به گزارش بی‌بی‌سی، فدراسیون جهانی ورزش‌های هوایی (FAI)که هیئت جهانی مدیریت رکوردهای ورزش‌های هوایی است، سه رکورد را برای هواپیمای زفیر به ثبت رساند که یکی از آن‌ها طولانی‌ترین زمان پرواز بود.
این هواپیما که توسط شرکت فناوری دفاعی کینتیک (Qinetiq) ساخته شده، در ماه جولای / تیر سال جاری به طور کامل 2 هفته را در آسمان آمریکا به سر برد. این شرکت معتقد است زفیر کاربردهای زیادی در زمینه تحقیقات، دیده‌بانی و مراقبت و هم‌چنین ارتباطات خواهد داشت. به این ترتیب زفیر توانست لقب هواپیمای ابدی را به خود اختصاص دهد.
کریس کلهر طراح ارشد کینتیک در این باره گفت: «با این هواپیما می‌توان دزدان دریایی را در شمال آفریقا ردیابی کرد، سرعت و مکان پیشروی آتش‌های جنگلی را زیر نظر گرفت و هم‌چنین اطمینان حاصل کرد که خطوط ارتباطی سربازانی که در کوه‌ها و زمین‌های تپه‌ای در حال جنگیدند، حفظ می‌شود.»
فای اعلام کرد که زفیر رکورد قبلی پرواز وسایل هوایی بدون سرنشین، UAV را که توسط هواپیمای گلوبال‌هاوک در سال 2001 ثبت شده بود، به میزان 11 برابر افزایش داده است. این سازمان رکورد پرواز این هواپیما را 336 ساعت و 22 دقیقه و 8 ثانیه ثبت کرده بود.
زفیر هم‌چنین رکورد پرواز برای UAVهای کلاس خودش را که بین 50 تا 500 کیلوگرم وزن دارند، شکست و رکورد ارتفاع پرواز در این کلاس را نیز با 21هزار 652 متر از آن خود کرد.
این هواپیما با دست به پرواز درمی‌آید و در طول روز توسط آرایه‌های فتوولتائیک یا پنل‌های خورشیدی که روی بال‌هایش نصب شده، انرژی مورد نیاز خود را تامین می‌کند. این آرایه‌ها از سیلیکون غیر شفاف ساخته شده و به ضخامت یک برگه کاغذ هستند. آن‌ها هم‌چنین باتری‌های لیتیوم-گوگردی را شارژ می‌کنند که در طول شب انرژی مورد نیاز برای پرواز را تامین می‌کند.
در طی پرواز این هواپیما در ماه جولای / تیر، مهندسان متوجه شدند زفیر در طول شب مقداری ارتفاع کم کرده که دلیل اصلی آن نیز کاهش میزان انرژی فراهم شده برای موتورهاست. اما باتری‌ها به اندازه کافی انرژی ذخیره کرده بودند که بتوانند این هواپیما را در هوا نگه دارند.
رمز موفقیت این هواپیما طراحی فوق سبک با استفاده از فیبر کربن است. به این ترتیب وزن بال‌های آن که در مجموع 22.5 متر طول دارند فقط کمی از 50 کیلوگرم بیش‌تر است.
این وسایل پروازی با ارتفاع بالا که انرژی خود را از خورشید تامین می‌کنند و می‌توانند زمان زیادی را در آسمان باقی بمانند، کاربردهای زیادی خواهند داشت. نیروهای نظامی می‌توانند از آن‌ها برای شناسایی و ارتباطات استفاده کنند. در برنامه‌های غیر نظامی و علمی نیز می‌توان آن‌ها را با تجهیزات کوچکی به پرواز درآورد و به این ترتیب عملیات رصد و بررسی زمین را انجام داد.
50132
نظر شما