گلایه های همرزم شهید باکری: روز به روز از فرهنگ دوران دفاع مقدس فاصله می گیریم

جنگ در چه فضای سیاسی ای رخ داد؟
جنگ تحمیلی بهایی است که ملت ما برای استقلال خود پرداخت. ملت ما آرمان ها و آرزوهای خود را نمی توانست در نظام استبدادی شاه محقق کند. یکی از این آرمان ها مسئله استقلال بود.  

مصاحبه هایی هم که صدام در سال های نخستین جنگ کرد همه حاکی از این بود که در فاصله زمانی گرفتن لانه جاسوسی و اشغال سفارت آمریکا در ایران حمایت های فراوانی از صدام می شود که بتواند صحبت از تهاجم به ایران بکند. اگر به تاریخ آن مقطع انقلاب رجوع کنید، مسئولین دولت آمریکا این حرف را می زنند که آمریکا قادر است از راه های دیگر منافع خود در ایران را دنبال کند. این صحبت وزیر امور خارجه وقت آمریکا است. صدام بعد از این است که می گوید ما بندر خرمشهر را می خواهیم، ما [عربستان ایران] ( یعنی اهواز و خوزستان) را می خواهیم. جنگ هزینه ای بود که ملت برای استقلال پرداخت کرد و چون یک آرمان مشترک در کشور بود و هنوز ما اتحاد و اتفاق ناشی از انقلاب را داشتیم همه جریانات فکری و سیاسی داخل خانواده ی انقلاب حضور داشتند. چپ و راست در جنگ حضور داشتند و فرماندهان جنگ هم این پذیرش را داشتند که از همه سلیقه ها استفاده بکنند. ما سلیقه خاصی در جنگ نداشتیم و همه جریان ها حضور داشتند. هر کسی که توانایی داشت و می خواست که فداکاری کند در صحنه جنگ حاضر می شد و فرماندهان جنگ هم بیشتر از نیروها بسیج و دانشگاه ها و این ها بودند و به راحتی با نیروهای دیگر پیوند می خوردند.

آیا امروز هم ما آن شرایط را داریم؟
به نظر می رسد که ملات اصلی ما در جنگ، پاکی، صداقت و عمل خالصانه بود که متاسفانه امروز کمتر داریم. ظاهرا تغییرات جدی اتفاق افتاده است. بین آنچه که امروز داریم و آنچه که در جنگ اتفاق افتاده است فاصله زیادی وجود دارد. به همین علت کمتر امکان این وحدت وجود دارد اگرچه که این یک ضرورت است اما مثل یک معجزه است. دلیل اصلی آن هم به نظر می رسد این باشد که مسئله حب دنیا به منافع ملی ارجح شده است.

به نظر شما چه وجوهی از جنگ مورد غفلت واقع شده است؟ چه دست آوردهایی از جنگ مورد بی توجهی قرار گرفته است؟
امام یک جمله ای دارند که می گویند تفکر بسیجی در هرجایی که حاکم بشود آنجا اتفاقات بزرگی رخ خواهد داد. من چفیه را چیز مقدسی می دانم؛ چفیه جانماز ما بود، حوله حمام ما بود، موقع آفتاب بر صورت می زدیم، وقتی زخمی می شدیم مرهم جراحت ما بود و خیلی وقت ها هم وقتی دوستانمان شهید می شدند آن را بر صورت شهدا می کشیدیم. چفیه برای من مقدس است اما این ها ظواهر است. جنگ و تفکر بسیجی تنها این ها نبوده و نیست. اینطور نیست که هفته دفاع مقدس بشود ما یک لباس بسیجی بپوشیم و مراسم بگیریم. تفکر بسیجی یعنی خود را ندیدن، یعنی انبان و کیسه به انقلاب نیاوردن. تفکربسیجی یعنی ایثار و فداکاری. حاضر بشوید در سخت ترین شرایط نقد جان بکنید برای ملت. این آن چیزی است که امروز از جنگ مورد غفلت واقع شده است.

چگونه می شود این را دوباره احیا کرد؟
باید همه قبول بکنند که اشتباه کرده ایم. من گوینده که مدعی این هستم که جبهه بوده ام بگویم اشتباه کرده ام. مسئولین طراز اول و دوم و سوم هم قبول بکنند که بخشی از ایرادات به آنها بر می گردد. ما باید نسبت به کژی ها و پلشتی ها حساس باشیم. باید نسبت به اختلاس و رشوه و دزدی حساس باشیم و دامان نظام را از اینگونه آلودگی ها پاک کنیم.

به نشر شما به عنوان یکی از سربازان دوران دفاع مقدس، جنگ چه میراث و دستاوردی برای ایران داشت؟
باید بپذیریم که مقصود اصلی جنگ که حفظ استقلال بود حاصل شد. ما الان خودمان تصمیم می گیریم. اگر نتیجه بد دارد یا نتیجه خوب دارد بر می گردد به خودمان. ممکن است از بیرون اذیت بشویم و فشار وارد کنند اما خودمان داریم تصمیم می گیریم. بد و خوب تصمیم گیری ها مربوط به خودمان است. این خیلی ارزشمند است و به نظر من هزینه به جایی است که حتی اگر جوانانی رفتند و جان خود را دادند تا ما به این استقلال برسیم. این یکی از میراث های جنگ است. در عرصه دفاعی فوق العاده جهش داشته ایم. جنگ باعث شد از نو بنیان های دفاعی خود را بسازیم. الان صاحب صنعت و دانش بومی نظامی- دفاعی هستیم.

اما یکی از میراث های بزرگ جنگ که به نظر می رسد ما آن را از دست داده ایم نتایج فرهنگی جنگ است. دفاع مقدس خلاصه و چکیده ای از ارزش های انقلاب و امام و دین بود و باعث شد که جوانانی با آن ارزش ها تربیت بشوند. به نظر می رسد ما این عرصه فرهنگی را از دست داده ایم.