۰ نفر
۳۰ مرداد ۱۳۸۹ - ۰۳:۴۲

برای داشتن مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی خوب،‌ حتما لازم نیست که کودکان خواهر و برادر داشته باشند،‌ بلکه کافی است با همسالان خود در ارتباط باشند و زمان کافی برای یادگیری این مهارت‌ها به آن‌ها داده شود

بهنوش خرم‌روز: برای بسیاری از والدین،‌ خصوصا در زندگی امروز با مشکلات،‌گرفتاری‌ها و نیازهای متفاوتی که دارد،‌ اهمیت داشتن خواهر و برادر در زندگی فرزندشان به صورت یک علامت سوال در آمده است. بسیاری از والدین جوان نگرانند که در صورتی که فرزندشان تک‌فزند باقی بماند و هیچ خواهر و یا برادری نداشته باشد،‌ از چیزی در زندگی محروم شده باشد. یکی از این نگرانی‌ها به مهارت‌های اجتماعی برمی‌گردد.

در حقیقت وقتی در سال 2004/  1383 مطالعه‌ای بر روی کودکان حدود 5 ساله انجام شد و اعلام شد کودکانی که خواهر یا برادر ندارند، در مقایسه با کودکان هم سن و سال خود که تک‌فرزند نیستند، مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی ضعیف‌تری دارند،‌ این نگرانی بالا  گرفت.

اما گزارشی که نیوساینتیست منتشر کرده، به مطالعه جدیدی اشاره دارد که نشان داده این تفاوت با بزرگ‌تر شدن کودکان برطرف می‌شود. یعنی وقتی کودکان در سنین بالاتر با هم مقایسه شدند،‌ دیگر از نظر مهارت‌های اجتماعی تفاوتی بین تک‌فرزندها و کودکانی که خواهر و برادر داشتند دیده نشد. در حقیقت محققین این پدیده را چنین توجیح می‌کنند که آموختن مهارت‌های اجتماعی مانند مسیری است که داشتن خواهر و برادر تنها حرکت در این مسیر را سریع‌تر می‌سازد.

البته برای ادامه مسیر،‌ ارتباط با همسالان برای کودکان بسیار ضروری است تا بتوانند مهارت‌های اجتماعی لازم را بیاموزند.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 85906

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 5 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 2
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • fred IR ۰۴:۵۸ - ۱۳۸۹/۰۵/۳۰
    0 1
    سلام از ديدن غلط املايي (توجيح به جاي توجيه) در يك سايت رسمي خبري شوك زده شدم!
  • بدون نام IR ۰۶:۰۹ - ۱۳۸۹/۰۵/۳۰
    1 0
    مطلعات غربي نيازهاي جامعه خود را تبيين مي‌كند. چنانكه استحضار داريد نگاه غالب در غرب بر فرديت كليت جامعه مي‌باشد.در مطالعات روان‌شناسي ما نمي‌توانيم يك نخسه را براي كل جامعه ارايه كنيم. حداقل در جامعه خودمان با توجه به شرايط لازم ازجمله بهداشت، آموزش عمومي، فرهنگ خانوادگي، اميد به زندگي و از همه مهمتر فرهنگ ملي خومان، تك فرزندي واقعاً فاجعه است. فشارهاي روحي رواني براي والدين و نگاه تربيتي و احساسي آنها به تنها فرزندشان بي نهايت قابل تأمل است.بنده موكداً مخالف اين رويه هستم