به طور کلی باید بگویم من مخالف ادغام سازمان تربیت بدنی و سازمان ملی جوانان و تشکیل وزارت ورزش و جوانان هستم. این اتفاق خوبی برای ورزش نیست. این ورزش الان شورایی اداره می‌شود و رئیس آن رئیس جمهور است. شش، هفت وزیر درگیر ورزش بودند و می‌توانستند مسائل ورزشی را در سطح وزارتخانه‌های مختلف بررسی کنند و به مشکلاتش برسند. ولی اگر وزارت ورزش تشکیل شود، ورزش محدود به یک وزارتخانه می‌شود و تبدیل می‌شود به یک بخش. با تصویب تشکیل وزارت ورزش، ورزش ایران از یک شکل کلی و همه‌گیر، تبدیل می‌شود به یک بخش. در حالی که ورزش فراتر از یک وزارتخانه است. ورزش همه‌گیر است و باید در کل بدنه دولت حضور داشته باشد.
البته اگر چنین اتفاقی بیفتد، در بحث کلان اتفاق خاصی نمی‌افتد. به هر حال در شرایط فعلی، شورای سازمان تربیت بدنی فعال نیست و اگر بخواهیم از این دید نگاه کنیم، می‌بینیم اتفاق خاصی نمی‌افتد. اما بحث دیگری که در مورد تشکیل وزارت ورزش مطرح شده، دولتی شدن بدنه ورزش است و این‌که ممکن است از جانب کنفدراسیون‌های قاره‌ای و جهانی، ایرادهایی به ورزش ایران وارد شود و این شائبه قوت بگیرد که دولت در ورزش دخالت می‌کند. اما در جواب کسانی که این بحث را مطرح کرده‌اند باید بگویم مگر الان سازمان تربیت بدنی دولتی نیست؟ مگر علی سعیدلو به عنوان رئیس سازمان تربیت بدنی از جانب رئیس جمهور منصوب نشده؟ بنابراین می‌بینیم که مشکلی از نظر این مسائل به وجود نخواهد آمد. همین الان هم بسیاری از کشورها وزارت ورزش دارند و مشکلی از نظر این مسائل ندارند.
مشکل زمانی به وجود می‌آید که بخواهیم فدراسیون‌ها را به عضویت وزارت ورزش درآوریم. همان‌طور که الان فدراسیون‌های ورزشی از نظر چارت اداری زیرمجموعه سازمان تربیت بدنی به حساب نمی‌آیند، در وزارت ورزش هم نباید فدراسیون‌ها به عنوان زیرمجموعه این نهاد دولتی معرفی شوند. فدراسیون‌ها از نظر اداری سازمان‌های غیر دولتی هستند که دولت دخالتی در امور آن‌ها ندارد. اگر قرار باشد وزارت ورزش تشکیل شود، ما باید همین رویه را در وزارت ورزش هم ادامه دهیم.
البته من دوباره تاکید می‌کنم که موافق تشکیل وزارت ورزش نیستم. چراکه یکی از مشکلات در این موضوع، سنخیت سازمان ملی جوانان و ورزش است. این دو سازمان هیچ سنخیتی با هم ندارند. الان خود سازمان ملی جوانان هزار تا مسئله دارد که هر کدام از آن‌ها باید از طریق یک وزارتخانه پیگیری شود. از طرفی سازمان ملی جوانان در این چند سالی که تشکیل شده کار خاصی انجام نداده. با توجه به این تفاسیر، شاید تشکیل وزارت ورزش به معنای انحلال سازمان ملی جوانان باشد چراکه در چنین وزارتخانه‌ای قطعا ورزش حرف اول را می‌زند و سازمان ملی جوانان جایگاهی ندارد. ولی از نظر بودجه‌ای هم تفاوتی در حال و آینده ورزش ایجاد نخواهد شد. با تشکیل وزارت ورزش، بودجه ورزش کم و زیاد نمی‌شود.
در کل باید بگویم تشکیل وزارت ورزش تغییرات کلانی را ایجاد نخواهد کرد. وزارت ورزش همان سازمان تربیت بدنی است؛ تنها نام آن عوض می‌شود. بحث جوابگویی ورزش به مجلس هم مطرح نیست. شاید این‌طوری گفته شود که اگر ورزش تبدیل به وزراتخانه شود، وزیر آن باید در مجلس پاسخگوی ناکامی‌ها باشد ولی این‌ها حرف است و تا عمل فاصله زیادی دارد. به نظر من از این جهت نیز هیچ تفاوتی ایجاد نخواهد شد.
40
نظر شما