به گزارش خبرآنلاین، «دن بتنر»، نویسنده و محقق عضو موسسه ملی جغرافیای آمریکا سالها عمر خود را در سفر به کشورهای مختلف جهان برای جستجوی سوالات خود سپری کرده است که بیشتر اوقات با دوچرخه هزاران مایل در آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی رکاب زده است تا در سفرهای خود به دور دنیا اصلی‌ترین جواب سوالات خود یعنی مناطق آبی دنیا را پیدا کند یا اثری از آن را ردگیری کند و یا اصلاً بفهمد که چنین مکانهایی در کره زمین وجود دارند.
وی در نظریه ای که در کتاب کنونی و کتابهای گذشته خود نیز روی آن تاکید می‌کند، اعتقاد دارد مناطقی در جهان وجود دارند که مناطق آبی نام دارند که مردم آن مناطق طول عمر بیشتری دارند و امید به زندگی در این مناطق نسبت به سایر کشورهای دنیا بیشتر موج می زند.
بتنر در اولین کتاب خود که در سال 2008 منتشر شد با عنوان مناطق آبی و درس‌هایی برای زندگی طولانی نسخه‌ای رویایی برای زندگی طولانی ارائه داد که در آن سال این کتاب تبدیل به یکی از پرفروش‌ترین کتابهای جهان شد.
وی در کتاب جدید خود با عنوان «کامیابی: در جستجوی شادی در مسیر آبی» روی مسئله شادی و خوشحالی مردم مناطق آبی تمرکز می‌کند و نتیجه تحقیقات خود اینگونه می‌نویسد که مردم در صورتی می‌توانند به کیفیت بهتر زندگی دست یابند که در کشورهای شادتری زندگی کنند.
بتنر در مطالعات خود در کشورهای مختلف جهان به این نتیجه رسیده است که کشورها و مناطقی آبی محسوب می شوند که در آنجا افراد مساوی باشند و همانقدر که برای یک وکیل و پزشک ارزش قائل می شوند برای افراد با شغل های پست‌تر نیز ارزشهای انسانی رعایت شود یعنی اینکه آبی بودن یک منطقه ربطی به آب و هوای آنجا ندارد بلکه آب و هوای درون انسانها باید آبی باشد و در این صورت است که امید به زندگی برای مردم آن مناطق زیاد می شود.
به اعتقاد بتنر، کشور دانمارک مثال خوبی برای این مورد محسوب می شود زیرا در ساختار مالیاتی خود امکانی برای شهروندان خود ایجاد کرده است که تا از آزادی بیشتری برخوردار باشند. حقیقت امر این است که وقتی ما انسانها درباره شادی و آزادی صحبت می‌کنیم به طور مستقیم درباره پول و موقعیت فکر می کنیم و به عبارت دیگر این دو مقوله به طور غیر قابل اجتنابی در ارتباط با یکدیگر قرار دارند ولی دانمارک گویا عکس این را به ما درس می دهد.
سیستم فرهنگ و آموزشی این کشور حتی روی کاغذ هم که شده باشد طوری است که به همه افراد جامعه گوشزد می کند که از دیگری برتر نیستند و همه از نظر قانون یکسان محسوب می شوند که البته این سیستم در اکثر کشورها به صورت نوشته وجود دارد ولی عملاً رعایت نمی شود و نویسنده نیز عمل به این قانون را یکی از راههای آبی رسیدن به شادی و کامیابی عنوان می کند.
بتنر در سفر به سنگاپور نیز چنین تجربه ای را درک کرده است و اعتقاد دارد شهروندان این کشور به خوبی به قانون عمل می کنند و همین امر آنجا را به یکی از امن ترین مناطق دنیا تبدیل کرده است. یکی از قوت‌های مردم این کشور تصویب و رعایت قوانین اجتماعی درباره افراد مسن است. طبق این قانون کسانی که در کنار والدین پیر خود زندگی می کنند مالیات کمتری به دولت پرداخت می کنند و همین امر نزدیکی نسبی جوانان به مسن تر را سبب شده است.
در ترجمه اصطلاحات منطقه آبی به زندگی روزمره مردم به این درس می رسیم که روابط با دیگر انسانها بزرگترین عامل در رسیدن به شادی و کامیابی است و طول عمر مردم کشورهای مختلف به طور مستقیم به نحوه ارتباط آنها با یکدیگر بستگی دارد و نقطه اوج آن ازدواج است به طوری که بتنر در همکاری با سایر محققان موسسه ملی جغرافیا و دیگر علوم به این نتیجه رسیده است که ازدواج طول عمر را افزایش می‌دهد و هر دوست جدیدی که پیدا می‌کنید تا 10 درصد شادی شما را افزایش خواهد داد.
یکی از مسائل دیگری که به آبی بودن منطقه یا انسانهای کره خاکی کمک می کند ارتباط و علاقه به شغل روزانه است و اینکه کسانی که با احساس رضایت بیشتری کار می کنند و با همکاران خود رابطه مناسبتری دارند به آبی بودنشان و امید به زندگی طولانی ترشان کمک می کنند.
در نهایت اینکه بتنر بر اساس تجربیات خود در سفر به اقصی نقاط جهان یاد گرفته است که مردمانی بیشتر شاد هستند که وقت و پول خود را بدون هدف خاصی در کسب تجربه های زندگی در ورزش و هنر و فرهنگ خرج کنند و به عبارت دیگر هدف مهم است ولی در این دنیا نمی توان آن را پیدا کرد و تنها باید در این کره خاکی زندگی کرد.
ان‌پی‌آر/ 28نوامبر
نظر شما