد، قابل هدایت نبودند شدت در برخورد را در پیش می گیرد؛ لذاست که قرآن به شکل مستمر مسلمانان را دعوت به مسلمانی کرده و فرموده است با یکدیگر مهربان باشید.
در روایت دیگری آمده است که یک یهودی مدام سر راه پیامبر (ص) می‌ایستاد و او را مورد آزار قرار می‌داد. روزی پیامبر این یهودی را در مسیر ندید و از مردم جویای حالش شد، گفتند مریض شده است. وقتی به عیادتش رفت، یهودی بسیار شرمگین شد و این مهربانی پیامبر باعث شد او مسلمان شود؛ این پیام سیوه نبوی و تعقل محمدی و توسل مسلمانی ماست که باید مدنظر قرار داد که پیغمبر ما پیغمبر اخلاق، مهربانی، مدارا با انسان‌ها برای درک مسائل انسانی و قاطعیت با دشمنان اسلام است.
* مدیر حوزه علمیه امام حسن(ع) در لواسان
نظر شما