به گزارش خبرآنلاین، نماینده تهران در نطق میان دستور امروز خود، انتقادات تندی را خطاب به احمدینژاد مطرح کرد که گزیده آن را در ادامه میخوانید:
* باید قبول کنیم که مجلس هشتم در جایگاه لایق و شایسته خود قرار ندارد. در کجای قانون اساسی یا آییننامه داخلی مجلس آمده است که اگر دولت از اجرای قانون سرباز زد و بر موضع خود پافشاری کرد یا درخواست استرداد لایحهای را نمود، نایب رئیس مجلس فورا کارگروه ”گفتوگو“ و در واقع کارگروه ”التماس“ تشکیل دهد و موجب تحقیر مجلس گردد؟
*در قانون هدفمند کردن یارانهها، دولت با پافشاری بر چهل هزار میلیارد تومان به جای بیست هزار میلیارد تومان مصوب مجلس، از همین طریق و نه از طریق ارائه لایحه جدید، حرف خود را به کرسی نشاند. در قانون تسهیلات ارزی برای متروی تهران و کلان شهرها، دولت به صراحت اعلام کرد که من این مصوبه را قانونی نمیدانم و اجرا نمیکنم. مجلس هم به جای استفاده از ابزارهای قانونی خود به خواهش و تمنا میپردازد.
*دولت با یک مصاحبه تلویزیونی، قانون عفاف و حجاب را از حیز انتفاع ساقط میکند و مجلس فقط ”آه“ میکشد.
*وقتی میدان برای تکروی باز میشود، پنج نماینده ویژه رئیسجمهور برای تنظیم روابط سیاسی با خاورمیانه، آسیا، افغانستان حوزه خزر و مسائل مربوط به ترانزیت منصوب میشوند. با وجود توصیه رهبر انقلاب به پرهیز از کارهای موازی در سیاست خارجی، هیچ کدام از این احکام پس گرفته نشد؛ بلکه یکی از معاونان رئیسجمهور اعلام کرد که دو نماینده ویژه دیگر برای آفریقا و آمریکای جنوبی معرفی خواهند شد. در این صورت وزارت امور خارجه مسوولیتی نخواهد داشت و مجلس نمیتواند وزیر امور خارجه را مورد سوال قرار دهد.
*وزیر امور خارجه به حق از انتصاب نمایندگان ویژه انتقاد نمود و البته مجلس در این خصوص از او حمایت خواهد کرد. اما افسوس که آقای وزیر دیر عکسالعمل نشان دادند. اگر همان زمانی که ستاد امور ایرانیان خارج از کشور مستقر دروزارت امور خارجه به نهاد ریاست جمهور منتقل شد و در یک اقدام غیر قانونی تبدیل به شورای عالی ایرانیان خارج از کشور گردید و برای آن بودجه هنگفت در نظر گرفتند و به این ترتیب نهادی موازی با وزارت امور خارجه پدید آمد، وزیر محترم فریاد میزد و زیر بار نمیرفت؛ اکنون شاهد انتصاب نمایندگان ویژه نبودیم. همچنان که اگر مجلس در آن موضوع عکس العمل مناسب نشان میداد امروز شاهد این پدیده نبودیم.
*مجلس منظر حاکمیت مردم و جلوگیری از استبداد است. اگر مجلس این ویژگی خود را از دست بدهد، دیگر مجلس نیست و به ملت خود خیانت کرده است. حتی در یک دولت صالح و مردمی مانند دولت کنونی نماینده مجلس، نماینده ملت است نه نماینده دولت. اشتباه میکنند برخی نمایندگان که میگویند چون دولت مردمی است، ما وکیل الدوله هستیم و به آن افتخار میکنیم. زیرا مجلس برای جلوگیری از انحراف دولتهاست. دولتهای صالح نیز دچار انحراف میشوند. چرا که اساسا قدرت فساد آور است و تمایل به استبداد را در حاکمان زنده میکند.
*اگر امروز مدرس در مجلس بود آیا نسبت به بیاعتنایی به قانون و تضییع حقوق مردم بیتفاوت میماند؟ مدرس میگفت من آنجا که احساس تکلیف میکنم نگاه نمیکنم که چند نفر پشت سر من هستند و آیا حامی دارم یا ندارم. آری باید ملاحظات را که بیشتر به منافع مشخص برمیگردد کنار گذاشت و به وظیفه وکالت مردم در دفاع از حقوق آنها وارد میدانهای سخت شد.
*عجیب است که برخی توصیههای رهبر گرانقدر به حفظ وحدت را بهانهای برای سکوت خود و شانه خالی کردن از زیر بار مسوولیتهای نمایندگی قرار میدهند. در حالی که اولا رهبر انقلاب تصریح کردهاند که مقصود از وحدت، وحدت با حفظ اصول است نه هر وحدتی. ثانیا به بیان امام خمینی رحمتاللهعلیه، ولایتفقیه ضد استبداد است و هرگز راضی به سرکشی مسوولان اجرایی از قانون نیست.
*به دوستان اصولگرای موسوم به حامی دولت عرض میکنم؛ شما که امروز در مقابل بیتوجهی دولت به اجرای برخی قوانین سکوت میکنید، اگر در آینده دولتی اصلاحطلب روی کار بیاید و بگوید من این قانون را قانون نمیدانم و اجرا نمیکنم محکوم به سکوت هستید! زیرا امروز سکوت کردید.
*دولت دهم یک دولت جسور است و البته این جسارت در برخی حوزهها مانند سیاست خارجی و پیشبرد فناوری هستهای در کشور امری مبارک است. اما دولت جسور مجلس جسور میخواهد مجلس نجیب و ملاحظه کار و منفعل نمیتواند راستکننده کژیهای چنین دولتی باشد. امروز ما در مقابل تاریخ مسوولیم و اگر در مقابل برخی قانون گریزیها سکوت کنیم، پاسخی در مقابل تاریخ نخواهیم داشت. سکوت در چنین شرایطی یعنی هموار کردن راه تکروی و استبداد. مساله دولت دهم و مجلس هشتم، مساله اشخاص نیست؛ مساله آینده انقلاب اسلامی است که اگر امروز این زاویه را ببندیم، فردا با استبدادی خشن روبهرو خواهیم بود و انقلاب اسلامی به سرنوشت انقلاب مشروطه دچار خواهد شد.
*از چند سال پیش بارها گفتم که این دولت دچار لیبرالیسم فرهنگی است. برخی بر میآشفتند و درصدد پاسخگویی بر میآمدند. امروز آفتاب آمد دلیل آفتاب و همان معترضان سخن را تکرار میکنند. از حدود دو سال پیش بارها گفتهام توجه غیر طبیعی برخی مقامات دولتی به ایران باستان و شخصیتهای آن دوره سوال برانگیز است. باز مورد تعجب عدهای بود. اما امروز دیدیم که این واقعیت به صورت ”مکتب ایران“ به جای ”مکتب اسلام“ و به صورت یک نظریه مطرح شد و باز همان معترضان هشدار مرا تکرار کردند و همه یکصدا فریاد میزنند ”وعلی الاسلام والسلام اذ قد بلیت الامه بداع مثل اسفندیار“ ! باید فاتحه اسلام را خواند. چنانچه افرادی مانند صاحب نظریه ”مکتب ایران“ بخواهند نظریهپرداز و ایدئولوگ ما باشند.
*باز در نطقی در همین مجلس گفتم آقای احمدینژاد باید از میان ولایت فقیه جامع الشرایط و ولایت مشائی یکی را انتخاب کنید! باز عدهای بر آشفته اما همان افراد امروز به این واقعیت اذعان دادند. عقل سلیم حکم میکند که به هشدار امروز اینجانب گوش فرا داده شود که در مقابل قانون شکنی سکوت نکنیم. راه استبداد را باز نکنیم. مجلس از ابزارهای قانونی خود برای جلوگیری از این پدیده استفاده کند.
* از مجلس محترم میخواهم که در تصویب مواد 22 و 23 لایحه حمایت از خانواده تحت تاثیر روشنفکران غربزده قرار نگیرد و دچار تزلزل نگردد.
*رهبر انقلاب فرمودند ما اهل مذاکره هستیم اما نه با آمریکا، ولی میبینیم رئیسجمهور محترم بار دیگر پیشنهاد مناظره با اوباما را دادند پیشنهاد مذاکره یا مناظره در چنین شرایطی به اثرگذاری تحریمها به ایران تعبیر میشود و این به صلاح کشور نیست.
نظر شما