روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در تحلیل حوادث رخ داده در شبه جزیره کره می نویسد: پیونگ یانگ هیچ گاه نمی تواند تمیز بازی کند. واشنگتن و سئول دو جبهه مقابل کره شمالی بودند که همواره مانند بزرگسالان این رژیم را کودکی می دانستند که باید به تلاش هایش برای جلب توجه بی اهمیتی نشان داد. کره شمالی این بار اما وارد بازی خطرناکی شد و رئیس جمهوری همسایه جنوبی را وادار به تهدید کرد: این بار عکس العمل ما به مراتب بدتر از عمل کره شمالی خواهد بود. دلیلی هم وجود ندارد که کیم جونگ ایل سرسخت سخنان جنوبی ها را جدی بگیرد . حمله این بار کره شمالی به جزایر مرزی برای بسیاری از جنوبی ها با حملات خمپاره ای دفعات پیش متفاوت بود. نگته تعجب آور ماجرا اینجا بود که بسیاری از رسانه های کره جنوبی ، این حمله را ریشه یافته در سوتفاهم هایی می دانند که مولود عدم گفتگوی رسمی و مستقیم میان دو همسایه است. کم هم نیستند کسانی که واکنش های نه چندان جدی و ناشی از ترس سئول به پیونگ یانگ را دلیلی برای تکرار این تنش ها می دانند. البته نمی توان نقش واشنگتن در بی توجهی سئول به خیره سری های همسایه شمالی را ناچیز شمرد . کاخ سفید همواره به کیم جونگ ایل به چشم کودکی محتاج توجه نگاه کرده و نه سیاستمداری قابل مصالحه. روانشناسی رفتار رهبر کره شمالی در حملات اخیر نشان می دهد که وی منتظر عکس العمل کره جنوبی و واشنگتن است. عکس العملی که می تواند با از سرگیری مذاکرات مستقیم و نازکشی از پیونگ یانگ تکمیل شود.
کیم جونگ ایل گویا برای بازگشت به میز مذاکرات به نازکشی غرب نیاز دارد
کد خبر 111140
نظر شما