فرهاد عشوندی
ساعت 7 صبح بود. امیر قلعه‌نویی تازه به هتل آکادمی وارد شد. او در لابی هتل آماده می‌شد که برود و صبحانه بخورد که محمد مایلی‌کهن سر رسید. سرمربی مخلوع تیم ملی هنوز هم می‌خواست انتقام ناسزاهای طرفداران استقلال در بازی این تیم با سایپا را از قلعه‌نویی بگیرد. بیانیه «استوار قندعلی» هم حتی حاجی را خاموش نکرده بود. به همین دلیل هم بود که به سوی قلعه‌نویی حمله‌ور شد.
دعوایی که در دومین روز کلاس مربیگری پیشرفته اریش روته‌مولر رخ داد. کلاس‌هایی که قلعه‌نویی و مایلی‌کهن را درست پس از دعواهای دنباله‌دارشان بی‌آنکه این دو آشتی کرده باشند زیر یک سقف قرار داد. کلاس‌هایی که باید دو بار در روز و تقریباً از صبح تا شب ادامه پیدا می‌کردند. از همان لحظه اول این احتمال که مایلی‌کهن و قلعه‌نویی درگیر شوند احتمالی بود که نمی‌شد آن را رد کرد.
هرچند در روز اول حاجی توانست خود را کنترل کند و غرغرهایش را زیر لب و برای بغل‌دستی‌هایش بگوید اما صبح روز دوم درحالی که هنوز سایرین نیامده بودند او فرصت پیدا کرد تا از خجالت قلعه‌نویی درآید.
صبح زود وقتی غیر از چند گارسون و قلعه‌نویی در لابی نبود، حاجی و امیر با هم مواجه شدند. صداها به هوا رفت تلاش گارسون‌ها بی‌نتیجه مانده بود و کلاس اول صبح تحت تأثیر این اتفاق تلخ بود. در فاصله دو کلاس نوبت صبح بود که خبر درگیری به بیرون درز کرد. یک مربی جوان اولین کسی بود که خبر را رسانه‌ای کرد. او که دوره‌ای از دستیاران قلعه‌نویی بوده و سابقه بازی‌های ملی زیادی را هم در تیم مایلی دارد ماجرا را اینگونه برای خبرنگاران تشریح کرد: «از راه که رسیدیم دیدیم حاجی یقه امیر را دو دستی در راه پله‌ها چسبیده و برایش توپ، تانک، فشفشه می‌خواند و امیر سعی دارد خود را از چنگ او رها کند اما شرایط خوبی ندارد. ممکن است هر لحظه بیفتد.» او ادامه داد که چند مربی حاضر در کلاس‌ها و چند گارسون امیر را به سختی از چنگ مایلی رهایی داده‌اند.
قلعه‌نویی در آن حالت معلق اصرار داشته است که نقشی در فحاشی به مایلی نداشته. او قسم خورده که باعث فحش‌های زشت علیه مربی سایپا نبوده است و لیدرها خودسر این کار را کرده‌اند. او حتی برای فرونشاندن خشم حاجی تأکید می‌کرده است آنها که چنین فحاشی می‌کرده‌اند خود مشکل‌دار بوده‌اند.
این تعریف از واقعه را یک مربی شمالی هم تأیید می‌کند. این مربی ادامه می‌دهد: «حاجی را به سختی از امیر جدا کردند اما حتی پس از رهایی هم او داشت ادامه می‌داد.
اما این برخورد غیرمتعارف از مایلی‌کهن که قلعه‌نویی را در بیانیه‌اش شعبان بی‌مخ لقب داده بود چگونه سر زده است؟ مایلی‌کهن که خود را منادی حق در فوتبال آلوده ایران می‌داند، قلعه‌نویی را یکی از نمادهای فساد می‌داند. این مربی فارغ از ادعاهایش درباره تبانی استقلال با استقلال اهواز امیر قلعه‌نویی که الهام گرفته از گفته‌های جواد زرینچه بود، درست بعد از بازی استقلال با سایپا در کنفرانس مطبوعاتی مسابقه مایلی‌کهن قلعه‌نویی را متهم کرد به تبانی برای قهرمانی در بازی‌های جام حذفی. او مدعی بود دلالهای دستگیر شده اعتراف کرده‌اند قلعه‌نویی، تقی‌پور را در بازی فینال خریده بود و اینگونه استقلال قهرمان جام حذفی شد. مایلی‌کهن مدعی بود با تشکیل دادگاه این پرونده قلعه‌نویی برای این تخلف به زندان می‌افتد و رسوا می‌شود. او این ادعا را در بیانیه‌ها و گفته‌های جنجالی‌اش در روزهای بعد از برکناری از تیم ملی هم تکرار کرد.
ادعاهایی که البته هیچ کس از صحت‌شان اطلاعی ندارد چون پرونده در سکوت خبری دادرسی می‌شود. با این وجود اشتباه قلعه‌نویی در یکی از مصاحبه‌هایش درباره آن بازی جنجالی خبری را هفته قبل به راه انداخت. قلعه‌نویی گفت: «تقی‌پور به گفته ذوالفقارنسب در دوبازی رفت و برگشت فینال بهترین یار پگاه بود.» او درحالی از ذوالفقارنسب به عنوان مربی پگاه نام برد که هدایت آن تیم را نادر دست‌نشان بر عهده داشت.
مردی که در پایان آن فصل خیلی مشکوک از تیم رشتی کنار گذاشته شد. دست‌نشان اما علاقه‌ای درباره گفتن از آن بازی ندارد: «نمی‌دانم از چه حرف می‌زنید. اشکالی ندارد اگر کسی مدرکی دارد رو کند. با حرف که نمی‌شود با آبروی افراد بازی کرد.» او با لحنی خاص این واژه‌ها را ادا می‌کرد.
گفته‌های مایلی‌کهن درباره ناپاکی‌ها باعث شده تا آنها که همه از سوی سرمربی سایپا متهم می‌شوند موضعی از سر ترس نسبت به این مربی بگیرند. هیچ کس نمی‌تواند قاطعانه او را مجبور به سکوت کند. عزیز محمدی بر گفته‌هایش مهر تأیید می‌زند و بسیاری از مربیانی که هدف حرف‌هایش هستند سعی دارند هر طور هست خود را با او دوست جلوه دهند.
در روز نخست کلاس روته مولر بود که فیروز کریمی به رغم همه اتهاماتی که از سوی مایلی‌کهن شنیده بود سعی کرد او را در جمع خبرنگاران در آغوش بگیرد و ببوسد اما حاجی‌مایلی از این کار سر باز زد و فریاد زد: «من از شما نارحتم و اعتقاد دارم مشکل دارید. سر حرفهایم هستم و دلیلی برای روبوسی نیست.» مایلی‌کهن کریمی را متهم به تجویز مواد نیروزا برای بازیکنانش کرده بود. در همین روز فرهاد کاظمی که اتهامی مشابه را از مایلی‌کهن خورده است در همان روز به کلاس روته‌مولر رفت تا فقط دست حاجی را ببوسد و ارادتش را به این مرد نشان دهد تا شاید اینگونه چون کریمی و قلعه‌نویی مورد آماج حملات مایلی‌کهن قرار نگیرد. البته از این جمع که همراه با دایی و قطبی از مایلی‌کهن زخم خورده اند، حالا فقط قلعه‌نویی است که موضعی تهاجمی برابر حاجی گرفته. او از مایلی برای اتهاماتش شکایت کرده. او با تأیید خبر درگیری با مایلی‌کهن می‌گوید: «ما صبح زود با هم جر و بحث کردیم اما برخورد فیزیکی نداشتیم. او به من توهین کرد و من هم جوابش را با قاطعیت دادم. طوری که حد خود را بشناسد.»
قلعه‌نویی که به دلیل حضور در تمرینات تیمش کلاس عصر آکادمی را نرفت، ساعت 10 صبح دیروز در فاصله دو کلاس با یکی از دوستانش تماس گرفت و با تشریح اتفاقی که افتاده گفت: «از بالای پله‌ها داشت ناسزا می‌داد که من هم جوابش را با ادبیاتی که داشت دادم. نمی‌دانم چه شد که شروع به فحاشی کرد. من با صدای ناسزا‌ها متوجه او شدم. می‌خواستم به طرفش حمله کنم که دو گارسون مرا گرفتند. او را هم یکی دو نفر از مسئولان هتل گرفتند و از پله‌ها پایین آوردند. نشد که به هم برسیم و درگیر شویم اما جلویش خوب ایستادم.»
او اتفاق را طوری تعریف می‌کند که تفاوت بسیاری با گفته‌های دیگر مربیان حاضر در کلاس دارد. مایلی اما حاضر به حرف زدن از این واقعه نشد. او فقط می‌خواسته از مربی استقلال برای ناسزاهایی که شنیده بود انتقام بگیرد. ناسزاهایی که مایلی قسم می‌خورد از سوی قلعه‌نویی به لیدرهای استقلال دیکته شده بودند. حمله کوچه بازاری دو مربی سرشناس فوتبال، لمپنیسم دو مربی مدعی را به وضوح به رخ می‌کشد. فوتبالی که چه مایلی‌کهن، چه قلعه‌نویی و چه همه طرفدارانش شکی در آلوده بودنش ندارند.
نظر شما