سید اسدالله مدنی به سال 1292 هـ. ش در دهخوارقان (آذرشهر) متولد شد. وی حدود 30 سال بعد ، به دنبال تحصیل در قم و نجف به درجه اجتهاد رسید .هنگامی که شهید نواب صفوی در نجف اشرف به فکر نابودی کسروی افتاد، آیت الله مدنی بود که کتاب های خود را فروخت و پولش را در اختیار نواب صفوی گذاشت تا اسلحه ای تهیه کند. با شروع نهضت امام خمینی نیز ، آیت الله مدنی در پیوستن به سربازان آن حضرت تردید نکرد و در این راه طعم زندان و تبعید را چشید. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ، در انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی از طرف مردم همدان به نمایندگی انتخاب شد و سپس به سال 1358 از سوی امام با اختیارات کامل به امامت جمعه این شهر منصوب گردید و مدتی بعد هم به فرمان شخص امام خمینی به امامت جماعت تبریز منصوب شد.
عکس زیر ، احتمالا در سال 1359 گرفته شده است و ایشان را در جبهه های دفاع مقدس نشان می دهد.
آیت الله مدنی به دو خصلت شهره بود: سری نترس و جسور داشت و چشمانی که با ذکر خدا مثل ابر بهار اشک می ریخت. هنگامی که ضدانقلاب در تبریز ، جایگاه نماز جمعه را به آتش کشید و با تهدید مسلحانه سعی کرد تا از برگزاری نماز جمعه در این شهر ممانعت نماید ، آیت الله مدنی ، در روز جمعه کفن پوشید و پیشاپیش جمعیت به راه افتاد و گفت « تا من زنده ام و در این شهر نماینده امام هستم، نماز جمعه را برگزار می کنم»
وی در ساعت یک و چهل و پنج دقیقه روز جمعه 20 شهریور 1360 ، زمانی که پس از اقامه نماز جمعه ، درحالی که برای اقامه ی نافله قامت بسته بود ، با انفجار نارنجکی توسط نیروهای سازمان منافقین خلق ، به شهادت رسید. روحمان با یادش شاد.
/6262
نظر شما