حد فوتبال در المپیک کجاست؟

وزیر ورزش در روزهایی که هنوز کشتی آزاد به میدان نیامده بود و ورزشکاران ما یکی یکی نتایجی می گرفتند که مطلوب هیچ کس نبود در جواب خبرنگاران گفت:«حد ما در المپیک همین 4 مدال است» ، استدلال وزیر ورزش هم این بود که ما در دوره های قبلی به طور متوسط 4 مدال گرفتیم و این میزان مدال برای ما نرمال است ....این گفته وزیر ورزش نقد بسیار شده است و بارها وبارها به آن پرداخته شده است ، شاید بهترین جواب به این جمله همان جدول رده بندی مدال ها در پایان رقابت های المپیک ریو بود که نشان می داد ، حد کاروان ایران با همه اشتباهاتی که در آماده سازی داشتیم ، با همه اختلافاتی که می توان به عینه در رشته هایی چون تکواندو، بوکس، دو میدانی و حتی وزنه برداری دید، بازهم دوبرابر نتیجه گیری وزیر ورزش است ...ما سئوال دیگری از وزیر ورزش و رییس کمیته ملی المپیک داریم ، حد ورزش های گروهی که بیشتر از ورزش های انفرادی نیازمند برنامه ریزی است در المپیک کجاست؟...
در المپییک ریو ما فقط در رشته والیبال بود که نماینده ای در رشته های گروهی داشتیم که آن هم چون برای اولین بار بود که در میدان المپیک شرکت کرده بود ، به اولین برد و اولین صعود خود آنچنان می بالد که هیچ کس جرات این را ندارد بپرسد که این مگر همان والیبالی نیست که تا همین دو سال قبل قهرمان لیگ جهانی شده بود، دیگر بردن کوبا و مصر که افتخار نیست ، بیایید ریشه یابی کنیم که چه شد ، در برابر ایتالیا و روسیه آن چنان دست و پا بسته عمل کردیم و در کمترین زمان ممکن شکست خوردیم ...از والیبال که بگذریم ، باید بدانیم نتیجه پیشرفت های بسکتبال و واترپولو چه شد؟چرا به المپیک نرسیدند؟ وبالاخره سئوال خود را در مورد فوتبال تکرار می کنیم ، از هم اکنون می پرسیم ، فدراسیون فوتبال برای حضوری جدی در میدان المپیک توکیو چه برنامه ای دارد؟آیا قرار است مثل همه تجربه های ناموفق قبلی چند ماه مانده به المپیک یادمان بیفتد که باید تیمی را روانه مسابقات کند؟ یا این که باید روال عوض شود....اگر از همین حالا به فکر نباشیم و یک برنامه ریزی بلند مدت نداشته باشیم ، طلسم فوتبال و المپیک ادامه خواهد داشت ، شک نکنید!
43 43