کودتای حافظ اسد دامان بشار را گرفت

علی جنتی، سفیر اسبق کشورمان در کویت و کارشناس جهان عرب که در حال حاضر در کافه خبر است محور بحث را بر تحولات سوریه قرار داده و می گوید: سوریه دو چهره کاملا متفاوت دارد . یک چهره ضد استعماری که از گذشته و زمان حافظ اسد و دهه 1970 بوده است. در این بازه زمانی من در سوریه بوده و شاهد شرایط از نزدیک بودم. در آن زمان  روابط دمشق با خاندان سلطنتی ایران بسیار سرد بود. سوریه کشوری ضدامپریالیستی و امریکایی بود. از سال 1967 بخشی از سرزمین خود را که بلندی های جولان بود از دست داده که در اشغال اسرائیل بود. تنها کشور همسایه اسرائیل بود که تا به امروز در برابر این رژیم مقاومت کرده و فریب طرح های امریکایی ها را نخورده است. در ان سالها قریب به 70 درصد از بودجه کشور صرف مسائل دفاعی می شد. در زمان حافظ اسد سوریه در بازپس گیری ارتفاعات جولان بسیار اصرار داشت. رابطه با تهران بسیار سرد بود و در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی با مبارزان ایرانی که در دمشق بودند همکاری بسیار نزدیک داشت. جمعی از مبارزان مستقر در سوریه در مقابل چشمان نیروهای امنیتی سفارت ایران را در دمشق گرفتند. سوریه پایگاهی برای نیروهای مبارزه ایرانی ضد رژیم شاه بود.

وی در ادامه سخنانش افزود: پس از انقلاب هم رابطه بسیار نزدیکی میان تهران و دمشق شکل گرفت که تا به امروز هم ادامه دارد. ایران نزدیک ترین رابطه را با سوریه در منطقه دارد. سوریه در مبارزه با صهیونیست ها همواره پایگاهی برای مقاومت فلسطین بود . چه در زمان اسد پدر که گروه های فلسطینی از فتح تا سایرین در دمشق دفتر داشتند. از همان زمان هم این کشور میزبان آوارگان فلسطینی است . علی رغم سازش های مصر و اردن و داستان کمپ دیوید ، حافظ اسد به هیچ وجه دست از مقاومت برنداشت. امروز هم سوریه پایگاه نیروهای مقاومت است.

وی چهره دیگر سوریه را نوع برخورد رژیم با مردم می داند و می گوید: حافظ اسد با کودتایی روی کار آمد و انتخاب مردم نبود. وی به همراه علویون حاضر در ارتش کودتا کرده و قدرت را در دست گرفت. تا به امروز نیز همین جمع که اقلیت در سوریه است قدرت را در اختیار دارد. همین سابقه نقطه ضعفی برای سوریه است : حاکمیت اقلیت بر اکثریت. از سوی دیکر حافظ و یارانش معتقد به حزب بعث بودند. البته بعث سوریه با بعث عراق کاملا متفاوت است . شعار اصلی هر دو البته وحدت و آزادی و سوسیالیست بود. این حزب تلاش خود را برای فراگیر شدن به کار گرفت اما بخشی از جامعه سوریه برای ورود به این حزب آمادگی داشتند . به همین دلیل انتخابات آزاد هم در این کشور وجود نداشت. هر چند سال یک بار رای گیری انجام شد و البته تنها یک کاندید وجود داشت و جواب اری و نه می گرفتند.
5151