از مهلتی که سازمان تربیت بدنی برای واگذاری سهام دو باشگاه پرسپولیس و استقلال به صاحبان واقعی‌شان تعیین کرده بود، 6روز گذشت. 26 اردیبهشت، زمانی که رئیس‌جمهور در نامه‌ای به علی‌آبادی به رئیس سازمان تربیت بدنی دستور داد سهام دو باشگاه بزرگ ایران را نه به افراد خاص که به همه مردم واگذار کند.
این دستور به این دلیل که در آستانه انتخابات صادر شده بود، همه کارشناسان را به این نتیجه‌گیری واحد رساند که دو باشگاه مردمی کشور وسیله‌ای برای نوعی تبلیغات انتخاباتی وسیع شده‌اند. این فرضیه البته بلافاصله با موضع خصمانه سازمان تربیت بدنی روبه‌رو شد. مدیر روابط عمومی سازمان این دستور را خاتمه کار کارشناسانه سازمان تربیت‌بدنی در پایان فعالیت 4 ساله متولی ورزش دولت نهم قلمداد کرد. دولتی که اجازه نداد پروژه واگذاری دو باشگاه که در زمان مدیریت مهرعلیزاده در سازمان ورزش به مرحله نهایی رسیده بود، شکل عملی به خود بگیرد. توجیه دولت این بود که آن زمان هیچ کاری برای علمی و عملی شدن پروژه صورت نگرفته بود و مهرعلیزاده از این حربه قصد تبلیغات شخصی برای خود داشت. دولت نهم هیچ توضیحی در این باره که در این 4 ساله چه اقدامی در این راستا صورت گرفته، ارائه نکرد. از زمانی که رئیس‌جمهور به سازمان تربیت بدنی دستور واگذاری دو باشگاه را داد، 3 ماه و 6 روز می‌گذرد. سازمان تربیت بدنی که رئیسش مدعی شده بود بعد از 3 ماه این دستور، عملیاتی می‌شود 3 خرداد اولین جلسه کارگروه تخصصی را تشکیل داد و متوجه شد همان مشکلاتی که در زمان مهرعلیزاده برای واگذاری این دو تیم وجود داشت، همچنان پابرجاست و در این 4 ساله، بر خلاف ادعای دولت هیچ اقدامی برای فراهم شدن بسترهای لازم انجام نشده است.
هیچ تلاشی برای تحقق این وعده صورت نگرفته و این دو باشگاه همچنان در همان نقطه‌ای سرگردانند که پیش از این بودند. همچنان زیان‌ده هستند، با وجود انبوهی از سرمایه و نعمت، با دهان باز به دستان پر از سخاوت سازمان ورزش می‌نگرند، با مشکل مدیریتی مواجهند، همچنان بی‌ورزشگاه و بدون سرمایه نقد، به دنبال سرپناهی موقت برای سر کردن تنها یک فصل می‌گردند، هیچ اختیاری از خود ندارند و هنوز همان دو فرزند شروری هستند که سازمان ورزش تشخیص نداده به بلوغ رسیده‌اند و خود می‌توانند امورشان را بگذرانند. 3 ماه و 6 روز از دستور رئیس‌جمهور گذشته و پرسپولیس و استقلال، دولتی اداره می‌شوند. حالا با گذشت این زمان از دستور رئیس‌جمهور که در گرمای رقابت انتخاباتی صادر شد، هواداران به همه چیز مشکوک شده‌اند. هرچند بسیاری از هواداران با شروع لیگ دیگر به هیچ چیز جز برد این دو تیم فکر نمی‌کنند و این، موهبتی برای سازمان تربیت بدنی است تا به لطف آن، شعارها را فراموش شده ببیند؛ اما هنوز هستند افرادی که به شعارها دقیق می‌شوند تا بدانند کدامشان رنگ واقعیت به خود می‌گیرند و کدامشان برای تبلیغ بیان می‌شوند.
3 ماه و 6 روز از دستور رئیس‌جمهور گذشت و پرسپولیس و استقلال که در لفظ، مردمی هستند، هنوز مردمی نشده‌اند. شاید اصلاً قرار نبود اتفاقی بیفتد و سازمان ورزش تصمیمی برای واگذاری این دو تیم به مردم نداشت. شاید این هم از توقع بالای ماست که می‌خواهیم سازمان ورزشی کاملاً ورزشی داشته باشیم. شاید این را هم باید به مشکلات دیگرمان در ورزش پیوند بزنیم. شاید پرسپولیس و استقلال نباید واگذار می‌شدند و سازمان در این تحقیقات 3 ماهه به آن رسیدو مانند بازیهای کشورهای اسلامی قصد دارد این حقیقت را با تأخیری 2 ماهه به مردم بگوید.
نظر شما