۰ نفر
۱ مرداد ۱۳۹۵ - ۰۳:۰۰

اکثر بزرگان فوتبال ایران به تلخی از فوتبال کنار کشیدند.

داریوش سعیدی- خبرگزاری خبرآنلاین؛ جواد نکونام به دور از زمین فوتبال، از فوتبال خداحافظی کرد. به این بهانه بررسی می کنیم خداحافظی تعدادی از چهره های بزرگ فوتبال ایران را. کسانی مثل کریمی، پروین، دایی و... را. 

علی کریمی
علی کریمی

خداحافظی او تلخ بود. در فینال حذفی سال 92 مقابل سپاهان، رسما از فوتبال خداحافظی کرد اما بعد از مدتی بازگشت اما دیگر دیر شده بود. کی روش او را به تیم ملی دعوت نکرد و سرانجام سال 93 بدون اینکه در زمین بازی باشد، از فوتبال خداحافظی کرد. جادوگر در نامه خداحافظی اش نوشت: «اما از اینکه نتوانستم با پیراهن تیم محبوبم پرسپولیس فوتبال را ترک کنم اصلا ناراحت نیستم زیر این اتفاق عجیبی نیست! هرگز تن به بازی خداحافظی که متاسفانه در فوتبال ما نوعی حرکت تشریفاتی، تبلیغاتی و بعضا ریاکارانه است نخواهم داد. سیاری از بزرگان فوتبال ما بی سروصدا خاموش شدند و به گورستان فراموشی رهسپار گردیدند.»

هاشمیان و مهدوی کیا
مهدی مهدوی کیا
صحنه ای به نام خداحافظی مهدوی کیا از بازی های ملی، در خاطر کسی نمانده است. بعد از تساوی مقابل کره جنوبی در آخرین بازی مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی و حذف تیم ملی، مهدی با اشک و گریه، از بازی های ملی کنار کشید. از خداحافظی او یک نامه به یادماندنی در ذهن مانده. در سال هایی که می گفتند مهدی ساق پایش را به خاطر هامبورگ در بازی های ملی حفظ می کرد، او پاسخی نداد تا اینکه در نامه خداحافظی اش نوشت: «كلام آخرم خطاب به افرادی است كه بازیكنان ملی را وطن‌فروش خوانده‌اند. شما با ارائه كدام مدرك و با چه جراتی به خود اجازه می‌دهید در مورد بازیكنان ملی این گونه قضاوت كنید. توصیه می‌كنم، شب هنگام كه سر بر بالین می‌گذارید، كمی به شرف و وجدان فكر كنید تا فردا روز قبل از بیان هر مطلبی این دو ارزش انسانی كه در وجود هر انسانی باید پیدا شود، را مد نظر قرار داده و از این به بعد بازیكنان ملی را با القابی كه شایسته آنهاست بخوانید.معتقدم مردم به خوبی بین ما وطن‌فروشان و شما وطن‌پرستان قضاوت خواهند كرد.» مهدوی کیا در سال 92 هم پس از آن فینال معروف حذفی مقابل سپاهان و شکست پرسپولیس، با یک دنیا آه، از فوتبال برای همیشه خداحافظی کرد و به تلخی گفت: «رفتم تا هو نشوم.»

جمشید مشایخی و محمد پنجعلی

محمد پنجعلی
بی شک یکی از به یادمادنی ترین و البته شیرین بازی های خداحافظی زندگی اش را داشت؛ محمد پنجعلی را می گوئیم. او کاپیتان تیم ملی، پرسپولیس و تیم منتخب آسیا بود. پنجعلی در بازی معروف ایران و الجزایر در جام بین قاره ای در سال 1370، برای همیشه از بازی های ملی کنار کشید. آن بازی با درخشش ستاره هایی چون زرینچه، محرمی و نامجو برگزار شد و پنجعلی روی دست بازیکنان، به خانه برگشت تا مدتی هم برای پرسپولیس بازی کند.

علی دایی

خداحافظی او از بازی های ملی بسیار تلخ بود. دایی با 149 بازی ملی و 109 گل، باید برازنده تر از تیم ملی می رفت ولی جو ایام جام جهانی 2006 و اتفاقات پس از آن، باعث شد تا دایی با دلخوری از فوتبال ملی برود. آخرین بازی ملی دایی مقابل آنگولا بود و بعد از آن دیگر در بازی های ملی دیده نشد. در آن ایام به خاطر حضور دایی در ترکیب ثابت ایران، برایش جک ها می ساختند و دریغ از اینکه سال ها بعد همه می گویند کاش یکی مثل او بود. دایی بعد از جام جهانی و پس از انتخاب قلعه نویی به عنوان سرمربی تیم ملی، در لیست 40 نفره او قرار نداشت و البته سرمربی وقت ایران بارها گفت به دایی هرگز بی احترامی نمی کند و باید به بهترین شکل از او تجلیل شود. دایی بعدها در مصاحبه ای گفت: «برای کدام بازیکن احترام قایل بودند و برای چه کسی بازی دوستانه گذاشتند که حالا برای من بگذارند؟!» هر چقدر خداحافظی دایی از بازی های ملی سخت بود، به شیرینی هر چه تمام از بازی های باشگاهی کنار کشید. دایی در بهار 86 موفق شد در اتفاقی تاریخی، سایپا را به عنوان مربی بازیکن قهرمان لیگ برتر کند و پس از آن برای همیشه کفش ها را آویخت.

کریم باقری

کریم باقری
وقتی بعد از بازی برگشت مقابل ایران در پلی آف جام جهانی 2002، کریم باقری از بازی های ملی خداحافظی کرد، همه هاج و واج مانده بودند که هافبک دفاعی 27 ساله ایران چرا چنین تصمیمی گرفته؟ سال ها بعد علی دایی وقتی در مسیر جام جهانی 2010 سرمربی ایران شد، کریم باقری اعلام آمادگی کرد که به تیم ملی برگردد. او آمد و مدتی هم در کنار ایران بود و بالاخره در سال 89 و در دیدار به یادماندنی ایران و برزیل، برای همیشه کفش ها را آویخت و از بازی های ملی رفت. اما داستان خداحافظی او در رده باشگاهی، بسیار پرچالش بود. در فصل 89-90 وقتی علی دایی در بازی داماش و پرسپولیس کریم را در ترکیب نگذاشت، او در رختکن از بازیکنان خداحافظی کرد و جدا از تیم به تهران بازگشت. کریم با مدیرعامل وقت پرسپولیس یعنی کاشانی گفته بود: «دیگر برای پرسپولیس بازی نمی کنم.» و روی حرفش هم ماند. آن روزها گذشت و حالا کریم باقری و علی دایی نزدیک ترین دوستان هم هستند.


فرهاد مجیدی

در یکی از شهریور سال 90، او بدون آنکه کارلوس کی روش را در جریان بگذارد، از بازی های ملی خداحافظی کرد! فرهاد گفت وقت دکتر دارد و وقتی از سرپرست تیم اجازه گرفت و رفت، دیگر برنگشت! این دومین خداحافظی فرهاد از بازی های ملی بود. ابتدا در شهریور 89 در دوران مربیگری افشین قطبی خداحافظی اش را اعلام کرد و سپس در دوران مربیگری کی روش در سال 90. مجیدی در نامه ای نوشت که دوست دارد جای خود را به جوان ها بدهد. فرهاد دو سال بعد هم در جریان بازی استقلال و مس کرمان، هنگام تعویض از زمین لباسش را در آورد و برای همیشه کفش هایش را آویخت و در نامه خداحافظی اش از همه تشکر کرد.

احمدرضا عابدزاده
بازی ایران و آلمان در جام جهانی 98 آخرین بازی احمدرضا با پیراهن تیم ملی ایران بود. قبل از جام ملت ها 2000 تا دلتان بخواهید درباره چرایی بیرون ماندن او شایعه ساخته شد. از دعواها و درگیری ها بگیرید تا خط خوردنش توسط جلال طالبی. البته سرمربی وقت تیم ملی بعدها گفت: «همه دکترها گفته بودند احمدرضا مشکل دارد و نمی تواند بازی کند، با این حال آخرش تاکید می کند آقای طالبی هر چه شما بگوئید!» او حتی جملات دیگری هم گفت: «بعد از بازگشت از قطر به ایران برای یک بازی دوستانه، هم اتاقی عابدزاده به من گفت احمدرضا می خواهد خداحافظی کند اما نمی دانم چرا بعدها آن اتفاق ها افتاد.» هنوز خداحافظی احمدرضا از تیم ملی جنجالی است و خودش گهگاهی با حرف هایی که می زند، ابهام ها را بیشتر می کند. خداحافظی عابدزاده از رده باشگاهی هم کم جنجال نداشت. سال 81 بعد از دعوای با علی پروین او را از پرسپولیس کنار گذاشتند و برای همیشه کفش ها را آویخت. احمدرضا جزو معدود بازیکنانی است که برایش بازی خداحافظی به یادمادندنی گرفتند. برای عابدزاده افتخار است که در بازی خداحافظی مقابل بایرن مونیخ به میدان رفت و در آغوش اولیور کان، به صورت رسمی خداحافظی کرد. این اتفاق سال 84 افتاد.

علی پروین
علی پروین هم چیزی به اسم بازی خداحافظی یا تقدیر و تشکر یادش نمی آید. بازی خداحافظی او در رده باشگاهی، در ذهن کمتر کسی مانده. در سال 66 در نیمه نهایی بازی های باشگاههای تهران، مقابل هما بازی کرد و گل هم زد. در بازی فینال که با شکست یک بر صفر پرسپولیس مقابل دارایی همراه شد، پروین بازی نکرد و پس از آن از بازی های باشگاهی کنار کشید. در رده ملی هم او به خاطر قانون 27 ساله ها که باعث شد امثال حجازی هم کنار بکشند، از تیم ملی بیرون ماند. البته او قبل از اجرای این قانون از بازی های ملی خداحافظی کرد. آخرین بازی های او با پیراهن ملی در مقدماتی المپیک 1980 بود که در سنگاپور کاپیتان تیم ملی بود. با وجود صعود ایران به المپیک، مسئولان کشور بازی ها را تحریم کردند. پروین هم جزو بازیکنانی بود که در سکوت و به دور از زمین فوتبال، خداحافظی کرد.

جواد نکونام
و حالا جواد نکونام هم دور از زمین فوتبال خداحافظی کرده است. او فروردین 94 از بازی های ملی کنار کشید. پس از گلزنی به سوئد، او در زمین خداحافظی نکرد بلکه پس از صرف شام در رستوران، بلند شد و خبر خداحافظی اش را رسمی کرد. روز جمعه 25 تیرماه 95 هم نکونام به دور از زمین فوتبال و در بهشت الرضا(ع) در بین کودکان معلول و بی سرپرست، برای همیشه کفش ها را آویخت.

 

252 43

 

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 558831

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 0 =