در بخشی از جوابیه آمده است:
* نمایش پرهیاهوی شما در مراسم اختتامیه جشنواره سی‌وششم، برای من تداعی‌کننده «شو» کهنه شما در جشنواره نوزدهم بود. همان وقتی که در جلسه مطبوعاتی فیلم «موج مرده» پوزتیوهای بریده شده فیلم را به دلیل اعتراض به سانسور فیلم توسط سپاه پاسداران روی میز چیدید و در معرض نمایش گذاشتید.
* در آن جلسه دست‌به‌دامان منتقدان ش‌دید، از آنها خواستید از فیلم شما حمایت کنند، و از کج‌فهمی‌ها و یک‌سونگری‌های سپاه پاسداران و فرماندهان آن گله کردید.
* حرف‌هایتان در جشن دهم منتقدان علیه «یالثارات» یادتان هست؟! حالا چطور به خود اجازه می‌دهید وقتی چند نفر از اعضای این انجمن، (آن هم کسانی که سابقه فعالیت آنها دو الی سه دهه است) از فیلم شما خوششان نیامده چنین زبان به افترا بگشایید و به‌خاطر فیلمی هالیوودی و پرزرق‌وبرق که فاصله زیادی با آثار متقدم شما دارد، به آنها برچسب سیاسی بزنید و به «اپوزیسیون» منتسب کنید؟!
* این همه تعارض در زندگی و از بستر این جناح سیاسی به آن جناح رفتن زننده است، اما زننده‌تر از آن قربانی‌گرفتن شما برای تعارضات زندگی‌تان است.
* چه کسی گفته شما ملاک و معیار نظام هستید که مخالفت با فیلم شما بشود «اپوزیسیون»؟ مگر همین شما نبودید که با فیلم «موج مرده» بزرگ‌ترین ضربه معنوی را به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی وارد کردید و به‌خاطر همین رویکرد نه‌تنها فیلم‌تان تا مدت‌ها اجازه نمایش نداشت، بلکه خودتان هم «ممنوع‌التصویر» بودید؟ کمتر کسی است که نداند فیلم بد «گزارش یک جشن» شما چرا هشت سال است در محاق توقیف مانده. حالا اپوزیسیون کیست؟! من هستم یا شما؟ من سال‌ها در این عرصه با فساد مبارزه کرده‌ام؛ به‌خاطر آن فحش خورده‌ام، ناسزا شنیده‌ام، و طرد شده‌ام، اما تا امروز کسی برچسب «اپوزیسیون» به من وارد نکرده.
* از کی تا حالا فیلم سینمایی شما مبنای نظام جمهوری اسلامی ایران شده، که اگر کسی از آن خوشش نیاید، باید متهم به براندازی شود؟! من فرزند این انقلابم، اپوزیسیون نیستم. من در اظهارنظرم درباره سینما آزادم. عرصه نقد فیلم مانند «فدک» ارمغان و عطیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به سینمای ایران است، و دوران خلیفه‌گری غاصبان مدت‌هاست سپری شده؛ اجازه نمی‌دهم این حوزه نه از جانب شما، و نه از جانب هیچ شخص دیگری به‌خاطر منافع شخصی غصب شود و مورد تعدی قرار گیرد.
* ماهیت شما که رفتن از بستر این جناح به بستر آن جناح است سال‌هاست برای همگان واضح و مبرهن است. عوام‌فریبی کافی است. سوارشدن روی موج احساسات خانواده شهدا بس است. اگر فلان سردار عزیز فیلم شما را دوست دارد، اگر خانواده یک شهید مدافع حرم با فیلم شما رابطه احساسی برقرار می‌کنند، دلیل بر این نیست که من و همکارانم «اپوزیسیون» هستیم. من برای اینکه از فیلمی خوشم بیاید بدهکار کسی نیستم. همکار من در آن برنامه تلویزیونی به فیلم شما «سه ستاره» داده و من «یک ستاره». دیگر از ما چه می‌خواهید؟! شما رفته بودید فیلمی علیه داعش بسازید، اما رفتار شما در مراسم اختتامیه نشان داد متأسفانه خودتان به یک داعشی تبدیل شده‌اید. رفتار شما در مراسم اختتامیه جشنواره سی‌وششم یک رفتار انقلابی نبود، بلکه به نظر می‌رسید در کنگره حزب رستاخیز شرکت کرده‌اید و دارید بیانیه این حزب را قرائت می‌کنید!
* همکاران‌ام را نمی‌دانم، ولی من از این افترای شما درنمی‌گذرم و شما را به فاطمه زهرا (س) واگذار می‌کنم.
45302
نظر شما