به گزارش خبرآنلاین، «شعر بی واژه» سومین جلد این اثر هفت جلدی که به نگارش و ویرایش علیرضا جواهری (از شاگردان مشکاتیان) است شامل نت نگاری های قطعات افشاری مرکب در آوازافشاری، کنسرت گروه عارف نوا(پاریس)، کنسرت گروه عارف، افشاری، سخن دوست، نوا، صبح مشتاقان در آواز ابوعطا و تکنوازی سنتور در شور است. این کتاب پیش از مقدمه شعری از دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی است که از دوستان صمیمی زنده یاد مشکاتیان بوده است.
علیرضا مهیجی، طرح جلد این کتاب را که در شمارگان سه هزار جلد با قیمت 4500 تومان به چاپ رسیده طراحی کرده است. گردآوری و آوانگاری این کتاب که در قطع رحلی به از سوی انتشارات «چکاد هنر» چاپ رسیده برعهده محسن غلامی که خود از نوازندگان سنتور است به انجام رسیده است.
جلد اول این مجموعه در دستگاه شور و جلد دوم این مجموعه در آواز بیات ترک، دشتی و کرد بیات است. پرویز مشکاتیان در مقدمه جلد دوم این مجموعه اینچنین نوشته است: «ساحل افتاده گفت: گر چه بسی زیستم هیچ نه معلوم شد آه که من کیستم
موج ز خود رفته ای، تند خرامید و گفت هستم اگر می روم، گر نروم نیستم باز هم حرکت، اهل تطور و ترنم و ترانه گفته اند: جهان چیزی نیست که به جز حرکت و خلاء یا انرژی و خلاء. ذیمقراطیس در دو هزار و سیصد سال پیش می گوید: بد و نیک و ترش و شیرین از روی عادت است و براستی جز جزء لایتجزی (اتم) و خلاء چیزی وجود ندارد. منظور حکیم خندان ما از ترش و شیرین، عادت است. مسلما این است که محسوسات، ذهنی اند. یادم می آید در دوران کودکی در بیادم نیست کدامین کلاس، آزمایش دو تشت آب گرم و سرد با دو دست را تجربه کرده ایم. بی گمان باید بود که این قوس و قزح زیبا، تنها در دیدۀ ماست نه در آسمان. بی شک مواقع خاصی در شرایط گذرای زندگی فرا می رسد که باید چنین کنیم: نایستیم، بنمایانیم، که اهل باران و رودیم نه از ساکنان برکه و تالاب، کشف و ابراز کنیم...
امروزه از ایده آلیسم و اصالت اندیشه نسبتا کمتر سخن می رود. ساکنین کره مقدس زمین بدون ریا، یاد گرفته اند که هر آنچه را که می خواهند، بخواهند و به آنچه میل می کنند، میل کنند تا بدانجا که حق را گرفتنی می پذیرند نه دادنی. البته در در جوامعی انسان معنای خود را باز جسته است و فکر نمی کند که برای جاودان ماندن، باید این جهان را نابود ساخت. زیرا این جهان بیش از آمدن ما بوده است و پس از ما نیز خواهد بود و چون می شنوند که انسان خود را معیار همه چیز می داند به خنده می افتند. آنان می دانند بشر در سرگذشت طولانی طبیعت، سطری بیش نیست و هنر اقدامی است برای مشاهدۀ جزء در پرتو کل.
گاهی اوقات خیلی حرفها برای نگفتن دارم. سرگذشت کاشف، اگر سطر باشد، شعر بی واژه یا اشعار بی واژه ( چند جلد) با تامل شاید بشود نقطه ای، نقطه ... همان بی همه چیز، اما پدید آورندۀ خط و حجم و نیز افزون کنندۀ یک دوم کشش به نغمات موسیقی. باشد که در نظر آید.»
ناشران و نویسندگان کشور می‌توانند برای معرفی آثار و تازه‌های خود با نشانی Ketab@khabaronline.ir مکاتبه کنند.
191/60
نظر شما