سید عباس سجادی، مدیرعامل بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران در مراسم بزرگداشت ناصر فرهودی که شب گذشته (16 آذر) برگزار شد، گفت: «در موسیقی نمی‌توان این دسته‌بندی را انجام داد که چه بخش‌هایی بیشتر دیده یا شنیده می‌شود، چون همه بخش‌های موسیقی شنیدنی است و حتی بخش‌های دیدنی آن هم شنیدنی است. از همین رو افرادی مانند ناصر فرهودی به صداگذاری و صدابرداری در حوزه موسیقی هویت و شخصیت می‌دهند آن‌هم با پیوست اخلاقی و منشی که دارد.»
او ادامه داد: «یکی از باورناپذیرترین مرگ‌ها، مرگ او بود، به عقیده من او تنها یک صدابردار و صداگذار نبود، او بخش مهمی از خاطرات جامعه هنری را در جایی ضبط کرده است.»
سجادی همچنین بیان کرد: «متاسفانه بذر فتنه در حوزه موسیقی زیاد شده، دوستان نسبت به یکدیگر کم لطف شده‌اند و آن‌طور که باید حواسشان نیست. قدر یکدیگر را بدانیم، پیش از اینکه خیلی دیر شود. موسیقی را جدی بگیریم و به آن جدی‌تر نگاه کنیم.»
فریدون خشنود از آهنگسازهای کشور نیز متنی را حاضر کرده بود و برای حاضرین خواند: «ناصر خان فرهودی عزیزم، اسطوره درک موسیقی‌های فرازمینی و دوست سال‌های دور. بهترین خاطرات دوران موسیقی‌ام را تو گذراندم. تصویر لبخند بی‌صدای تو در ذهنم مانده و تنها صدایی که مانده صدها موسیقی نابی است که ضبط و ثبت کرده‌ای برای دیروز و امروز و فردای‌ما.»
در ادامه مراسم نیما مسیحا و رضا تاجبخش برای اجرای یک قطعه موسیقی روی صحنه رفتند. نیما مسیحا نیز با اشاره به همکاری مشترک با فرهودی بیان کرد: «سخن گفتن از ناصر خان فرهودی خیلی مشکل است، ما خاطرات زیادی با هم داشتیم و روزها و شب‌های زیادی را در کنار یکدیگر بودیم. بهترین و زیباترین کارهای من با آقای فرهودی بوده است.»
رضا تاجبخش هم اظهار کرد: «وقتی که انسان‌ها از پیش ما می‌روند، مختصاتش همچنان باقی می‌ماند و ناصر خان همیشه حضور دارند و می‌دانم که فرزندان وهمسرشان این موضوع را بهتر از هرکسی احساس می‌کنند.»
سپس نیما مسیحا با پیانوی رضا تاجبخش قطعه «مثل یه پروانه ببین» را اجرا کردند.
جایزه ناصر فرهودی برای برترین صدابردار
سید عباس سجادی، ناصر چشم آذر، سوسن بخشایش، رحیم ناحی، ویگن داودی به همراه همسر و دو فرزند ناصر فرهودی روی صحنه حاضر شدند تا از سردیس ناصر فرهودی که با عنوان «جایزه ناصر فرهودی» که به برترین‌های صدابرداری تعلق می‌گیرد، رونمایی شود.
سجادی در این بخش عنوان کرد: «نخستین سردیس ناصر فرهودی به موزه موسیقی اهدا شود و آنجا باشد، اما از سال آینده به خانه صدابرداران، صداگذاران و کسانی‌که در این حوزه فعالیت می‌کنند، خواهد رفت. او ادامه داد: ناصر فرهودی در همه‌جا حضور خواهد داشت و روح ایشان ناظر ماست. اگر ناصر فرهودی توفیقی داشته به خاطر خانواده هنرمندی بوده که پشتوانه جدی او بوده‌اند.»
سپید و سیاه باقی‌مانده از آخرین همکاری
در بخش بعدی برنامه سالار عقیلی و حریر شریعت‌زاده برای اجرای قطعه‌ای روی صحنه حاضر شدند.
سالار عقیلی با تاکید بر اینکه هرچه از استاد فرهودی بگوید، کم گفته است، اظهار کرد: «من افتخار این را داشتم که از سال ۷۹ آثارم را در خدمت ایشان ضبط کنم. در این زمینه هم شاید یک عقیده و تفکر شخصی باشد اما من همه‌چیز را در صدا می‌بینم که موسیقی را می‌تواند به گوش مردم برساند.»
این خواننده کشور در ادامه بیان کرد: «کاش امشب همه صدابرداران کشور در اینجا حضور داشتند. من شخصا همیشه در قراردادهای کاری خودم قید می‌کردم که کارهای من باید در استودیو پاپ ضبط شود. قطعه‌ای که امشب اجرا می‌کنم، آخرین قطعه‌ای است که در زمان حیات ایشان ضبط شده بود. یادم هست دو روز قبل از اینکه از پیش ما بروند، با من تماس گرفته بودند و وقتی گفتم کمی قلبم درد می‌کند خیلی تاکید کردند که قلب اصلا شوخی بردار نیست و حتما به پزشک مراجعه کن، اما دو روز بعد برای خودشان چنین اتفاقی افتاد.»
سالار عقیلی و حریرشریعت‌زاده قطعه «سپید و سیاه» از ساخته‌های نسیم شاملو با شعری از مهدی مظاهری را اجرا کردند.
جرات ندارم به استودیو پاپ بروم
رحیم ناحی از دیگر کسانی‌بود که روی صحنه رفت، او عنوان کرد: «من و ناصر از سال ۵۰ و زمان دانشجویی باهم بودیم و در استودیو پاپ در کنار مفتخم کلهر بودیم. خاطرات زیادی با او دارم اما حضور ذهن ندارم.»
در ادامه حمید حامی از خواننده‌های کشور روی صحنه حاضر شد و در ابتدا گفت: «دوم اردیبهشت سال ۸۰ بود که به همراه آقای بیات برای اولین بار استاد فرهودی را دیدم و آن روز قطعه‌ای را اجرا کرم که مسیر زندگی‌ام را تغییر داد. سال‌ها از این تاریخ می‌گذرد و این مدت هم در کنار این مرد بزرگ بودم. هنوز هم با اینکه چند ماه از فوت ایشان گذشته، اما من جرات اینکه از در استودیو پاپ رد شوم را نداشتم و خاطرات زیادی با ایشان داشتم و برای من مانند پدری بودند که نداشتم و همیشه از راهنمایی هایی که می‌کردند استفاده کرده‌ام. خودشان نیستند اما نام‌شان در موسیقی ایران باقی خواهد ماند.»
حمید حامی پس از این سخنانش، قطعه «دلم گرفت» را با نوازندگی رضا تاجبخش اجرا کرد.
فرهودی برای کار اهمیت قائل می‌شد
ویگن داودی از دیگر حاضران مراسم بود که روی صحنه رفت و بیان کرد: «خوبی‌های ناصر به قدری زیاد است که اگر بخواهیم بگوییم، زمان زیادی لازم است. اما من می‌خواهم به بُعد فنی او اشاره کنم. ما از قبل استودیو پاپ صدابرداری می‌کردیم، در آن زمان همه گروه ارکستر می‌آمدند و اجرای زنده می‌کردند و ما هم ضبط می‌کردیم. این کار از یک جهت آسان و یک جهت سخت بود. این جریان ما را به این مسیر سوق داد که یک استودیوی مدرن را راه‌اندازی کنیم. آن زمان من ۲۰ سالم بود و به خارج از ایران رفتم و کار صدابرداری را به صورت حرفه‌ای یاد گرفتم. وقتی آنجا رفتم دنیای جدیدی را دیدم که در نهایت جریانی را به وجود آورد که استودیوی پاپ را راه‌اندازی کردم.»
او در ادامه عنوان کرد: «بعد از چند سال برای برنامه‌ای من مجبور شدم استودیو را ترک کنم، اما در این میان چند صدابردار را آموزش دادم که بتوانند کار کنند، در میان همه آن‌ها ناصر فرهودی کسی بود که کارش را خیلی خوب انجام داد و من خیالم راحت شد که استودیو پاپ در اختیار کسی قرار می‌گیرد که به کار اهمیت می‌دهد.»
قطعه‌ای که باعث ازدواج ما بود
مینو قاسم‌پور همسر ناصر فرهودی که خودش قانون می‌نوازد، روی صحنه رفت و ضمن تشکر از همه حاضران گفت: «امشب حال غریبی دارم و خوشحالم که همه اینجا هستیم، از مادر ناصر جان هم تشکر می‌کنم. کاری که امروز می‌خواهم برای شما اجرا کنم، اولین کاری است که برای آن به استودیوی ناصر رفتم و بعد باهم ازدواج کردیم!»
او سپس به اجرای قطعه پرداخت.
در ادامه این مراسم، مهدی یراحی هم روی صحنه حاضر شد و قطعه «نفس» را اجرا کرد.
در پایان برنامه نیز ۱۵ دقیقه مستندی که درباره ناصر فرهودی است و مستانه مهاجر آن را کارگردانی کرده، به نمایش درآمد. پخش این مستند که شامل تصاویر و ویدئوهایی از زنده‌یاد فرهودی بود، باعث شد فضای سالن احساسی شود و بسیاری برای دوست و همکار از دست رفته اشک ریختند.
بزرگداشت زنده‌یاد ناصر فرهودی به همت استودیو پاپ و با همکاری بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد. قرار است برگزاری این مراسم برای اهدای سردیس ناصر فرهودی، هر سال به همت استودیو پاپ ادامه داشته باشد.
58244
نظر شما