فروغ سجادی : دوسال پیش قرار بود با نمایش «مسافری در تاریکی » به کارگردانی روح الله جعفری به تئاتر بازگردد،همه چیزمهیا بود، هنوز پادرد امانش را نبریده بود، به قول خودش سرپا بود، سر تمرین میرفت، خوشحال بود،اما مجوز اجرا صادر نشد و محمد علی کشاورز به صحنه باز نگشت.
دوسال در بی خبری گذشت به قول خودش نه رلی در صحنه و نه رلی در جلوی دوربین، تنها رل تنهایی در خانه .
خبربازگشت دوباره اش به صحنه با نمایش«مستنطق» به نویسندگی آ.جی پریستلی وکارگردانی رضا کریمخانی خوشحال کننده بود و کمی تعجب برانگیز ، محمد علی کشاورز پس از 32 سال به تئاتر باز میگردد.
چند روز از انتشار این خبر نگذشته که می شنویم در خانه بستری شده، زنگ که میزنم، کمی تعلل میکند و در پاسخ به پرسشم میگوید :« نمی دانم، امیدوارم اگر حالم خوب باشد به صحنه باز گردم .»
با صدایی سنگین از اثر آمپول مسکن، سخت حرف میزند و ادامه میدهد :« نه تئاتری نه رلی در تلویزیون و نه سینما ، با این پا درد کاری نمیتوانم، انجام بدهم.»
دوباره سکوت میکند و میپرسم تا او بگوید:« آروزیم بازگشت به تئاتر است. اگر این پا درد امان دهد باز میگردم.»
از درمانش ، هزینهها ، دوستان، هنرمندان و مسوولان میپرسم ، میگوید :«هیچ کس!از کسی توقعی ندارم، خودم نخواستم به کسی زحمت بدهم ، نگفتم .»
می دانم تنها منبغ درآمدش، حقوق بازنشستگی است .ماهی 450 هزار تومان. شنیده ام قرار است در حاشیه جشنواره تئاتر فجر از او تجلیل شود و نقش کوچکی را هم در نمایش «تماشاچی محکوم اعدام » ماتئی ویسنی یک به کارگردانی روح الله جعفری ایفا کند.
دوباره میپرسم، میشنوم یا تصور میکنم صدایی را که از آن سوی سیمهای تلفن به آرامی میگوید: «دعا کنید! تا دوباره بازگردم ، دلم برای صحنه تنگ شده است. اگر خدا بخواهد ... سال 90.»
سال 89 ، سال 90 ، آرزو میکنم هم برای بازگشت دوباره او و برای بازگشت حافظه کسانی که بازیگر نمایشهای، آنتیگون، آندورا، ادیپوس شهریار، بازی استریندبرگ، دایی وانیا، عاشق مترسک ، لبخند باشکوه آقای گیل ونقشهای به یاد ماندنی تلویزیون و سینما:دایی جان ناپلئون ، هزاردستان ، سربداران ، سلطان و شبان ، گرگ ها خاکستری رنگ اند ، پدر سالار، رگبار، خشت و آینه، کمال الملک ، مادر ، ناصرالدین شاه آکتور سینما ، دلشدگان ، آقای بخشدار ، زیر درختان زیتون ، روز واقعه و... را فراموش کرده اند.
52
نظر شما