«خبرجنوب» نوشت: 11 اثر مذهبی، تاریخی و فرهنگی را در دل خود جای داده و تنها به دلیل یک باور قدیمی، شیرازی ها آن را به نام محله سنگ سیاه می شناسند، محله ای که وسعتش به 70 هزار متر مربع می رسد و آثاری از 12 قرن پیش تا کنون را می توان در این محوطه دید که برخی به جاذبه گردشگری تبدیل شده و برخی هم همچنان مهجور و ناشناخته باقی مانده است.

محله سنگ سياه يكي از محله هاي قديمي شهر شيراز است كه به دليل جاي گيري و ارتباطش با ديگر محلات و گذرهاي تاريخي از يك سو و وجود آثاري چون مسجد، كليسا، باغ و خانه هاي ارزشمند متعدد از سوي ديگر از اهميت و ويژگي منحصربه فردي برخوردار است و جزو يكي از مسيرهاي گردشگري شهر شيراز محسوب مي شود كه چنانچه بگوييم همچنان ناشناخته باقي مانده، اغراق نكرده ايم.
در محله سنگ سياه شيراز، خانه هاي تاريخي كه قدمتشان به دوره قاجار مي رسد چون فروغ الملك، مصطفوي، سعادت و توكلي را مي توان ديد، همچنين در اين محله، مسجد مشيرالملك، مسجد ميرزا هادي و مسجد بغدادي ها با تمامي ويژگي هاي معماري و تزئينات خاصشان و بازار حاج زينل، مقبره سيبويه و بقعه بي بي دختران ديده مي شود، همچنين مي توان به كليساي ارامنه اشاره كرد كه قدمتش به دوره صفوي باز مي گردد.
اما تمامي اين ويژگي ها و آثار تاريخي هم نتوانسته محله سنگ سياه را به يكي از جاذبه هاي اصلي گردشگري شيراز بدل كند و به باور برخي از كارشناسان، هنوز آثار تاريخي در اين محله به درستي معرفي نشده و كمتر تور گردشگري از آن ديدن مي كند. محله اي كه روزگاري نه چندان دور، محل زندگي بزرگان شهر شيراز بوده و هم اينك جاذبه هايي را در دل خود جاي داده كه در هيچ كجاي دنيا نمي توان آن ها را ديد، به طور مثال مي توان به مسجد مشيرالملك اشاره كرد، مسجدي كه داراي نخستين ساعت زنگ دار جنوب كشور است و قدمتش به دوره قاجار بر مي گردد و يا مي توان آرامگاه سيبويه را مثال زد كه قدمتش به قرن دوم هجري مي رسد و به باور مردم شيراز، سنگ قبر آن قدمت 6 هزار ساله دارد و در واقع جزو سنگ هاي شهابي و شفابخش است و آن طور كه امير حسين حكمت نيا، استاد دانشگاه و فعال حوزه گردشگري فارس به خبرنگار ما مي گويد؛ از گورستان قديمي شيراز به نام باهليه، تنها مقبره سيبويه باقي مانده است و نام محله سنگ سياه نيز برگرفته از سنگ قبر اين عالم قرن دوم هجري است كه سياه رنگ بوده است.
وي با بيان اين كه عمربن عثمان بن قنبر سيبويه از عالمان نحوي قرن دوم هجري است، مي افزايد: آرامگاه وي در محله سنگ سياه و در قبرستان باهليه قرار دارد و وجه تسميه اين محله به سنگ سياه به دليل وجود سنگ سياه چهارگوشي است كه بر روي تربت سيبويه نصب شده است و هم اينك در قابي در حياط آرامگاه قرار گرفته است.
حكمت نيا مي گويد: طبق باورهاي مردمي، اين سنگ قدمت 6 هزار ساله دارد و جزو سنگ هاي شهابي است و به دليل حفره هايي كه روي آن درست شده، شيرازي ها بر روي آن ماست مي ريختند و به نيت شفاي سياه سرفه و خارش دست، ماست را مي خوردند.
اين شيرازشناس در ادامه سخنانش به خبرنگار ما مي گويد: محله سنگ سياه به واسطه ارتباطاتي كه با محلات ديگري چون سرباغ دارد، جزو مناطق و مسيرهاي شاخص گردشگري است چرا كه در اين محل، اديان مختلف مسلمان و ارامنه در كنار يكديگر زندگي مي كردند و از سويي هم به دليل آن كه محله در جنوب شهر شيراز قرار داشته، مركز مهم گمركي و مرزي شهر محسوب مي شده و تجار و مشاهير بزرگي در اين محل زندگي مي كردند.
وي، بخش هاي مهم محله سنگ سياه را گذر ايلخاني، گذر شاهزاده جمالي، محله سرباغ و گذر افشار عنوان مي كند و مي افزايد: يكي از بناهاي تاريخي كه قدمتش به قرن 8 هجري برمي گردد و يكي از بناهاي مكتب شيراز نيز محسوب مي شود، بقعه بي بي دختران يا خديجه است كه در واقع معماري آن يادآور عصر مغول مي باشد.
حكمت نيا اضافه مي كند: با اين كه اين بناي تاريخي مي تواند به تنهايي به يك جاذبه گردشگري تبديل شود اما همچنان ناشناخته باقي مانده است و كمتر گردشگري از اين بنا ديدن مي كند.
اين شيرازشناس در ادامه با بيان اين كه مساجد تاريخي مشير و ميرزا هادي نيز از ديگر جاذبه هاي خاص اين محله به شمار مي رود، مي گويد: مسجد ميرزا هادي كه در دوره قاجار ساخته شد شباهت بسياري به مسجد وكيل دارد و داراي ستون هاي مختلف يكپارچه سنگي است و در نوع خود بي نظير مي باشد.
به گزارش خبرنگار ما، دسترسي به محله سنگ سياه و ديدن آثار تاريخي و فرهنگي اش آسان است اما اين روزها امكان بازديد از تمامي جاذبه هاي مهم و ارزشمند محله وجود ندارد و گردشگران با درهاي بسته اين آثار مواجه مي شوند، آثاري كه هر يك به تنهايي مي تواند فرهنگ و هويت مستقل شهر شيراز را روايت كند.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 622156

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 1 =