سیاست خارجی آمریکا در دستان میلیتاریست ها

طرح ایجاد یک سپر دفاع موشکی در خاورمیانه چندین بار از ربان اندرس فوگ راسموسن دبیرکل بزرگترین سازمان نظامی جهان مطرح شده است. ناتو (North Atlantic Treaty Organization) که در زمان جنگ سرد در برابر پیمان ورشو توسط آمریکا پایه گذاری شد اکنون پس از گذشت دو دهه از فروپاشی خود همچنان به کار خود ادامه می دهد و آمریکا از آن به عنوان ابزاری نظامی دیپلماتیک بهره می برد. اکنون روسیه به عنوان وارث اتحادیه جماهیر شوروی سابق این پیمان را همچنان تهدیدی علیه خود می داند. در سالهای اخیر و پس از دو جنگ پیشدستانه ای که آمریکا در منطقه خاورمیانه انجام داده عملا ناتو که می بایست مرزهای اروپا را در بر بگیرد تا مرزهای شرقی روسیه هم پیش رفته است.

زمانی عراق و افغانستان و اکنون ایران و برنامه های نظامی اش بهانه این پیشروی محسوب می شود. دبیرکل ناتو با تهدید خواندن ایران و تکرار اتهامات غرب مبنی بر نظامی بودن برنامه هسته‌ ای ایران خواستار ساخت یک سیستم دفاع موشکی جدید برای محافظت از اروپا در برابر آن چه وی یک تهدید حمله هسته‌یی ایران خواند، شد.

راسموسن در اظهار نظر اخیر خود برنامه های دفاعی ایران را دلیلی برای ایجاد این سپر عنوان کرد و گفت: بر اساس اظهارات علنی آن‌ها ما می‌دانیم که ایران در حال حاضر موشک‌هایی دارد که برد کافی برای حمله به اهدافی در اروپا را دارد و آن‌ها این حقیقت را که قصد دارند به این قابلیت خود توسعه بخشند را کتمان نمی‌کنند.

راسموسن این بار واکنش احتمالی روس ها را مد نظر قرار داد و مدعی شد که این سیستم جدید می‌تواند با همکاری روسیه که در گذشته با تلاش‌های آمریکا برای نصب سپرهای موشکی در اروپا شدیدا مخالفت کرده است، انجام شود. دبیرکل ناتو در ادامه با تکرار اتهامات غرب مبنی بر نظامی بودن برنامه هسته‌ ای ایران مدعی شد: اگر ایران در نهایت به یک توانایی هسته‌یی دست یابد این امر بسیار خطرناک و یک تهدید مستقیم برای متحدان خواهد بود. به همین دلیل است که من اکنون پیشنهاد یک سیستم دفاع موشکی جدید و موثر را برای ناتو می‌دهم.

در حال حاضر دفاع ضدموشکی اروپا عموما شامل موشک‌های SM3 آمریکا که در ناوهای جنگی این کشور قرار دارند می‌شود. برخی طرح نصب یک سپر موشکی جدید را اذعان خاموش این می دانند که آمریکا گزینه پرخطر اتخاذ حملات هوایی بر روی تاسیسات نظامی و هسته‌ ای ایران را رد کرده است. به هرحال دودستگی در اتخاذ تصمیم در سیاست خارجی آمریکا در قبال ایران کاملا مشهود است. این موضوع را در صحبت های اخیر هنری کیسینجر مشاور سیاست خارجی کاخ سفید می توان مشاهده کرد.

مهندس سیاست خارجه‌ آمریکا در سخنانی در کنفرانسی در انجمن بین‌المللی مطالعات استراتژیک در ژنو گفت: دیپلماسی هسته‌ ای (آمریکا) در قبال ایران و کره شمالی کارساز نبود؛ چرا که قانع کردن (افکار عمومی) مفهوم امنیت جمعی را از بین می‌برد. کیسینجر در مقابل جمع کثیری از افسران و استراتژیست‌ها گفت: برگزاری دوره‌های مذاکرات با حمایت سازمان ملل درباره کره و ایران نتایج مهمی در پی نداشت و موجب پایان دادن به برنامه‌ی هسته‌ ای ایران یا کره نشد.

او افزود: به نظر می‌رسد مذاکرات به ابزاری برای کسب وقت از سوی کسانی که اقدام به انتشار (برنامه) هسته‌یی می‌کنند، تبدیل شده است. مذاکرات درباره مسائل هسته‌یی و تحریم‌ها به دستیابی (برنامه هسته‌یی) شهرت یافته نه تحریم و مجازات. در این حالت است که امنیت جمعی از بین می‌رود.

اما صحبت های کیسینجر جدای از این که نشان از عدم یکپارچگی در فرایند تصمیم سازی در ساختار سیاست خارجه آمریکا باشد، هشدار قوی تری است مبنی بر اینکه کفه جنگ در میان تصمیم سازان آمریکایی رو به سنگینی است و اکنون مهمترین عواملی که مانع از آن می شود هزینه های آن است. این موضوع را در بخش دوم صحبت های راسموسن می توان دید

راسموسن که یک روز پس از بازگشت از دیدار با باراک اوباما ـ رییس‌جمهور آمریکا ـ صحبت می کرد، گفت که معتقد است نصب یک سیستم دفاعی جدید کار بسیار آسانی است. این سیستم حتی در زمان مشکلات اقتصادی هزینه بسیار کمی خواهد داشت؛ 200 میلیون یورو در عرض 10 سال که بین 28 متحد ما تقسیم خواهد شد. ما می‌توانیم با هزینه اندکی از 900 میلیون شهروند محافظت کنیم. وی گفت که تحت این طرح جدید یک "سپر" ضد موشک بالستیک سرتاسر قلمروی ناتو را فرا خواهد گرفت و ‌توسط یک فرماندهی و سیستم کنترل جدید هدایت خواهد شد که این سیستم کنترل سیستم‌های فعلی رادار و سایر حس‌گر‌ها را به موشک‌های SM3 جدیدی که روی زمین نصب خواهد شد متصل خواهد کرد.