«سن پطرزبورگ» فیلمی متوسط در کارنامه بهروز افخمی

فیلم سینمایی «سن پطرزبورگ» را می‌توان اثری متفاوت در سینمای امروز ایران دانست و البته این مقایسه کاملا مبتنی بر شرایط حال حاضر سینمای ایران است.

«سن‌ پطرزبورگ» در مقایسه با آثار کمدی که غالبا با ساختاری ضعیف و عدم منطق روایی درست که در نهایت اکثر آنها کمدی‌های سطح پایین به حساب می‌آیند فیلم بسیار خوبی است، چرا که شعور مخاطبش را دست کم نمی‌گیرد و در حد نیاز مخاطبش او را سرگرم می‌کند.

از سوی دیگر این فیلم 120 دقیقه است و همین موضوع نشان می‌دهد زحمت زیادی برای تولید آن کشیده شده، اما اگر «سن‌ پطرزبورگ» را با سایر آثار کارگردانش بسنجیم و با در نظر گرفتن این موضوع که این فیلم با حاشیه‌های زیادی از جمله عدم رضایت بهروز افخمی از تدوین به اکران رسیده، آنوقت موضوع دیگری در کار است و «سن پطرزبورگ» را می‌توان اثری معمولی و متوسط در کارنامه افخمی دانست.

بهروز افخمی با ساخت آثار شاخصی در سینمای ایران از جمله «شوکران»، «عروس»، «گاوخونی» و... سطح توقع مخاطب را از سینمای خودش بالا برده و با دیدن «سن پطرزبورگ» اینطور به نظر می‌رسد که این فیلم همه تلاش کارگردانش نبوده است!

البته این نکته را هم نباید فراموش کرد که «سن پطرزبورگ» نیز همانند دیگر آثار کمدی از الگوهای رایج در این ژانر سینمایی پیروی می‌کند. باید بدون تعارف گفت که دیگر سینمای کمدی در ایران معنی و مفهوم خود را از دست داده و فیلم‌هایی که تحت عنوان کمدی در ایران ساخته می‌شوند دور از فیلم‌های کلاسیک سینمای کمدی هستند کما اینکه الگو های سینمای کمدی به معنی واقعی بر همه آشکار است.

طنز فیلم سینمایی «سن پطرزبورگ» نیز بیشتر متکی به طنز کلامی است وبه نظر من عمده ضعف این فیلم متوجه کارگردانی است، چرا که تصور می‌کنم عمده‌ترین ایراد فیلم میزانسن‌های این است که حتی گه‌گاه در برخی سکانس‌ها به میزانسن‌های تلویزیونی شبیه می‌شود.

با تمام این اوصاف فیلم سینمایی «سن پطرزبورگ» برای یک بار دیدن فیلم مناسبی است؛ اینکه بتوان دو ساعت مخاطب را سرگرم کرد که البته همین موضوع یکی از رسالت‌های فیلمسازی است و به نظر می‌رسد افخمی در تحقق این نکته بسیار موفق بوده است.

از طرف دیگر حضور زوج محسن تنابنده و پیمان قاسم‌خانی در این فیلم نکته قابل تاملی است و نشان دهنده اینکه خوشبختانه در یک فیلم کمدی دیگر چهره‌های تکراری اکثر طنزهای سینمایی را نمی‌بینیم و این یک سنت‌شکنی است.

در مجموع «سن پطرزبورگ» سعی نمی‌کند درس زیادی به مخاطب بدهد و تنها گاه موقیعت‌های شاد و کمیکی برای او ایجاد می‌کند و برای همین هم می‌توان آن را اثر موفقی در سینمای امروز کشور دانست.