بهنوش خرم‌روز: گربه سیاهی که در این تصویر می‌بینید، حیوان خبرساز دیروز بود. همان طور که می‌بینید، این گربه سیاه که اسکار نام دارد، پاهای طبیعی ندارد. خب در واقع اسکار پاهایش را در یک تصادف در مزرعه از دست داده است. بر اساس گزارشی که پاپ‌ساینس دیروز منتشر کرد، به کمک یک دامپزشک متخصص ارتوپدی و اعصاب، اسکار برای اولین بار در دنیای همنوعان خودش صاحب یک جفت پای مصنوعی شده است. این پاها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که شبیه به استخوان باشند و پنجه‌های مخصوصی که به آن‌ها متصل شده است به گربه کمک می‌کند که به طور طبیعی راه برود.
مطابق معمول آخر هفته‌ها، پاپ‌ساینس مجموعه اخبار هفته را به صورت یک تصویر طنز منتشر کرده است. در این تصویر نسبتا شلوغ، از بازی‌های جام جهانی فوتبال در آفریقای جنوبی گرفته تا استفاده کشیش‌های واتیکان از آی‌پد، رایانه صفحه‌ای شرکت اپل و لکه نفتی خلیج مکزیک که انگار هر روز بیشتر و بیشتر دردسرساز می‌شود، دیده می‌شود.
اگر تا به حال تلاش کرده باشید که زبان جدیدی را بیاموزید، حتما با خیلی‌ها در این مورد موافقید که یادگرفتن یک دستور زبان جدید و البته متفاوت کار چندان ساده‌ای نیست. شاید حتی به این هم فکر کرده باشید که چرا نباید زبان‌های مختلف دستور زبان مشابهی داشته باشند! خب در واقع مطالعات جدید نشان می‌دهند که این آرزو چندان هم دور نیست. بر اساس گزارش دیروز نیوساینتیست، آهنگ و لحن استفاده از کلمات پرسشی، مانند چه یا چه کسی، در جمله‌های زبان‌های مختلف کاملا به هم شبیه است. در واقع محققین معتقدند که بین آهنگ و لحن و ترتیب کلمات در جمله‌های سوالی، ارتباط وجود دارد. جالب این‌جاست که این ارتباط از انگلیسی گرفته تا ژاپنی در همه زبان‌ها وجود دارد. بنابراین ممکن است که یک منشا درونی، مثلا مغزی داشته باشد که بین همه انسان‌ها مشترک است. به علاوه این یافته می‌تواند به فهم چگونگی یادگیری زبان در کودکان هم کمک کند.
آخرین عصر یخی حاکم بر زمین، در یک چشم بر هم زدن تمام شد، البته یک چشم بر هم زدن در مقیاس زمین‌شناسی! اما نحوه پایان این دوره، همچنان سوال‌های زیادی را برانگیخته است. شاید چون اتمام آخرین عصر یخی زمین به تولید تمدن انسانی انجامید، این‌قدر برای دانشمندان و زمین‌شناسان جالب است. یکی از فرضیه‌هایی که بارها در این باره مطرح شده، تغییر جزیی در مدار زمین و در نتیجه کم‌تر شدن فاصله نیمکره شمالی زمین با خورشید در آن زمان است که در نتیجه یخ‌های نیمکره شمالی آب شدند. اما سوالی که این فرضیه بی‌جواب گذاشته، این است که چطور این تغییرات به سرعت به نیمکره جنوبی هم رسید و در سراسر زمین فراگیر شد. ساینس‌دیلی دیروز یکی از اولین عناوین خبری خود را به فرضیه جدیدی برای پاسخ دادن به این سوال اختصاص داده است. بر اساس این فرضیه، تغییر جریان بادهای زمین، باعث انتقال سریع هوای گرم و نیز آب‌های گرم از نیمکره شمالی به سمت نیمکره جنوبی گشته است. دلیل تغییر جریان بادها هم همان ذوب شدن یخ‌ها و گرم‌تر شدن نیمکره شمالی بوده است. همچنین همه این اتفاق‌ها در 20هزار سال پیش، با آزاد شدن دی‌اکسید کربن اعماق اقیانوس‌ها همراه شده که خودش به گرم‌تر شدن زمین انجامیده است. خب به نظر می‌رسد همه سوال‌ها به جواب رسیدند نه؟ اما اصلا مطمئن نباشید!
حالا که صحبت از سال‌های دور زمین است، اشاره‌ای هم به خبر دیروز نیوساینتیست در مورد هابیت‌های فلور داشته باشیم. جزیره فلور که در نزدیکی اندونزی قرار گرفته است، در حدود 13هزار سال پیش خانه گونه‌ای از انسان‌ها به نام هابیت‌ها بوده است. گفتم گونه‌ای، چون به نظر می‌رسد آن‌ها گونه منحصر به فرد و متفاوتی از انسان‌ها بوده‌اند. خب همه این بحث‌ها به کشف بقایای یک هابیت زن مربوط به 18هزار سال پیش برمی‌گردد که به نظر می‌رسد بر اثر بیماری کمبود ید یا کرتینیسم مرده باشد. محققین دانشگاه ملبورن استرالیا استخوان‌های این زن را با استخوان‌های ده نفر که به این بیماری مبتلا بوده‌اند مقایسه کردند و خب، هیچ نتیجه مشترکی به دست نیاوردند! به نظر می‌رسد که بر خلاف آن‌چه پیش از این تصور می‌شد، هابیت‌های فلور گونه بدشکلی از انسان‌های امروزی نبوده‌اند، بلکه برای خودشان یک گونه منحصر به فرد بوده‌اند.
سری به دنیای پزشکی بزنیم که البته در طی مسیر پیشرفت خودش، بسیار به حیوانات و خصوصا موش‌های کوچولو وابسته است. خبر امروز به روش تصویربرداری تازه‌ای مربوط می‌شود که می‌تواند اطلاعات متفاوتی را در اختیار محققین قرار بدهد. بر اساس گزارش دیروز ساینس‌دیلی، محققین با ترکیب یک روش تصویربرداری به نام روش میکروسکوپی چند فوتونی و شفاف‌سازی نوری، توانسته‌اند برای اولین‌بار یک مدل سه‌بعدی کامل از همه بخش‌های درونی بدن یک موش سالم به دست بیاورند که از روده‌ها گرفته تا قلب و ریه، همه قسمت‌‌ها را به طور کامل در برمی‌گیرد. در این مدل چون نیازی به قطعه‌قطعه کردن تصویر نیست، اطلاعات بسیار بیشتر و کامل‌تری به دست می‌آید.
تا به حال شنیده‌اید که زوج‌ها با گذشت زمان به هم شبیه می‌شوند؟ خب، به نظر می‌رسد که این حرف یک جمله عامیانه نیست و حتی اساس علمی هم دارد. لایوساینس دیروز یکی از اولین خبرهای خود را به این موضوع اختصاص داده است و در مورد چرایی شباهت زوج‌ها بعد از گذشت مدتی طولانی از زندگی مشترکشان نوشته است. یکی از روانشناسان دانشگاه میشیگان، برای بررسی صحت این جمله، عکس‌های زوج‌ها را در ابتدای زندگی مشترک با 25 سال بعد مقایسه کرده و این موضوع را تایید کرده است! جالب این‌جاست که هر چه زوج‌ها نسبت به زندگی مشترکشان احساس شادمانی و رضایت بیشتری داشتند، از نظر جسمانی شباهت بیشتری به هم پیدا کرده بودند. یکی از دلایلی که برای این مسئله عنوان شده، این است که افراد نزدیک، اغلب حالات چهره‌ای همدیگر را تقلید می‌کنند. برای مثال، وقتی کسی شوخ‌طبع باشد و زیاد بخندد، بعد از سال‌ها روی صورتش و به خصوص اطراف دهانش، خطوط خنده نقش می‌بندند و خب ین اتفاق برای نزدیک‌ترین فرد زندگی او هم خواهد افتاد! از طرف دیگر، مطالعات تایید می‌کنند که افراد اغلب برای زندگی مشترک جذب کسانی می‌شوند که ویژگی‌های شخصیتی مشابهی با خودشان داشته باشد و این امر، تاثیر عامل قبلی را بیشتر هم می‌کند. پس وقتی کسی را برای زندگی انتخاب می‌کنید، به چهره آینده خودتان هم فکر کنید!
نظر شما