کره بازی همستر،‌ ابزار جدید بازی‌های مجازی/ عامل سندرم خستگی مزمن یک ویروس است/ اندازه منقار پرنده‌ها به آب و هوا بستگی دارد/تعیین غلظت مواد غذاها با شناوری مغناطیسی/ باتری‌ خورشیدی پلاستیکی و ارزان

بهنوش خرم‌روز: با این که هر روز به قابلیت‌های گوشی‌های همراه اضافه می‌شود، اما بعضی از این قابلیت‌ها واقعا خاص،‌ متفاوت و حتی تعجب‌آور هستند. مثلا تا به حال احساس کرده بودید که نیاز دارید یک بینایی‌سنج همراه خودتان داشته باشید؟ خب، ظاهرا یک نفر اگر نگوییم این نیاز را احساس کرده، دست کم این قابلیت را در گوشی‌های همراه هوشمند دیده! خب بر اساس گزارش دیروز پاپ‌ساینس، یک لنز پلاستیکی جدید، شاهکار تازه موسسه فناوری ماساچوست یا همان ام.آی.تی است که روی گوشی همراه نصب می‌شود. این لنز در مدت تنها دو دقیقه، می‌تواند بینایی افراد را تست کند و برای خطاهای بینایی احتمالی نسخه هم بپیچد. خب مطمئن نیستم بینایی‌سنج‌ها هم از شنیدن این خبر زیاد خوشحال یا هیجان‌زده بشوند!

همسترها یک بازی معروف دارند، دویدن درون یک کره یا حلقه. خب چرا انسان‌ها این بازی را نداشته باشند؟ پاپ‌ساینس دیروز در مورد یک توپ بازی مشابه توپ‌های بازی همسترها نوشته است که برای انسان‌ها ساخته شده است و در واقع، به انسان‌ها امکان دویدن،‌ راه رفتن و حتی خزیدن در یک فضای محدود را خواهد داد که در حقیقت به طور مجازی فضای بازی رایانه‌ای می‌شود. نسخه‌های اولیه این توپ که کره مجازی یا Virtusphere نام گرفته، در تمرینات نظامی ارتش و پلیس به کار می‌آمد. اما حالا تبدیل به یک کره مهیج برای غرق شدن درون دنیای مجازی بازی‌ها به کار گرفته می‌شود. خب، به نظر هیجان‌انگیز و البته متفاوت می‌رسد،‌ این طور نیست؟

تا به حال اسم سندرم خستگی مزمن را شنیده‌اید؟ خب همان طور که از اسمش پیداست، یک اختلال مزمن است که مهم‌ترین علامتش هم همیشه خسته بودن است. سندرم خستگی مزمن به نوعی یک معما است و حتی بحث‌هایی در مورد فرهنگی بودن آن هم مطرح شده است. این سندرم که بعضا در طبقه‌بندی اختلالات روان شناختی هم به آن اشاره می‌شود، اختلالی است که زندگی فرد مبتلا را با مشکل مواجه می‌کند. اما نتایج امیدوارکننده‌ای در مورد این بیماری به دست آمده است که در نیوساینتیست دیروز گزارش شده است. برخی محققین اعلام کرده‌اند که عامل اصلی این سندرم را پیدا کرده‌اند: یک ویروس. خوب، ‌نکته امیدوارکننده این خبر این است که اگر دلیلش یک ویروس است، حتما می‌توان درمانی هم برای آن پیدا کرد،‌ یعنی همان چیزی که مبتلایان واقعا نیاز دارند! 

امروزه توجه بسیار بیشتری به مواد غذایی می‌شود، مثال بارز آن، توجه به میزان کالری مواد غذایی است، به طوری که اغلب شرکت‌های تولیدکننده مواد غذایی،‌ میزان کالری، ‌چربی و پروتئین ماده غذایی تولید شده را روی آن درج می‌کنند. اما ویژگی‌های دیگری هم هستند که بر سلامتی ما تاثیرگذارند. یکی از این ویژگی‌ها، چگالی و غلظت مواد مختلف موجود در مواد غذایی است. ولی اندازه‌گیری این ویژگی نه تنها چندان کار ساده‌ای نیست، بلکه بسیار هم گران‌قیمت است. اما ساینس‌دیلی دیروز خبر از یک روش جدید داده است: استفاده از شناوری مغناطیسی. خب شناوری مغناطیسی یا مگ‌لو، بیشتر در صنعت قطارهای شهری پرسرعت شناخته شده است، اما محققین به تازگی از آن برای تعیین غلظت و چگالی مواد غذایی  استفاده کرده‌اند. نمونه اولیه به خوبی توانسته میزان نمک موجود در آب‌های مختلف و میزان چربی موجود در انواع شیر،‌ پنیر و کره بادام زمینی را تخمین بزند. به علاوه از این ابزار می‌توان در تعیین مواد موجود در آبی که برای آبیاری مزارع مختلف به کار می‌رود هم استفاده نمود.

توکانخب رسیدیم به خبر ویژه حیوانات امروز! ظاهرا این روزها در بین حیوانات، پرنده‌ها از همه خبرسازترند. پرنده‌ها منقارهای بسیار بسیار متفاوتی دارند،‌ اما چه عاملی باعث این تنوع یا به قول دانشمندان این سیر تحولی در منقار پرنده‌ها شده است؟ بر اساس گزارش دیروز ساینس‌دیلی، مسئول این سیر تحولی، آب و هواست. پژوهشگران استرالیایی به این نتیجه رسیده‌اند که پرندگانی که منقارهای بزرگ دارند، ‌بیشتر در مناطق گرمسیر زندگی می‌کنند. در حالی که پرندگان دارای منقارهای کوچک بیشتر در مناطق سردسیر یافت می‌شوند. با این که نقش عمده‌ای که تا پیش از این برای منقار متصور بودند، ‌تغذیه و جذب جفت بود، اما به نظر می‌رسد که منقار سهم مهمی در تبادل دمای بدن پرنده با محیط دارد. پرنده‌هایی مثل توکا و غاز، بخش زیادی از گرمای درون بدنشان را از طریق منقارهایشان از دست می‌دهند. در واقع پرنده‌ها مثل انسان‌ها تعرق ندارند و به وسیله منقارشان خودشان را خنک می‌کنند. مطالعه سیر تحولی 214 گونه پرنده،‌ ارتباط مستقیمی بین اندازه منقار آن‌ها با عرض جغرافیایی، ارتفاع و دمای محیطی محل زندگیشان نشان داده است.

یکی از راه‌های فراگیر کردن استفاده از انرژی‌های پاکی مانند انرژی خوشیدی، پایین آوردن هزینه‌های آن‌هاست. تکنولوژی‌ریویو دیروز در عناوین اول خود خبر خوبی در این باره دارد. به نظر می‌رسد یک روش ساده‌تر برای تولید باتری‌های خورشیدی با استفاده از پلیمر پیدا شده که هزینه تولید این باتری‌ها را تا حد قابل توجهی کاهش می‌دهد. اگر بتوان این روش را روی انواع مختلفی از پلیمرها پیاده کرد، یک روش سریع و ارزان‌قیمت برای ساخت سلول‌های خورشیدی پلاستیکی به دست خواهد آمد که برای ساخت باتری‌های نوری که در ساخت ساختمان‌ها و پارچه‌های هوشمند استفاده می‌شوند، به کار خواهند آمد. البته باتری‌های پلیمری به اندازه باتری‌های سیلیکونی نمی‌توانند نور خورشید را به انرژی برق تبدیل نمایند، اما در عوض خیلی سبک‌تر و ارزان‌تر هستند و برای بسیاری از کاربردها مناسبند.

نیوساینتیست هم دیروز خبر تازه‌ای در مورد باتری‌های خورشیدی منتشر کرده است. بر اساس این گزارش، با پیدا کردن روشی جدید برای استفاده از انرژی الکترون‌هایی که پیش از این به صورت گرما هدر می‌رفت، کارامدی باتری‌های خورشیدی از 31 درصد تا 66 درصد خواهد رسید. شاید بد نباشد بدانید که 66 درصد بیشترین درصد کارامدی است که تا به حال بر روی کاغذ برای باتری‌های خورشیدی در نظر گرفته شده است.  در واقع کارامدی باتری‌های فعلی هم در عمل 25 درصد است. با تابش نور خورشید،‌ بخش زیادی از انرژی صرف گرم کردن الکترون‌ها می‌شود. این الکترون‌های به اصطلاح داغ، در کم‌تر از یک پیکوثانیه (پیکو به معنای ده به توان منفی 12 است؛ بنابراین هر یک هزار میلیارد پیکوثانیه برابر یک ثانیه خواهد بود) انرژی خود را از دست می‌دهند و در حقیقت این بخش از انرژی نور هدر می‌رود. اما بالاخره دانشمندان روشی برای به دام انداختن انرژی این الکترون‌های داغ پیدا کرده‌اند و از این طریق می‌توانند به بالاترین کارامدی که تا به حال برای باتری‌های خورشیدی تصور شده است،‌ برسند.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 70921

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 6 =