حسن رنگرز: سوریان سرداری است که فرنگی ما در کنار او افتخار کسب کرده!

مرتضی رضایی-خبرنگار اعزامی خبرآنلاین به ریو: حسن رنگرز یکی از ایرانی هایی بود که در المپیک حضور داشت؛البته نه به عنوان ورزشکار بلکه به عنوان سرمربی تیم کشتی فرنگی مراکش.او که همه مسابقات کشتی های ایران را از نزدیک تماشا می کرد در گفت و گویی با خبرآنلاین درباره عملکرد کاروان کشتی فرنگی ایران حرف های جالبی را به زبان آورد.رنگرز که خودش یکی از فرنگی کاران ایران در تیم ملی بوده می گوید باید قدر کشتی گیرانی چون حمید سوریان را دانست چون این کشتی گیری درست است که در المپیک شکست خورده است اما تاریخ را طوری برای ایران رقم زده که تا نام کشتی فرنگی به میان می آید همه ناخودآگاه یاد سوریان می افتند.

*برخلاف انتظار کاروان کشتی فرنگی ایران در این المپیک عملکرد چندان موفقی نسبت به المپیک لندن نداشت.

در مورد کشتی فرنگی قابل پیش بینی بود که کار بسیار دشواری در پیش خواهیم داشت. شرایط مرتبط با تغییر قوانین و شرایط سنی، نقش پررنگ داورها در نتایج کشتی همه و همه دست به دست هم داد.

*حتی در کشتی حمید سوریان؟

من می خواهم یک کلیتی به شما بگویم. ما در کشتی فرنگی در 4سال گذشته متاسفانه به هر دلیلی ( که خارج از حوصله این مصاحبه است) ثبات را در حوزه فنی شاهد نبودیم. طبیعتا این یکی از عوامل ایجاد تهدید برای کسب نتیجه تلقی می شد. شرایط ما در المپیک لندن کاملا متفاوت از المپیک ریو بود. همانطور که آقای بنا به درستی اشاره کرد دوری ایشان باعث شد از رصد اتفاقات ریز، جزئیات و کسب اطلاعاتی که منتهی و منجر به طراحی تاکتیک برای کشتی گیرها بشود، باز بماند.

*خیلی ها معتقدند قهر آقای بنا و اتفاقاتی که در مسابقات انتخابی مشهد رخ داد، یکی از دلایل شکست در اینجا بود.

المپیک عرصه ای است که شما باید یک برنامه راهبردی 4ساله برای کسب نتیجه در آن طراحی کنی. یکی از دلایلی که تیم ما بدون تغییر نسبت به لندن وارد این عرصه شد باز هم به همین بحث ثبات فنی برمی گردد.

*این بدون تغییر بودن تیم ما خوب بود یا بد؟

این که کشتی گیران ما متاسفانه در 4سال گذشته حاشیه های مختلفی داشتند و درگیر موارد متعددی بودند همه اینها آسیب زد. ما ثبات و آرامش را در بدنه کادر فنی نیاز داریم. مضافا به اینکه شما اگر توزیع مدال ها را ببینید می بینید که مدال ها در کشتی فرنگی توزیع شد و کوبایی که یک دهه ظهور و نمودی در عرصه کشتی فرنگی نداشت و خیلی کمرنگ و فقط متکی به لوپز اسطوره اش بود، اینجا هم در 98 کیلو نقره گرفت و در 56 کیلو هم طلا گرفت. علاوه بر این باید بپذیریم من اگر بخواهم آماری بگویم، خیلی از کشتی گیرهایی که سال 2015 روی مدال بودند توانستند سال 2016 کارشان را تثبیت کنند. اسماعیل بروی کوبایی، مارک مادسن و ولاسف روسی، کشتی گیر اکراینی در 88 کیلو.

*این ثبات دو سال پشت سر هم بود ولی بچه های تیم ما برای 4سال پیش بودند و این انتقاد به آقای بنا وجود دارد که می گویند برخلاف آقای خادم در کشتی آزاد، جوانگرایی نکرد.

درباره کشتی آزاد متفاوت است. آقای خادم این امکان را داشت که بتواند رابطه ای بین جوانان، نوجوانان و بزرگسالان برقرار کند. تمام اردوهای تیم های ملی جوانان مشترک با تیم ملی بزرگسالان برگزار می شد. در کشتی فرنگی بنا بر اختلاف سلیقه بین عزیزانی که مسوولیت فنی را دارند این ارتباط کاملا منقطع است. شما یک جلسه تمرین مشترک بین تیم های ملی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان نمی بینید. به هر صورت یکی از وظایف مدیر فنی ایجاد ارتباط بین رده های سنی است یا حداقلش این است که شما آدم هایی را بگذارید که این سه رده با هم تعامل داشته باشند.

*الان شما ماندن آقای بنا را ترجیح می دهید؟

من فکر می کنم ما باید آقای بنا را حفظ کنیم و به او زمان بدهیم. یک بازه زمانی 4ساله مطمئن باشید ایشان با ظرفیت هایی که دارد و کشتی فرنگی ما با توانمندی ها و پتانسیل هایی که دارد، مکمل همدیگر خواهند بود و مطمئن باشید فرنگی نتیجه خواهد گرفت.

*نگران نسل جدید نیستند؟ ما در فرنگی نسلی داریم که جایگزین این نسل کنیم؟

کشتی فرنگی ما نیاز به پوست اندازی دارد در این شکی نیست. 75 تا 80درصد این تیم سال های آینده در ترکیب تیم نخواهند بود. یا الزاما و اجبارا خواهند رفت، یا جوان هایی را داریم که عرصه را بر اینها تنگ می کنند.

*حسن رنگرز چه زمانی قرار است دست به کار شود و به تیم ملی کمک کند؟

من هر جایی احساس کنم که بتوانم انجام وظیفه کنم می آیم. برای همه ما پوشیدن پیراهن تیم ملی در کسوت مربی افتخار بزرگی است. برای ما که مدیون کشتی هستیم اگر بتوانیم در هر جایگاه و مسوولیتی ادای دین کنیم، برایمان افتخار است. منتهی باید بستر و شرایط فراهم باشد. خانواده کشتی فرنگی اعتقاد و باور من این است که باید به محمد بنا اعتماد شود و به او زمان بدهیم. این انتقادها همه از سر دلسوزی است، منتهی استدلالاتی که کادر فنی در این چند روز گذشته داشتند ، قابل استماع و بخش عمده آن قابل پذیرش است. باید بپذیریم زمان کوتاهی بود. در برخی اوزان باید ریسک می کردند ما تیم بهتر از این نداشتیم. این مجموعه ای که آمدند سرمایه های ما بودند، فاصله شان با افراد دیگر هم اینطور نبود که بگوییم اگر ایکس می آمد حتما مدال می گرفتیم و الان چون ایگرگ را آوردیم مدال نگرفتیم.

*درباره حمید  سوریان قبول دارید که او باید یک مقطع قبل از این خداحافظی می کرد؟

حمید سوریان قهرمان عزیزی است که به اندازه کفایت برای ما افتخار کسب کرده و اگر حمید سوریان هم نمی خواست به ریو بیاید ما دنبال او می رفتیم چون ما نفر دومی غیر از او نداشتیم. نفرات دوم را در میادین مختلف امتحان کردیم هیچکدام جواب ندادند. الزاما شما وقتی یک بیست داری نمی توانی به دنبال ده بروی. و حمید سوریان خارج از اینکه بحث مدالش چقدر می توانست برای ما مهم باشد، صرف حضورش هم برای ما مهم بوده. ما باید بپذیریم او سرداری بود که کشتی فرنگی ما در کنار او افتخار کسب کرده است. متاسفانه می پذیریم که باخت حمید سوریان باعث شد شرایط روحی روانی تیم به هم بریزد و نمی توانیم این را نادیده بگیریم منتهی وجودش صد در صد لازم بوده و من فکر می کنم اگر او بدشانسی نمی آورد و در کشتی اول با کشتی گیر ژاپنی روبه رو نمی شد، کشتی های بعدی را می توانست ببرد. این تجربه را ما درباره او داشتیم که هر وقت آمده یا همان بازی اول باخته یا تا طلا پیش رفته است.

251 251