گفت و گو با وزیر کار دولت هشتم

 سید ابراهیم علیزاده: ناصر خالقی، وزیر کار دولت هشتم در حالی بعد از پنج سال سکوت در مورد کار شایسته سخن می گوید که پیش از این در این سال ها تنها یک بار از سیاست بنگاه های زودبازده دولت نهم انتقاد کرده بود. او در گفت وگو با خبرآنلاین، از اجرا نشدن کارشایسته ای انتقاد می کند که روزگاری خودش مسئول اصلی اجرای آن بود.

موضوع کار شایسته بعد از صدور اعلامیه حقوق بنیادین کار در سال 1998 میلادی در سازمان بین المللی کار به صورت جدی برای اولین بار در گزارش هیات مدیره کنفرانس بین‌المللی کار در هشتاد و هفتمین نشست آن مطرح شده بود و پس از آن در کشور ما نیز کار شایسته در زمان صدارت صفدر حسینی( وزیر کار ابتدایی دولت هشتم) مطرح شد که برای اولین بار او خبر داده بود: « اصول کار شایسته در برنامه چهارم توسعه لحاظ می‏شود» و البته این چنین هم شد.

این موضوع در دو ماده 101 و 102 قانون برنامه چهارم توسعه مطرح و در آن دولت موظف شد کار شایسته را به عنوان گفتمان جدید عرصه کار و توسعه تا پایان سال اول برنامه چهارم به مجلس تقدیم کند و در ماده 102 این قانون نیز دولت موظف شده این برنامه را از سال دوم برنامه چهارم به اجرا درآورد که البته این چنین نشد.

پس از رفتن صفدر حسینی از وزارت کار دولت هشتم و بر سرکار آمدن ناصر خالقی به جای او، دیگر پرچمدار این موضوع خالقی شد که به گفته خودش هرچند  قصد پیگیری این موضوع و ارائه آن به مجلس را داشت اما عمر دولت هشتم فرصت این کار را به او و اعضای دیگر کابینه دولت نداد.

او در آبان ماه سال 83 گفته بود:« لایحه کار شایسته در دولت بعدی پیشنهاد می‌شود.» اما خیلی زودتر در تیر ماه سال بعد، لایحه سند کار شایسته تقدیم دولت شد که با وجود این، دولت نتوانست آن را تقدیم مجلس کند. خالقی در مورد علت این موضوع عنوان کرده بود:« لایحه کار شایسته برای تقدیم به مجلس در کمیسیون دولت مطرح شد و به دلیل وجود مشکلات ویرایشی در متن و در جداول، برگشت خورد و باید پس از ویرایش مجدد از سوی وزارت کار و سازمان مدیریت بر اساس قانون به متن واحدی تبدیل و به مجلس تقدیم شود.»

و حال بعد از گذشت پنج سال از آن اتفاقات از اجرا نشدن این موضوع انتقاد های نرمی می کند که می خوانید:

*لایحه برنامه پنجم که به مجلس ارسال شده نشان می دهد در این لایحه برخلاف برنامه چهارم در جایی به کار شایسته اشاره نشده و این در حالی است که ایران پیش از این اجرای کار شایسته را پذیرفته بود. با وجود این، طبق گفته مسئولان وزارت کار قرار شده این موضوع به شکلی دیگر در این برنامه مطرح شود. آیا از ابتدا که کار شایسته مطرح شده بود، برای اجرای آن فکری نشده بود؟

کار شایسته بحثی بود که در سازمان بین المللی کار به عنوان یک پروژه ای مطرح کرده بودند که کشورهای عضو قرار بود آن را در کشور خود اجرا کنند و کار شایسته در کشورشان به صورت یک لایحه قانونی مطرح باشد. در آن شرایط ایران هم در این قضیه با توجه به اعتقاداتی که خود ما مبنی بر حمایت همه جانبه از کار و کارگر و مشارکت دادن هم نماینده های کارفرما و هم نماینده های  کارگر در امور مربوط به کار داشتیم، قرار بر این شد که این کار شایسته را اینجا به صورت یک لایحه در بیاوریم و به مجلس تقدیم کنیم. آن زمان هم با توجه به رعایت همه موازین هم قانونی و هم اعتقادی و شرعی آن را بررسی و زمینه را برای آن فراهم کردیم اما چون آخر دولت آقای خاتمی بود فقط این موضوع در کمیسیون های دولت مطرح شد و در آنجا به نتیجه رسید و دیگر به مجلس نرسید. بعد هم که به دولت بعدی رسید که آن ها به هر حال به آن صورت پیگیرش نشدند و این ماند. حالا این به چه شکل دیگری می خواهد جبران شود نمی دانم. به هر حال ما طبق قولی که در سازمان بین المللی کار داده بودیم و آنچه که خودمان کار کرده بودیم، زمینه کار شایسته را فراهم کرده بودیم و هیچ مغایرتی هم با قانون کار و اعتقاداتی انقلابی ما نداشت.

*پس زمینه برای اجرای آن فراهم شده بود اما به دلیل کوتاهی دولت بعدی بود که کار شایسته اجرا نشد ؟

دیگر از آنجا باید در می آمد و به مجلس تقدیم می شد. ما شرایط را تا آستانه تصویب در دولت و ورود به مجلس فراهم کردیم، البته در برنامه چهارم هم این موضوع دیده شده بود. اما در آستانه تقدیم به مجلس بود که دولت کارش تمام شد و دیگر همت دولت بعدی باید در این رابطه مصروف می شد که متاسفانه پیگیری نشد و به مجلس تقدیم نشد. به هرحال عنوان کار شایسته نام خوبی بود و همه منافع کارگر و کارفرما و دولت را هم در دل خود داشت.

*فکر می کنید این نوع برخورد با کار شایسته که به صورت مستقیم به آن اشاره نشود و مولفه های آن در ماده های دیگر مدنظر قرار بگیرد، نتیجه بدهد و کار شایسته در کشور ما اجرا شود؟

نمی دانم چه اصراری هست، مگر این بحثی که به عنوان کار شایسته بوده چه اشکالی می تواند داشته باشد یا داشته است. چون وقتی قرار باشد به اشکال دیگر تغییر پیدا کند دیگر به مانند محقق شدن عنوان آن کار شایسته ای نیست که اجرایش با توجه به عضویت ما در سازمان بین المللی کار و همکاری های دو جانبه ای که داریم می توانست راهگشای حل یک سری مسائل و مشکلات دیگر و همکاری های بعدی ما باشد. وقتی نام تغییر پیدا کند و در مواد دیگر مستهلک شود، در آن صورت از آن نظر هم ما نمی توانیم آن تعهد و همکاری که داشتیم را از آن نتیجه گیری کنیم.

*با این کار به عبارتی دیگر حداقل دولت هم لازم نیست در این مورد پاسخگو باشد.

دیگر این به ارتباطی که دولت با سازمان بین المللی کار پیدا می کند بستگی خواهد داشت که بتواند چیزی که جایگزین آن باشد ارائه دهد و از آن دفاع کند یا نه.

*فکر می کنید هنوز زمینه فراهم باشد برای اینکه کار شایسته اجرا شود؟

برای اجرای آن هیچ مشکلی نیست. من نمی دانم چرا در این رابطه مقداری غفلت شده است. هیچ مشکلی برای اجرا نبود، مخصوصا با توجه به اینکه در آن زمان هم نمایندگان کارفرمایان و هم نمایندگان کارگران و هم دولت هر سه حضور داشتند به راحتی می شد اجرا شود، چون از همه تشکیلات و دست اندرکاران پذیرفته شده و قابل اجرا بود و مشکلی هم ایجاد نمی کرد. حالا هم اگر این مصوب شود قابل اجراست.

*در نهایت علت اینکه کار شایسته در دولت نهم و حال حاضر اجرا نشده را در چه می بینید؟

دیگر آن را نمی دانم. باید از خودشان پرسید. چون من در سیاست گذاری های آن ها دقیق و ظریف نیستم که ببینم در دولت چه می گذرد.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 74255

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 11 =