وقتی آمار می دهند و اطلاعات بر اساس آن شکل می گیرد و به ویژه وقتی منبع اطلاعاتی آن رامشخص نمی کنند این آمار می شود وسیله و ابزار برای بد استفاد کردن و هر کس و هر گروهی از این آمار می تواند به نفع خود از آن استفاده و یا سوی استفاده بکند. اما اگر بر عکس شد وضعیت فرق می کند.
شما دیده اید دولت های گوناگون بر سر کار آمده اند که همه با آمار حقانیت خود را اثبات کرده اند. یعنی هیچ دولتی از نظر آماری خود را ناحق ندانسته و بر طبق آمار دقیقا برحق بوده است اما دولت بعدی آمده و بر اساس همین آمار او را تخطئه کرده است و معلوم نیست کدام راست می گویند. زیرا که منبع اطلاعاتی آنها روشن نیست و از این جهت هر کس با آین آمار خود را بر جامعه و بر فکر جامعه تحمیل می کند.
آمار گیری دولتی و به ویژه در صورتی که هیچ رقیبی در کشور در بخش خصوصی نداشته باشد مثل این است که مدیری به کارمند خودش بگوید فلان چیز را میخواهم برایم تهیه کنید و ماموران موظف اند بر طبق نظر رییس آن را تهیه کنند. بدیهی است این کار از نظر تحقیقی درست نیست. تحقیق تحقیق است و نباید سوگیری داشته باشد بلکه باید واقعیت را آنچنان که هست نشان دهد.
اما اگر اول اطلاعات باشد و مبانی اطلاعاتی و ورودی آن روشن و شفاف باشد و مردم بدانند که چگونه آمار گرفته شده است آنوقت این آمار ها قابل اعتماد تر است و می تواند مورد استناد قرار گیرد.
جریان آزاد اطلاعات و شفافیت آن بدون همراه شدن با پیش داوری ها و غرض ورزی ها می تواند مشکل کشور را حل کند و الا آمار داده می شود ولی در عمل می بینیم واقعیت چیز دیگری است. به عنوان مثال تورم، رشد ، بیکاری، صادرات و واردات و مانند آن اگر ساز وکار و نحوه محاسبه درست بیان شود قضاوت های مردم هم به همان نسبت درست خواهد شد و از همه مهم تر تاثیری است که بر سلامت روان جامعه خواهد داشت و سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی که تنها مقوم بین دولت و ملت است مستحکم خواهد شد.
اگر از اول اطلاعات و جریان آزاد آن بر اساس واقعیات شکل گیرد مردم به نظامشان وفادار خواهند بود و به آمار و اطلاعات زیر زمینی ویا بیگانه پناه نمی برند. بنابراین زمانی اختلاف بروزمی کند که کسانی که دست اندرکارند می دانند برای چه منظوری آمار تهیه می کنند و نتیجه را طوری ترتیب می دهند تا از آن استفاده ابزاری کنند . این نحوه نگاه منشا اختلاف می شود. بنابراین اختلاف از ناحیه عالمان است و کارکزاران.
فرض کنید دولت و ملت همه با عزمی راسخ به دنبال یافتن یک مشکلی باشند آیا در زمان جستجو برای یافتن اختلافی پیش می آید هر گز! مگر آنکه در روش رسیدن اختلاف کنند و الا در اصل قضیه با هم متحدند اما اگر مشکل حل شد در نحوه استفاده و کاربرد اختلاف پیش می آید. در اینکه آمار برای کشور لازم است هیچ کس اختلاف ندارد ولی وقتی به دست آمد در جا هایی که مورد بهره بردای قرار گیرد اختلاف به وجود می آید.
در انتخابات که شور یارگیری در آن به اوج می رسد امید است که طرفین از آمار های درست استفاده کنند و نحوه آمار گیری را هم بیان کنند تا موجب اطمینان خاطر شنوندگان شوند. قرآن در سوره بینه می فرماید اختلاف زمانی پیش می آید که بینه روشن آمده از آن پس اختلاف شروع می شود. یعنی توسط عالمان با قصد و غرض.
نظر شما