به باور من شهر مجموعه اي از جمعيت انساني در برج و بارو، اتوبان،اسمان خراش و مراكز عظيم تجاري نيست! شهر محلي است كه در آن شهروند (و نه شهر نشين) داراي حقوقي معلوم و پرسشگر زندگي مي كند.
كلان شهر هاي امروز دنيا عمدتا با تراكم جمعيت، آسيب هاي اجتماعي ناشي از فقر و بيكاري، مسايل حمل و نقل عمومي و آلودگي هوا دست به گريبانند. دنياي مدرن در نخستين گام اين مجموعه مسايل و آسيب هاي زندگي شهري را در فرآيند مديريت يك پارچه شهر باز تعريف مي كند.
تهران و ساير كلان شهر هاي ايران امروز نخستين نيازمنديشان هواي پاك است. تامين اين نيازمندي دو سويه دارد. سويه نخست آن دولتمردان و مديران شهري اند كه موظف بوده اند براي اين نخستين نياز شهروندان با تنظيم مقررات بهنگام و برنامه ريزي و اجراي عملي آن برنامه ها اقدامات لازم براي تامين اين كمينه نياز آدميان تدبير كنند كه بر خلاف انچه در اين بيست و سه سالي كه از حاد بودن آلودگي هوايش گذشته است هم چنان مقامات مسيول ديگري را مقصر و مسبب مي دانند.
سوي ديگر اين معادله شهروندان اند كه با اندكي سواد شهروندي به معناي مطالبه گري و مسيوليت پذيري مي توانند بخش قابل توجه از اين نياز (تامين هواي پاك) را برآورده سازند. اما اين سوي دوم نيز با بي توجهي به ضرورت داشتن حق هواي پاك و با زياده خواهي در استفاده از خودرو هاي شخصي به ويژه تك سرنشين نه تنها گره بر گره كور آلايندگي هوا مي زنند بلكه خيال مقامات را نيز در مطالبه گري اين مهم راحت مي كنند.
من اگر شهردار مي شدم با تنظيم لايحه اي الزامات تامين هواي پاك را احصاء و بر مديريت واحدش پاي مي فشردم و از شورا شهر و مجلس و مجمع تشخيص مصلحت نظام يك پارچگي اين امر را مجدانه طلب مي كردم. آنگاه در اقدامات مديريتي ام در توسعه سيري ناپذير اتوبان ها و بزرگراه ها عدول كرده بر مناسب سازي پياده رو و پياده راه ها و توسعه بكاربست خودرو هاي داراي استاندار هاي بروز زيست محيطي و موتور سيكلت هاي برقي غير آلاينده با مشوق هاي كاهش عوارض و سود بازرگاني مي كوشيدم تا مردم را به استفاده از آنها ترغيب كنم.
تامين منابع مالي پايدار براي هزينه هاي كلان كلان شهر ها دومين نياز آني است. براي پيش بيني و طراحي اين منابع با بكارگيري پنج كارشناس و نظريه پرداز بلند پرواز جهان ديده مي كوشيدم منابع جديد مالي را كشف و اختراع و انگاه با اقناع قواي مقننه و نظارتي آنها را به قانون و تخلف ناپذير كنم. به اين ترتيب ناگزير نخواهم شد كه از محل فروش بلند مرتبگي علاوه بر مسدود كردن ريه شهر موجبات تراكم ارتفاعي در كوچه هاي ده متري و كمتر از آن شوم. هم چنين با آموزش مداوم شهروندان هزينه سنگين نظافت و حمل و نقل زباله ها را به سه نوبت در هفته تقليل مي دادم.
و سومين رويكردم اگر شهردار كلان شهري بودم اينكه دستگاه هاي دولتي، عمومي و هر آنچه نظارتي و مجوزي است را با تنظيم و تصويب قوانين و مقرراتي ملزم به پرداخت عوارض سنگين حمل و نقل شهري مي كردم تا به گوهر دولت الكترونيك وفادار باشند تا مردم را از انجام تردد هاي بي حاصل ناشي از دريافت مجوزها و پاسخگو نبودن كاركنان آنها برهانم.
نظر شما