پیروزه روحانیون: دوازدهم تیرماه بیست و یکمین سالروز حمله ناو آمریکایی به هواپیمای مسافربری ایرانی بود. پارسال عده‌ای از سینماگران چون پرویز پرستویی، علی نصیریان، جهانگیر الماسی، مرتضی سرهنگی، سعید راد، انسیه شاه‌حسینی، رؤیا تیموریان، حسین ترابی، سیروس الوند، باران کوثری، مهتاب کرامتی و نگار جواهریان به همراه خانواده‌های شهدای این حادثه به خلیج فارس رفتند و به یاد کودکان شهید این ماجرای سخت کبوترانی را به پرواز درآوردند و بر آب‌های خلیج فارس گل افشاندند.
هنرمندان حاضر در این مراسم خواستار حمایت از ساخت آثار هنری با این موضوع در سینما شدند و در بیانیه‌ای آوردند: «در تقویم ملت‌ها روزهایی نوشته شده که یادآور رویدادهای تلخ و شیرین در زندگی آنهاست. وقتی مردم ایران در میان صفحه‌های تقویم خود به روز 12 تیر ماه می‌رسند لحظه لحظه آن حادثه جانکاه در برابر چشمانشان جان می‌گیرد. با سینماگران ایران آمده‌ایم تا در میان امواج داغدار خلیج‌فارس یاد عزیزان را گرامی‌بداریم که قلب‌های کوچکشان هرگز گرمای رسیدن به خانه را احساس نکرد.»
امسال اما برنامه‌ای برای سفر سینماگران به خلیج‌فارس عملی نشد. حمید آخوندی، مسئول سفرهای اهالی سینما گفت: «مانند سال گذشته که جمعی از سینماگران را به محل این حادثه بردیم، در 12 تیر امسال هم در تدارک دعوت از حدود 50 شخصیت ضد جنگ دنیا بودیم تا در این خصوص تبادل‌نظر کنیم، اما با شرایط اجتماعی که پیش آمد نتوانستیم آن را به قطعیت برسانیم.» او امیدوار است قضای این برنامه در شرایط مناسب به جای آید.
این برنامه تنها برنامه‌ای نبود که در این ایام به این سرنوشت مبتلا شد. بیشتر برنامههای فرهنگی هفته‌های اخیر یا لغو شد یا به تعویق افتاد. موج اتفاقات و شرایط پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری بر برنامههای فرهنگی و هنری شاید بیشتر از دیگر بخش‌های جامعه بود؛ تا آنجا که حدود 30 برنامه فرهنگی به تعویق افتاد و تعداد صندلی‌های خالی بیشتر سالن‌های نمایش (سینما و تئاتر) بر صندلی‌های بیننده دارشان غلبه می‌کرد.
البته دلایلی که برای لغو یا تعویق بعضی از این برنامه‌ها ذکر می‌شد، گاهی بسیار تعجب‌آور بود و بیشتر به بهانه و توجیه شباهت داشت. مثلاً برای لغو یک برنامه می‌گویند بنا به دلایلی به زمان مناسب‌تر موکول می‌شود. یا حتی دلایلی عجیب‌تر مثل مشخص نشدن تعداد مدعوین برنامه! اما اگر واقع بینانه‌تر نگاه کنیم به فضا و شرایطی که جامعه اوضاع شلوغ و به هم ریخته‌ای دارد، شاید از مردمش کمتر انتظار داشته باشیم که برای گذران اوقات فراغت یا ارتقای سطح فرهنگی شان مخاطب برنامههای فرهنگی و هنری شود و مگر نه اینکه برنامههای فرهنگی و هنری برای مردم تهیه و اجرا می‌شوند.
پس وقتی مخاطبی وجود نداشته باشد نه از نظر اقتصادی و نه از نظر احساسی توجیهی برای اجرای آنها وجود ندارد. ضمن اینکه اعضای گروه‌های فرهنگی و هنری هم خود بخشی از مردم همین جامعه هستند و تحت تأثیر شرایط فعلی آن دست و دلشان به کار نمی‌رود. از همه مهم‌تر بیشتر مکان‌های اجرای این برنامه‌ها در مرکز شهر و مراکز تجمع‌ها واقع بودند و مردم برای شرکت در آنها احساس آرامش نمی‌کردند.
برخلاف امیدواری‌ها و ادعاهای برخی از خبرگزاری‌ها مبنی بر «بازگشت زندگی به تئاتر» و امثالهم این فضای لغو و تعلیق هنوز بر سر برنامههای فرهنگی و هنری سایه‌ای سنگین انداخته و بیشتر تهیه‌کنندگان این برنامه‌ها از ارائه و اجرای برنامه‌هایشان خودداری می‌کنند چون معتقدند جامعه هنوز برای بازگشت به حالت عادی آماده نیست و در این شرایط عدم استقبال مخاطبان از برنامه‌ها به اعتبار آنها لطمه وارد می‌کند.
برای اثبات این ادعا جدولی تهیه شده که فهرست بیشتر برنامههای فرهنگی و هنری لغو شده یا به تعویق افتاده هفته‌های اخیر و دلایل اعلام شده را نشان می‌دهد.
نظر شما